กระทู้นี้เป็นความรักของเพศที่ 3 นะครับ
ใครไม่ชอบใจกดปุ่มสีแดงปิดหน้าต่างไปนะครับ
ขอพื้นที่ผมระบายหน่อย
ผมไม่รู้จะเอาไประบายที่ไหนดี ผมอึดอัดไปหมด เห้อออ
ผมเป็นเกย์ครับ
และผมเป็นคนที่หาแฟนจากคนในชีวิตจริง
ลองคุย ลองจีบ มีคนมาจีบเราบ้าง แต่ก็ยังไม่สมหวังสักทีครับ
คราวนี้
ผมได้รู้จักกับเพื่อนทางอินเตอร์เน๊ตคนนึง
ตัวผมเองก็ไม่ได้คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์อะไรนะครับ
คิดว่าคุยไว้เป็นเพื่อนกัน ชื่อเค้าในไลน์ก็ถูกดองไว้นานมาก แบบ นานๆคุยกันที
ผ่านไปสักพัก
ผมกำลังเห่อเล่นแบดมินตัน
แต่เพื่อนที่ตีกับผมประจำบ้านอยู่ไกลครับ
ผมนึกขึ้นได้ว่าบ้านเค้ากับบ้านผมอยู่ใกล้กัน
ผมเลยชวนเค้าไปตีแบตด้วยกันครับ
เค้าก็ตอบตกลง
แต่เค้าบอกว่าอยากให้เราลองศึกษากันดู คุยกันมากกว่าเพื่อนได้เปล่า
ตอนนั้นผมสับสนมาก เพราะว่าก็ไม่เคยคุยกับคนในอินเตอร์เน๊ตจริงๆจังๆสักที
แต่สุดท้ายก็ตกลงไปครับ เพราะเค้าบอกว่าลองคุยกันดู ถ้าไม่ชอบก็เป็นเพื่อนกัน
เรื่องราวทุกอย่างก็ดูดำเนินไปด้วยดี
จนมาช่วงหลังๆ เค้าไม่ทักมา ผมทักไปก็ไม่ตอบ ยกเลิกนัดที่จะไปตีแบตด้วยกัน
ผมกับเค้าก็เลยไม่ได้เจอกันเลยครับ
ผมก็พยายามถามเค้าไปว่าผมผิดอะไร โกรธอะไรผมหรือเปล่า
แต่ผมก็ไม่ได้คำตอบครับ เค้าลบไลน์ผมทิ้ง บล๊อกไม่ให้ผมแอดกลับไปอีก
ตัวผมไม่ได้เสียใจอะไรมากมายนะครับ
ผมเข้าใจว่าคนเราคุยกันก็มีชอบกับไม่ชอบ
ผมก็แค่ติดใจถึงเหตุผลว่าทำไมเค้าถึงหายไปแบบนี้
จนถึงตอนนี้ เราก็ยังไม่เคยเจอกันตัวเป็นๆเลยครับ
คุยกันผ่านตัวอักษรและเสียง
มันเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก ประมาณอาทิตย์เดียวเองมั้งครับ
แต่ผมกลับแปลกใจที่มันทำให้ผมคิดถึงเค้าได้
คนที่ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไง และตอนนี้เค้าอยู่ตรงไหนของโลกใบนี้
ผมไม่ได้จะเรียกร้องให้เค้ากลับมา หรือจะพยายามตื้อเค้านะครับ
มันเป็นแค่ความใจหายแปลกๆผสมกับความไม่เข้าใจ เห้ออออ
มันเป็นอารมณ์ที่แปลกมากที่เรากำลังคิดถึงคนแปลกหน้าที่แม้กระทั่งเฟสบุ๊คเรายังไม่มีกันเลย
ตลกดีครับ
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วกับผม
ใจมันหายดีครับ ใครเคยเป็นเหมือนกันบ้าง แบ่งปันกันได้นะครับ หาพวกๆ 555
ปล. ถ้าเค้าบังเอิญผ่านมาเห็นกระทู้นี้ ผมไม่ขออะไรมากกว่าหลังไมค์มาบอกเหตุผลผมหน่อย ว่าเค้าไปเพราะอะไร
ผมจะได้ไม่ค้างคาใจสักที
ปล.สอง ขอให้เค้าโชคดีครับ ยังไม่ทันได้พูดเลย เพราะผมไม่รู้ว่านั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราจะได้คุยกัน 555
คิดถึงคนแปลกหน้า (Y)
ใครไม่ชอบใจกดปุ่มสีแดงปิดหน้าต่างไปนะครับ
ขอพื้นที่ผมระบายหน่อย
ผมไม่รู้จะเอาไประบายที่ไหนดี ผมอึดอัดไปหมด เห้อออ
ผมเป็นเกย์ครับ
และผมเป็นคนที่หาแฟนจากคนในชีวิตจริง
ลองคุย ลองจีบ มีคนมาจีบเราบ้าง แต่ก็ยังไม่สมหวังสักทีครับ
คราวนี้
ผมได้รู้จักกับเพื่อนทางอินเตอร์เน๊ตคนนึง
ตัวผมเองก็ไม่ได้คิดจะพัฒนาความสัมพันธ์อะไรนะครับ
คิดว่าคุยไว้เป็นเพื่อนกัน ชื่อเค้าในไลน์ก็ถูกดองไว้นานมาก แบบ นานๆคุยกันที
ผ่านไปสักพัก
ผมกำลังเห่อเล่นแบดมินตัน
แต่เพื่อนที่ตีกับผมประจำบ้านอยู่ไกลครับ
ผมนึกขึ้นได้ว่าบ้านเค้ากับบ้านผมอยู่ใกล้กัน
ผมเลยชวนเค้าไปตีแบตด้วยกันครับ
เค้าก็ตอบตกลง
แต่เค้าบอกว่าอยากให้เราลองศึกษากันดู คุยกันมากกว่าเพื่อนได้เปล่า
ตอนนั้นผมสับสนมาก เพราะว่าก็ไม่เคยคุยกับคนในอินเตอร์เน๊ตจริงๆจังๆสักที
แต่สุดท้ายก็ตกลงไปครับ เพราะเค้าบอกว่าลองคุยกันดู ถ้าไม่ชอบก็เป็นเพื่อนกัน
เรื่องราวทุกอย่างก็ดูดำเนินไปด้วยดี
จนมาช่วงหลังๆ เค้าไม่ทักมา ผมทักไปก็ไม่ตอบ ยกเลิกนัดที่จะไปตีแบตด้วยกัน
ผมกับเค้าก็เลยไม่ได้เจอกันเลยครับ
ผมก็พยายามถามเค้าไปว่าผมผิดอะไร โกรธอะไรผมหรือเปล่า
แต่ผมก็ไม่ได้คำตอบครับ เค้าลบไลน์ผมทิ้ง บล๊อกไม่ให้ผมแอดกลับไปอีก
ตัวผมไม่ได้เสียใจอะไรมากมายนะครับ
ผมเข้าใจว่าคนเราคุยกันก็มีชอบกับไม่ชอบ
ผมก็แค่ติดใจถึงเหตุผลว่าทำไมเค้าถึงหายไปแบบนี้
จนถึงตอนนี้ เราก็ยังไม่เคยเจอกันตัวเป็นๆเลยครับ
คุยกันผ่านตัวอักษรและเสียง
มันเป็นช่วงเวลาที่สั้นมาก ประมาณอาทิตย์เดียวเองมั้งครับ
แต่ผมกลับแปลกใจที่มันทำให้ผมคิดถึงเค้าได้
คนที่ผมก็ไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร หน้าตาเป็นยังไง และตอนนี้เค้าอยู่ตรงไหนของโลกใบนี้
ผมไม่ได้จะเรียกร้องให้เค้ากลับมา หรือจะพยายามตื้อเค้านะครับ
มันเป็นแค่ความใจหายแปลกๆผสมกับความไม่เข้าใจ เห้ออออ
มันเป็นอารมณ์ที่แปลกมากที่เรากำลังคิดถึงคนแปลกหน้าที่แม้กระทั่งเฟสบุ๊คเรายังไม่มีกันเลย
ตลกดีครับ
แต่มันก็เกิดขึ้นแล้วกับผม
ใจมันหายดีครับ ใครเคยเป็นเหมือนกันบ้าง แบ่งปันกันได้นะครับ หาพวกๆ 555
ปล. ถ้าเค้าบังเอิญผ่านมาเห็นกระทู้นี้ ผมไม่ขออะไรมากกว่าหลังไมค์มาบอกเหตุผลผมหน่อย ว่าเค้าไปเพราะอะไร
ผมจะได้ไม่ค้างคาใจสักที
ปล.สอง ขอให้เค้าโชคดีครับ ยังไม่ทันได้พูดเลย เพราะผมไม่รู้ว่านั่นคือครั้งสุดท้ายที่เราจะได้คุยกัน 555