ตอนนี้ภาพเยอะหน่อยนะครับ เลือกไม่ถูกจริงๆว่าจะเอาภาพไหนมาแปะดี เลยเอาที่คิดว่าโอเคแปะๆให้หมดเลยล่ะกัน
-----------------------

-เปิดตอนมา เมงุมิยังคงตกใจอยู่ที่โดจิม่าให้ตัวเธอเป็นคนทำ ซึ่งโดจิม่าก็บอกว่าเมงุมิต้องเป็นคนเลือกเมนูที่ตัวเองจะทำเอง และโซมะทำได้แค่คอยช่วยเมงุมิเท่านั้น ซึ่งโซมะจะค้านโดจิม่าไปว่าเขาเป็นคนที่ขอไปท้าแข่งโชคุเงคิกับโคจิโร่ เพราะงั้นนี้เป็นเรื่องที่เขาต้องจัดการด้วยตัวเอง แต่โดจิม่าก็บอกไปว่าเขายอมให้มีการแข่งแบบนี้เกิดขึ้นได้ก็เพราะพวกโซมะยอมรับเงื่อนไขที่ว่าเขาจะเป็นคนตัดสินและกำหนดกติกาเอง ก่อนที่โดจิม่าจะถามโซมะว่า ถ้าโซมะสามารถใช้ความสามารถในการทำอาหารของตัวเองเอาชนะโคจิโร่และช่วยเมงุมิได้มันจะได้อะไรขึ้นมาล่ะ?

-โดจิม่าพูดต่อไปอีกว่า ต่อให้โซมะสามารถเอาชนะโคจิโร่และช่วยเมงุมิได้ แต่มันก็ไม่ได้เปลี่ยนความจริงที่ว่าเมงุมิถูกปรับตกอยู่ดี ในอนาคตถ้าเธอถูกปรับตกที่การทดสอบอื่น โซมะหรือคนอื่นๆจะต้องเข้ามาช่วยเธอแบบนี้ทุกครั้งไปงั้นเหรอ? โดจิม่ายังบอกต่ออีกว่า สิ่งที่จะตัดสินว่าคนคนนั้นสมควรจะได้อยู่ที่โทสึกิต่อรึไม่ คือฝีมือของเจ้าตัวเท่านั้น และในคืนนี้ตอนนี้ เมงุมิก็ต้องพิสูจน์สิ่งนั้นออกมาให้พวกเขาเห็น เธอต้องพิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเธอมีความสามารถและคุณค่าพอที่จะเรียนที่โทสึกิต่อไป


โดจิม่า - ทาโดโคโระ เธอต้องเป็นเชฟ(หมายถึงคนที่ทำหลัก)ในคราวนี้

-ขณะเดียวกันโคจิโร่ที่เดินไปหยิบถาดเลือกวัตถุดิบมาพร้อมก็เข้ามาถามโดจิม่าว่า เขาคิดจานที่จะทำเสร็จแล้วให้เขาลงมือได้เลยไหม ซึ่งโดจิม่าก็ตอบไปว่าเริ่มเตรียมได้เลย โคจิโร่เลยเดินเข้ามาคุยกับโซมะ พร้อมกับเอ่ยออกมาว่า โซมะนี้โชคร้ายจริงๆนะ ตอนนี้คงรู้สึกสิ้นหวังสุดๆเลยล่ะสิ ที่ผลตัดสินว่าตัวเองจะถูกไล่ออกหรือไม่ดันมาขึ้นอยู่กับคนโง่ซะนี้ (หมายถึงเมงุมิ)



-ได้ยินแบบนั้นเจ๊ฮินาโกะถึงกับรับไม่ได้ทันที เข้าไปซุบซิบกับศิษย์เก่าคนอื่นๆโดยพลัน โดยเปิดประเด็นว่าทุกคนได้ยินสินะที่หมอนี้พูดออกมาเมือกี๊ ซึ่งโดนาโต้ก็บอกว่า เพราะพูดแบบนี้ยังไงล่ะเชฟชิโนมิยะถึงคบกับใครได้ไม่ยืด ซึ่งฟุยุมิก็พูดเสริมว่าเป็นพฤติกรรมที่แย่มากๆเลยนะ โคจิโร่ ซึ่งโคจิโร่พอได้ยินถึงกับต้องส่งเสียงออกไปว่า ไอ้พวกที่ดูอยู่รอบๆน่ะเงียบได้แล้ว ก่อนจะเอะใจขึ้นมาว่าตอนแรกฮินาโกะถูกมัดอยู่ไม่ใช่รึไงแต่พอจะถาม เจ๊ฮินาโกะก็ไปตะโกนเชียร์เมงุมิซะแล้ว ทำให้โคจิโร่ต้องตะโกนออกมาว่าให้หุบปาก ทางด้านเมงุมิเองเหมือนจะยังเครียดอยู่และตัดสินใจไม่ได้ว่าตัวเองจะทำอะไร

-พอหันไปมามองโคจิโร่ ที่กำลังหยิบมัดของตัวเองขึ้นมาอยู่เมงุมิก็คิดขึ้นมาทันที เชฟชิโนมิยะ โคจิโร่ หลังจากเรียนจบจากโทสึกิก็มุ่งหน้าไปที่ฝรั่งเศษคนเดียว และสามารถเปิดร้านอาหารในปารีสที่เรียกกันว่าเป็นสมรภูมิที่ร้านอาหารทั้งหลายแข่งขันกันอย่างดุเดือดได้

-ว่าแล้วเมงุมิก็เกิดกลัวขึ้นมา เพราะการต้องมาสู้กับโคจิโร่แถมต้องใช้เมนูที่เธอเป็นคนคิดเองอีก เมงุมิพยามจะสงบสติอารมณ์เข้าไว้แล้วค่อยๆนึกแต่ดูเหมือนเธอจะทำไม่ไหว ในหัวเธอขาวโพลนไปหมดแถมตอนนี้เธอยังสั่นไม่มีหยุด จนโซมะก็เห็นได้ว่าเธอผิดปกติไปจากทุกที

-โดจิม่าจะเข้ามาบอกโซมะว่า ห้ามแนะนำเมนูอะไรให้กับเมงุมิเด็ดขาดเพราะตอนนี้โซมะเป็นแค่ซูเชฟ(เชฟอันดับรองมาจากเชฟ)เท่านั้น โซมะท้าดวลโชคุเงคิเพราะมั่นใจว่าจะช่วยเมงุมิได้ ถ้าแบบนั้นโซมะต้องมั่นใจฝีมือการทำอาหารของเธอด้วย มั่นใจว่าเธอเก่งพอจะเอาตัวรอดได้ในโทสึกิ ถ้าเกิดโซมะไม่มั่นใจในฝีมือของเมงุมิล่ะก็ ให้บอกยกเลิกการแข่งซะเดี้ยวนี้เลย



โซมะ - ผมไม่มีทางยกเลิกการแข่งหรอก...
โซมะ - ผมเองก็เป็นพ่อครัว
โซมะ - ไม่มีทางหนีทิ้งห้องครัวออกไปกลางคันเด็ดขาด!

-ทางด้านเมงุมิเองก็เริ่มโทษตัวเองมากขึ้นเรื่อยๆ เธอคิดว่าตัวเองทำไม่ได้แน่ๆ และที่เธอรอดมาได้จนถึงตอนนี้เป็นเพราะโซมะคอยช่วยเหลือเธอทั้งนั้น เธอคิดว่าคนแบบเธอไม่ควรจะมายืนอยู่ตรงนี้ด้วยซ้ำ แต่ในระหว่างนั้นเอง โซมะก็บอกให้เธอะพนมมือเข้าหากันทันที ซึ่งเมงุมิก็ทำตามอย่างงงๆก่อนที่จะ...





-โซมะถามเมงุมิว่ารู้สึกดีขึ้นบ้างไหม? นี้เป็นทริคที่เขาเรียนมาจากที่บ้าน เวลาที่ต้องการสมาธิและต้องการให้หายตื่นเต้น ซึ่งเมงุมิก็เริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่สั่นแล้ว ก่อนที่โซมะจะถามเธอว่า ถ้าเธอสงบแล้วค่อยๆคิดว่าพวกเราจะทำอะไรกันดี ซึ่งเมงุมิเองก็เอ่ยออกมาเสียงอ่อยๆว่า เชฟชิโนมิยะคงคิดจะทำอาหารฝรั่งเศษแบบดั้งเดิมแน่ๆ



เมงุมิ - ถ้าไม่คิดจานที่เหนือกว่านั้นล่ะก็ โซมะคุงอาจจะถูกไล่ออก เพราะงั้น...
โซมะ - พ่อฉันเคยบอกเอาไว้ว่า...
โซมะ - การทำอาหารน่ะคือ...
โซมะ - การทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างทั้งหมดที่มีเพื่อสร้างสรรค์อาหารที่ยอดเยี่ยมที่สุดออกมา
โซมะ - อย่าไปสนใจว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร
เมงุมิ - ตะ...แต่ว่า...อาหารที่คนอย่างฉันคิด...มัน...
โซมะ - โอนิงิริ(ข้าวปั้น ตอน14)ที่เธอทำมาให้กินที่สวนน่ะ...
โซมะ - อร่อยมากเลยล่ะ



โซมะ - ไม่ต้องคิดอะไรที่ไม่จำเป็น
โซมะ - ทำอาหารที่เหมาะสมกับตัวเธอออกมาสิ
เมงุมิ - อาหารที่เหมาะสมกับตัวฉัน?

-ด้านโคจิโร่เองก็เริ่มลงมือทำไปบางส่วนแล้ว ก่อนที่เขาจะหันมาถามโซมะที่นั่งนิ่งว่า น่าแปลกใจจัง ที่พวกเธอยังไม่เริ่มลงมือทำกันอีก

-โคจิโร่เลยพูดต่อไปว่าท่าทางเชฟของนายจะเป็นคนโง่จริงๆด้วยสินะ แต่โซมะก็โต้ไปว่า นายจะเลิกพูดแบบนั้นหลังจากลองกินอาหารของเมงุมิได้ไหม? ในตอนนั้นเองเมงุมิก็เรียกโซมะไปหา พร้อมกับบอกคอนเซ็ปต์ของอาหารที่เธออยากจะทำ อาหารที่เหมาะสมกับตัวเธอ(แล้วก็เช่นเคย ในเรื่องก็ปิดไว้ไม่ให้เห็นอีกแล้วว่าจะทำอะไร)พอโซมะได้ยินก็ยิ้มออกมา

-โซมะบอกว่าอาหารของเมงุมินั้นน่าสนใจ ซึ่งเมงุมิก็ดีใจที่โซมะบอกแบบนั้นแต่เธอยังกังวลอยู่ เพราะว่ามันเป็นอาหารที่ใช้วัตถุดิบมากแล้วไม่รู้ว่าจะทำทำไหมด้วย แต่โซมะก็ถามเธอว่า เมงุมิจะให้เขาทำอะไรล่ะ แต่อย่าลืมนะ เขาคือสุดยอดเชฟผู้ช่วยของร้านยูกิฮิระเชียวนะ (ตรงนี้จะสื่อประมาณว่า ไม่ต้องกังวลเรื่องเวลาหรือเรื่องความยากหรอก มีเขา(โซมะ)อยู่ทั้งคน)



-แต่โซมะจะพูดต่อว่าถึงทั้งร้านยูกิฮิระจะมีแต่เขากับพ่อสองคนก็เถอะ แต่ก็ทำให้เมงุมิหลุดขำออกมาก่อนที่โซมะจะพูดว่าเขาจะเอาประสบการณ์แล้วก็ฝีมือทั้งหมดที่เขามีมาช่วยสนับสนุนเธอเอง...เอาล่ะถ้างั้นก็

โซมะ - "ร้านอาหาร ทาโดโคโระ เปิดทำการได้"
เมงุมิ - อะ...โอ้ว!...



โซมะ - เอาล่ะ! งั้นมาลุยกันเถอะเชฟทาโดโคโระ
เมงุมิ - ค่ะ!

จบตอน

------------------------

อาทิตย์หน้า หน้าสีอีกครั้ง! มาดูกันว่าอาหารของเมงุมิคืออะไร เชฟแว่นจะทำอาหารอะไรออกมา ผลการตัดสินจะเป็นยังไง? แล้วโซมะจะปักธงน้องแมวกี่ธงกันดี? (แค่ตอนนี้กับตอนก่อนๆก็ปักซะพรุนไม่รู้จะพรุนยังไงแล้ว)