ผมทำสิ่งที่ผิดพลาดไปกับคนรักครับ เราสองคนนิสัยคล้ายๆ กัน เหมือนพี่น้องกันเลยน่ะครับ เราเริ่มรักกันเข้าหากันได้เกือบปี แล้วผมก็ทำเรื่องให้เธอเสียใจเสียความรู้สึก (บอกตรงๆ สิ่งที่ผมทำ ผมแค่เรียกร้องความสนใจตามภาษาเด็กๆ แต่ผมยอมรับว่าผิดที่ลืมนึกถึงความรู้สึกเค้าผมไม่ได้ตั้งใจ) แต่เธอก็จากไป โดยบอกว่า เราคงนิสัยเหมือนกันมากเกินไปจนเข้ากันไม่ได้ เธอคิดว่าด้วยนิสัยที่คล้ายกันเราจะมีข้อเสียที่เหมือนกันด้วยแต่ผมไม่เคยได้บอกเธอเลยว่าสิ่งที่ผมทำ ผมไม่ได้ตั้งใจผมแค่ทำไปโดยไม่คิดให้รอบคอบ เกือบปีแล้ว ผมยังนึกถึงวันที่ทำผิดพลาดและอยากแก้ไขแต่ผมทำไม่ได้เพราะผมไม่ดูแลให้ดีเอง ผมพยายามลืมแล้วเปิดใจให้คนอื่นแต่ผมก็ยังคิดถึงเค้า บางครั้งตื่นมาตอนดึกเพราะได้ยิ่งเสียงเค้าปลุก (แบบในฝันน่ะครับ) อาจจะเป็นเพราะความผูกพันก็ได้ แต่ผมลองมาถามใจตัวแล้วผมก็รักเค้าเท่าเดิม มันอธิบายไม่ถูก ผมไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครคนไหน ผมอยากให้เรากลับเป็นเหมือนเดิมนะครับ แต่ผมรู้คิดว่าตัวเองไม่มีโอกาสอีกแล้ว เพราะผมเข้าใจเค้าน่ะครับว่าความรู้สึกเค้าเป็นยังไง อาจเป็นเพราะนิสัยที่คล้ายกันนั้นแหละ แต่ผมก็ยังหวังบ้างนะครับ ว่าจะมีอีกสักครั้งที่เราจะกลับมาเจอกันรักกันอีกครั้ง แต่แค่เล็กน้อยนะครับเพราะเค้าบอกผมชัดเจนแล้วว่าผมไม่มีโอกาส แล้วเค้าก็ไม่อยากกลับมา (ผมแค่อยากเล่าให้ใครซักคนฟัง ผมไม่เคยมีเพื่อนที่สามารถเล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังได้สักคนผมเลยต้องบอกเล่าทางนี้เพื่อจะได้ระบายออกไปบ้าง เผื่อจะได้คลายความทุกข์บ้างเท่านั้นครับ สำหรับใครที่มีคนรัก แล้วเราคิดว่าเค้าคือทุกสิ่งทุกอย่าง ก็รักกับเค้าให้ดีและทำดีกับเค้ามากๆ นะครับอย่าเอาแต่อารมณ์มากจนลืมนึกถึงคนที่เรารัก ผมไม่อยากให้ใครรู้สึกแบบผม มันทรมาณมาก)
อยากระบายให้ใครซักคนฟัง คนเราจะมีโอกาสกลับมารักกันได้ไหม