สวัสดีครับ
เรื่องของเรื่องคือ คุณตาของผม (จริงๆ เป็นตาเลี้ยง ยายของผมมามีสามีใหม่) ตอนนี้ท่านมีอาการป่วย อาการคล้ายๆ เบาหวาน ผมเลยถามว่า ทำไมไม่ไปโรงพยาบาล ท่านบอกว่าไปไม่ได้ ผมก็ถามหาสาเหตุว่าทำไมไปไม่ได้ และเหตุการณ์ต่อไปนี้คือความลับ ตลอดระยะเวลา 38 ปี ที่ผมได้รับรู้มาจากท่านครับ
คุณตาบอกว่า คุณตาไม่ใช่คนไทย เป็นชาวกัมพูชา หลบหนีเข้าประเทศไทยมาตั้งแต่ วันที่ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 8 (ผมเช็คกับปฏิทิน 100 ปีแล้ว น่าจะวันที่ 9 เดือน มิถุนายน 2518) สมัยเขมรแดง โดยเข้ามาในสถานะสามเณร ได้ถูกบันทึกชื่อ ในนาม "สามเณรหัวเปน" หรือ "สามเณรหัวแปน" ไว้ที่ กองร้อย ต.โคกสูง อ.ตาพระยา จ.ปราจีนบุรี (ในสมัยนั้น ปัจจุบันเป็น ต.โคกสูง อ.โคกสูง จ.สระแก้ว) หลังจากนั้นคุณตาก็บอกว่า ก็ไปเป็นเณร และบวชเป็นพระที่ วัดไผ่งาม (ผมลองไปหาที่อยู่น่าจะที่ หมู่ 2 ต.ไผ่ชะเลือด อ.ศรีมโหสถ จ.ปราจีนบุรี) หลังจากสึกจากพระ ก็ออกเดินทางทำงานไปเรื่อยจนมาเจอยายของผมในที่สุด ตั้งแต่นั้น ตากับยายก็เริ่มต้นชีวิตโดยการรับจ้างและหลังจากนั้นก็ค้าขาย โดยยึดอาชีพเป็นคนขายน้ำชา ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนปัจจุบัน
คุณตาเป็นคนน่ารักมากครับ อัธยาศัยดี เป็นคนค้าขายธรรมดามากว่า 30 ปี ไม่เคยมีเรื่องราวอะไรกับใคร ใช้ชีวิตแบบบุคคลธรรมดาทั่วไป เลี้ยงดูส่งเสียผมจนจบปริญญา ผมเองถึงไม่ได้เป็นหลานแท้ๆของคุณตา แต่ผมรักท่านมากๆ ท่านเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่ 1 ขวบ ณ ตอนนี้ สิ่งที่ผมอยากได้มากที่สุด คือการให้คุณตา มีสิทธิเหมือนคนไทยคนหนึ่ง อยากพาไปตรวจเช็คร่างกาย รักษาตัวตามโรงพยาบาลได้ และแน่นอนตอนนี้ยังไม่ได้เพราะคุณตาไม่มีบัตรประชาชน ผมจึงอยากขอความเห็น จากเพื่อนๆ หน่อยครับว่าจะทำยังไงดี
ขอบคุณเพื่อนๆ ล่วงหน้านะครับ ผมอยากทำภาระกิจนี้ให้สำเร็จ อยากเป็นผู้ให้กับคุณตาบ้าง ก่อนที่อะไรๆ จะสายเกินไป
ขอบคุณครับ
ขอความช่วยเหลือ ด้านการเปลี่ยนสัญชาติเป็นไทยครับ
เรื่องของเรื่องคือ คุณตาของผม (จริงๆ เป็นตาเลี้ยง ยายของผมมามีสามีใหม่) ตอนนี้ท่านมีอาการป่วย อาการคล้ายๆ เบาหวาน ผมเลยถามว่า ทำไมไม่ไปโรงพยาบาล ท่านบอกว่าไปไม่ได้ ผมก็ถามหาสาเหตุว่าทำไมไปไม่ได้ และเหตุการณ์ต่อไปนี้คือความลับ ตลอดระยะเวลา 38 ปี ที่ผมได้รับรู้มาจากท่านครับ
คุณตาบอกว่า คุณตาไม่ใช่คนไทย เป็นชาวกัมพูชา หลบหนีเข้าประเทศไทยมาตั้งแต่ วันที่ ขึ้น 1 ค่ำ เดือน 8 (ผมเช็คกับปฏิทิน 100 ปีแล้ว น่าจะวันที่ 9 เดือน มิถุนายน 2518) สมัยเขมรแดง โดยเข้ามาในสถานะสามเณร ได้ถูกบันทึกชื่อ ในนาม "สามเณรหัวเปน" หรือ "สามเณรหัวแปน" ไว้ที่ กองร้อย ต.โคกสูง อ.ตาพระยา จ.ปราจีนบุรี (ในสมัยนั้น ปัจจุบันเป็น ต.โคกสูง อ.โคกสูง จ.สระแก้ว) หลังจากนั้นคุณตาก็บอกว่า ก็ไปเป็นเณร และบวชเป็นพระที่ วัดไผ่งาม (ผมลองไปหาที่อยู่น่าจะที่ หมู่ 2 ต.ไผ่ชะเลือด อ.ศรีมโหสถ จ.ปราจีนบุรี) หลังจากสึกจากพระ ก็ออกเดินทางทำงานไปเรื่อยจนมาเจอยายของผมในที่สุด ตั้งแต่นั้น ตากับยายก็เริ่มต้นชีวิตโดยการรับจ้างและหลังจากนั้นก็ค้าขาย โดยยึดอาชีพเป็นคนขายน้ำชา ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจนปัจจุบัน
คุณตาเป็นคนน่ารักมากครับ อัธยาศัยดี เป็นคนค้าขายธรรมดามากว่า 30 ปี ไม่เคยมีเรื่องราวอะไรกับใคร ใช้ชีวิตแบบบุคคลธรรมดาทั่วไป เลี้ยงดูส่งเสียผมจนจบปริญญา ผมเองถึงไม่ได้เป็นหลานแท้ๆของคุณตา แต่ผมรักท่านมากๆ ท่านเลี้ยงดูผมมาตั้งแต่ 1 ขวบ ณ ตอนนี้ สิ่งที่ผมอยากได้มากที่สุด คือการให้คุณตา มีสิทธิเหมือนคนไทยคนหนึ่ง อยากพาไปตรวจเช็คร่างกาย รักษาตัวตามโรงพยาบาลได้ และแน่นอนตอนนี้ยังไม่ได้เพราะคุณตาไม่มีบัตรประชาชน ผมจึงอยากขอความเห็น จากเพื่อนๆ หน่อยครับว่าจะทำยังไงดี
ขอบคุณเพื่อนๆ ล่วงหน้านะครับ ผมอยากทำภาระกิจนี้ให้สำเร็จ อยากเป็นผู้ให้กับคุณตาบ้าง ก่อนที่อะไรๆ จะสายเกินไป
ขอบคุณครับ