วันพ่อที่ผ่านมาตาของ จขกท. เข้าโรงพยาบาลเพราะไม่สบายหนัก
วันนั้น จขกท. ก็ลงจากสงขลากลับตรังเพื่อไปหาตา และกลับมาอยู่บ้านเนื่องในวันพ่อ
วันนั้นที่ไปเยี่ยมตา จขกท. มอบการ์ดวันพ่อให้กับตา ทั้งๆที่ไม่เคยทำให้มาก่อน
บอกว่าหลานคนนี้รักตานะ บอกไปทั้งๆ ที่ไม่เคยบอกเหมือนกัน เเละวันนั้น จขกท.รับรู้ได้ว่าตามีความสุข
และคืนวันที่ 7 ธันวาคมตาก็จากไป จขกท. เสียใจและร้องไห้
เเต่ จขกท. ก็ยังดีใจที่อย่างน้อยก็ยังได้มีโอกาสทำสิ่งเหล่านั้นก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ทำอีก

ที่ จขกท. ตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาก็เพื่อเป็นเเรงกระตุ้นให้ใครก็ตามลุกขึ้นมาทำสิ่่งที่ตั้งใจเอาไว้
อย่ารอเวลา เพราะเวลาไปเคยรอใคร