เรื่องมันมีอยู่ว่า ทุกๆอาทิตย์ พ่อกับแม่ผมจะนำผลไม้ที่ปลูกเองที่ไร่แถวหัวหิน ติดรถกลับมาวางขายหน้าบ้านที่กทม. ทีละสองสามเข่ง
ทุกๆ เช้า ก็จะมีลูกค้าขาประจำ เป็นอาซิ่ม อาอึ้ม ซะเยอะ
เมื่อวานซืน แม่เล่าให้ฟัง มีอาซิ่มขาประจำนี่แหละ มาซื้อกล้วยน้ำหว้า แกก็ยื่นแบงค์ยี่สิบแบบใหม่ให้
แม่ผมก็รับเงินเสร็จ อาซิ่มแกก็พูดออกมาไม่มีปี่มีขลุ่ย (ช่วยนึกภาพเสียงให้ออกแนวอาซิ่มจีนๆ อายุเยอะๆ ดูร้ายๆ พูดไทยไม่ชัดด้วยนะครับ)
"เนี่ยๆ แบงค์ใบใหม่นี่นะ มันไม่มีตรา ภปร. เธอเห็นมะ" อาซิ่มพูด
"อ่อ.. ค่ะๆ" แม่ผม ตอบแค่นี้
".......นี่ รู้อารายม๊าย" อาซิ่ม
".....ค่ะ?" แม่ผม
"อายหน้าเหลี่ยมมันสั่ง" อาิซิ่ม พูดเสร็จ แกก็หยิบกล้วยใส่ถุงเอง เดินกลับไป ชิวๆ สบายๆ
".....!!!???" แม่ผม ยืนงง อยู่ห้าวิ แล้วเดินหัวเราะเข้าบ้านมาเล่าให้ฟัง
ผมกินข้าวกันอยู่ ขำกันท้องจะแตกตาย
เฮ้อ.....ซิ่มเอ้ย....
มีเรื่องฮาๆ เกี่ยวกับสาวกแมลงสาบ มาเล่าให้ฟังครับ
ทุกๆ เช้า ก็จะมีลูกค้าขาประจำ เป็นอาซิ่ม อาอึ้ม ซะเยอะ
เมื่อวานซืน แม่เล่าให้ฟัง มีอาซิ่มขาประจำนี่แหละ มาซื้อกล้วยน้ำหว้า แกก็ยื่นแบงค์ยี่สิบแบบใหม่ให้
แม่ผมก็รับเงินเสร็จ อาซิ่มแกก็พูดออกมาไม่มีปี่มีขลุ่ย (ช่วยนึกภาพเสียงให้ออกแนวอาซิ่มจีนๆ อายุเยอะๆ ดูร้ายๆ พูดไทยไม่ชัดด้วยนะครับ)
"เนี่ยๆ แบงค์ใบใหม่นี่นะ มันไม่มีตรา ภปร. เธอเห็นมะ" อาซิ่มพูด
"อ่อ.. ค่ะๆ" แม่ผม ตอบแค่นี้
".......นี่ รู้อารายม๊าย" อาซิ่ม
".....ค่ะ?" แม่ผม
"อายหน้าเหลี่ยมมันสั่ง" อาิซิ่ม พูดเสร็จ แกก็หยิบกล้วยใส่ถุงเอง เดินกลับไป ชิวๆ สบายๆ
".....!!!???" แม่ผม ยืนงง อยู่ห้าวิ แล้วเดินหัวเราะเข้าบ้านมาเล่าให้ฟัง
ผมกินข้าวกันอยู่ ขำกันท้องจะแตกตาย
เฮ้อ.....ซิ่มเอ้ย....