[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พุฒิภัทร ชุ่ม และนวลนั่งเรียงกันรอดูกรองแก้วที่เปลี่ยนชุดใหม่ กรองแก้วเดินลงมาจากบันไดโดยใส่ชุดผ้าถุงสีสดกับเสื้อแขนยาวชาวประมงสีเข้ม มีผ้าขาวม้าคลุมหัว
พุฒิภัทรปรบมือชอบอกชอบใจ ส่วนชุ่มกับนวลพากันทำหน้างงๆ
เวลาผ่านไปอีก กรองแก้วลงมาในชุดใหม่ ซึ่งเป็นกางเกงเลกับเสื้อคอกระเช้า พุฒิภัทรหัวเราะร่า มีความสุข ชุ่มกับนวลเริ่มชอบใจและสนุกไปด้วย
กรองแก้วลงมาใหม่ในชุดผ้าถุงโสร่งสีอินโดๆ เสื้อแขนกระบอกชาวบ้านดำๆ สวมหมวกกันแดดแบบชาวทะเล
“ผ่านทุกชุด สวยเด่น เก๋ไก๋ทุกชุด” พุฒิภัทรบอก
กรองแก้วหัวเราะ “ถ้าสวยเด่น เก๋ไก๋ มันจะดีหรือคะ คุณชาย”
“นี่..คุณผู้หญิงจะแต่งแฟนซีไปงานไหนครับ” ชุ่มถาม
“คนสวยนี่แต่งอะไรก็สวยนะเจ้าคะ แต่งยังไง หน้าตาผิวพรรณก็ไม่เหมือนคนธรรมดา เหมือนลูกชาติ ลูกตระกูลอยู่ดีเจ้าค่ะ” นวลบอก
“จริงเหรอคะ..ไม่นะคะคุณยาย..หนูก็เป็นลูกสาวของชาวบ้าน..เหมือนตากับยายนี่แหละ” กรองแก้วพูดแล้วก็นึกถึงพ่อแล้วก็เศร้าลงไป
พุฒิภัทร เข้าใจทันทีจึงเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วถามเบาๆ เพื่อไม่ให้คนอื่นได้ยิน “เป็นอะไรไป..คิดถึงพ่อล่ะสิ”
กรองแก้วสบตาแล้วกระซิบตอบ “ค่ะ”
“ใจเย็นๆนะ..สัญญา ว่าจะพาไปหาพ่อ..ในเดือนนี้..ดีไหม” พุฒิภัทรพูดพลางลูบผมกรองแก้วเหมือนพูดกับเด็ก
กรองแก้วน้ำตาคลอและพูดไม่ออก
ชุ่มกับนวลมองกันแล้วก็ตาโตด้วยความสนใจว่าทั้งสองคนนี้คุยอะไรกัน
คนอ่านก็ลุ้นตามกันไป เว็บนี้เก็บรายละเอียดมากๆ อัพให้อ่านแบบที่ไม่มีที่ไหนให้ละเอียดขนาดนี้ มาทุกไดอาล็อคกันเลยทีเดียว ฉากนี้ได้จิกหมอนอีกแล้วสิ
โอ้ยยยย ฉากนี้ฟินมากค่ะคุณชาย ^^
คนอ่านก็ลุ้นตามกันไป เว็บนี้เก็บรายละเอียดมากๆ อัพให้อ่านแบบที่ไม่มีที่ไหนให้ละเอียดขนาดนี้ มาทุกไดอาล็อคกันเลยทีเดียว ฉากนี้ได้จิกหมอนอีกแล้วสิ