สำหรับใครที่เพิ่งเปิดมาอ่าน " มาดามดำตับเป็ด "
อยากรู้เรืองราวก่อนหน้านี้ อ่านย้อนหลังได้จากตรงนี้เลยจ้าาาาาาาาาาา
http://pantip.com/topic/30367768 บทนำ
http://pantip.com/topic/30369696 ตอนที่1 เจ้าชายขี่ม้าขาวกับสาวดำตับเป็ด
http://pantip.com/topic/30373309 ตอนที่2 แสบอสรพิษ
http://pantip.com/topic/30376466 ตอนที่3 ดาวดราม่า
http://pantip.com/topic/30393034 ตอนที่ 4 ชายปริศนาปรากฎ
http://pantip.com/topic/30397455 ตอนที่ 5 นายฝรั่งจิ้ม
http://pantip.com/topic/30420727 ตอนที่ 6 ใจละลาย
Sweet Jusmine
บทที่ 7
งูเนื้อคู่
ในขณะที่ดาวและจิมกำลังเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศยามค่ำคืนริมคันนา ทั้งคู่ก็ตกใจกับเสียงเรียก " เฮ้จิม แกมานอนอะไรตรงนี้กับคุณดาวเนี้ย " จิมและดาวรีบลุกขึ้นและหันไปดูว่าเสียงใคร พอเอาไฟส่องดู คนคนนั้นก็คือทอมนั่นเอง ทอมใช้มือป้องที่หน้าเพราะจิมแกว่งไฟฉายไปมาเพื่อดูทอมให้ชัดๆทั่วหน้า ซึ่งจริงๆแล้วแสงพระจันทร์คืนนี้มันพอที่จิมและดาวจะเห็นทอมด้วยตาเปล่า แต่ดูเหมือนว่าเขาทั้งสองกำลังอยู่ในโลกส่วนตัวจนทำให้สายตาไม่ได้โฟกัสกับสิ่งอื่นเลย นอกจากกันและกัน
“ มาทำอะไรกันมืดๆสองคนห๊ะ? ” เสียงของสมใจดังขึ้นมาพร้อมกับแสงฉายสว่างจ้าจากไฟส่องกบที่อยู่บนหัว
“ แกช่วยปิดไฟก่อนได้ไหมสมใจ! ฉันไม่ใช่กบนะ ส่องอยู่ได้ ”
สมใจปิดสวิตซ์ไฟและรีบเดินไปดึงตัวดาวมาที่หลังต้นไม้เพื่อถามเรื่องที่เกิดขึ้น
“ นี่! ทำไมแกไม่กลับบ้าน หายไปตั้งหลายชั่วโมง ดูซิ! ตาทอมเค้าเป็นห่วงแกกับตาฝรั่งจิมมากเลยรู้ไหม? “
“ ยางรถแบน โทรศัพท์ก็ไม่มี ก็รอพ่อส่งใครมารับเนี้ยแหล่ะ ” ดาวตอบสมใจด้วยน้ำเสียงเรียบ ทั้งๆที่ควรจะดูเป็นทุกข์เป็นร้อนมากกว่านี้
“ พ่อกับแม่แกอยู่บ้านกันที่ไหนหล่ะ ”
“ อ้าวแล้วไปไหนกันอ่ะ? ”
“ แกบอกคืนนี้จะไปเฝ้าแปลงผักที่กระต๊อบกันสองคน ”
“ โธ่ ฉันก็รอคนมารับตั้งนาน ”
“ โชคดีนะเนี้ยที่ตาทอมตื่นมากลางดึกแล้วเอะใจว่าทำไมแกกับนายจิมยังไม่กลับ เค้าก็เลยถามย่าแก ย่าแกก็เลยบอกให้มาหาฉัน เพื่อให้ช่วยนำทางมาที่เนี้ย อีตาทอมก็มาตะโกนเรียกฉันตอนกำลังจะเคลิ้มหลับ ดูซิตกอกตกใจหมด”
“ ฉันก็เคลิ้มเหมือนกันว่ะ ” ดาวพูดลอยๆออกมาไม่รู้ตัวเพราะกำลังเหม่อลอยคิดเรื่องจิม สมใจรู้จักอาการแบบนี้ของดาวดีว่ามันหมายความว่ายังไง สมใจเลยแกล้งพูดแซวดาว
“ ย่ะ เคลิ้มมม เห็นแต่ไกลก็รู้แล้วว่าเคลิ้มมม นอนกับนิ่งเลยนะ ฉันไม่เข้าใจว่าแกจะมานอนข้างนอกให้ยุงกัดเล่นทำไมวะ? ทำไมไม่ไปนอนรอในกระต๊อบ ”
“ ก็งูมันอยู่ในกระต๊อบอ่ะสิ!่ จะให้ฉันไปนอนให้งูกัดหรือไง? ”
“ งู! ” เสียงของทอมดังแทรกขึ้นมาด้วยความตกใจ
ดาวรีบชะโงกหน้ามาดูทอมที่อยู่อีกด้านนึงของต้นไม้ “คุณทอมได้ยินด้วยเหรอคะ”
“ จริงๆก็ได้ยินตั้งแต่แรกที่คุณสองคนคุยกันแล้วหล่ะครับ อยู่ห่างกันแค่เนี้ยเอง ”
ดาวเพิ่งสังเกตว่าสมใจลากดาวมาคุยแค่หลังต้นไม้ ซึ่งอีกด้านนึงของต้นไม้ก็มีจิมกับทอมยืนอยู่ สิ่งที่ดาวกังวลตอนนี้ก็คือจิมและทอมจะได้ยินที่ดาวพูดว่าเคลิ้มหรือเปล่า ดาวเดินออกมาด้านหนัาของต้นไม้และทำหน้าตาปกติเพื่อปกปิดอาการของเธอ เพราะถ้าดาวทำกังวลมันจะดูมีพิรุธ
“ ค่ะ ในกระต๊อบมีงู นี่ดาวกับจิมเอาเข่งครอบไม่ให้มันเลื้อยออกมาอ่ะค่ะ ”
“ พักนี้งูชุกจริง คอยดูนะเดี๋ยวจะจับมาทำต้มยำ แล้วงูอะไรหล่ะ? ” สมใจพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห้าวหาญอย่างไม่กลัวเกรง
“ฉันก็ไม่รู้ มันมืดชุลมุน ฉันก็วิ่งกันไปวิ่งกันมาใต้มุ้งกับจิมเลยไม่ทันสังเกตว่างูอะไร”
“ งานนี้ฉันว่าจะเป็นงูฝรั่งหล่ะม้างง ” สมใจพูดแซวดาวซึ่งๆหน้า ดาวรีบกระแอมและพูดแทรกเพื่อกลบเกลื่อนทันทีเพราะว่ามันไม่ยากเลยที่ทอมกับจิมจะแปลคำแซวกำกวมของสมใจ “ แกไปดูหน่อยไปสมใจ แกไม่กลัวอยู่แล้วนิ ”
“ เออเดี๋ยวฉันจัดการเอง ” สมใจเปิดไฟบนหัวและมองหาไม้แถวๆโคนต้นไม้เพื่อจะไปจัดการกับงู
“ คุณสมใจไม่กลัวจริงๆหรอครับ ” ทอมถามสมใจด้วยความกังวล เพราะยังไงสมใจก็เป็นผู้หญิง แต่ตอนนี้สมใจกำลังส่องไฟหาอาวุธอย่างขะมักขะเม้นโดยไม่สนใจคำพูดทอมเลย
“ โอ้ยคุณทอม สมใจเนี้ยมันเมียงูตัวจริงเลยนะคะ มันจับสัตว์เลื้อยคลานได้ทุกชนิด ไม่ต้องห่วงมันหรอกค่ะ ” ดาวรู้ดีว่าทอมมีความเป็นสุภาพบุรุษมาก ดาวจึงเอามือมาแตะที่ไหล่ทอมเบาๆเพื่อคลายความกังวลให้ทอม แต่ในระหว่างนั้นก็มีสายตาของจิมจ้องดาวอยู่ทุกขณะด้วยเหมือนกัน พอจิมเห็นดาวแตะเนื้อต้องตัวทอม จิมก็รู้สึกแอบตะหงิดอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าคำว่าเมียงู มันทำให้ความรู้สึกประหลาดใจมันแทรกเข้ามาแทนอาการตะหงิดของจิม
“เมียงู!?” ทอมกับจิมอุทานออกมา ทั้งสองมองหน้ากันด้วยความงง และพยายามคิดว่าตัวเองฟังไม่ผิดคำ
“เอ่อม...มันจา..ที่..งูกับคน เอ่อมม มัน....” สมใจเห็นทอมทำหน้าสับสนแถมพูดอีกๆอักๆ สมใจจึงเดาออกเลยว่าทอมคิดไปอีกอย่างนึง
“นี่ตาทึ่มทอม ฉันไม่ได้มีผัวเป็นงูอยากที่นายคิดหรอกนะ ดาวมันแค่เปรียบฉันว่ากล้าพอๆกับเมียงู เคยดูม๊ะเมียงูตามงานวัดอ่ะ มันไม่ได้เป็นเมียของงูอย่างที่นายคิดนะไอ้ฝรั่งสัปปะดน ” สมใจชักสีหน้าเชิดใส่ทอม และรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่กระต๊อบ เพราะตอนนี้เธอมีทั้งถุงปุ๋ยและไม้หนาๆพร้อมที่จะฟาดฟันกับงู ทุกคนก็รีบเดินตามสมใจไปแต่อยู่อย่างห่างๆ ทอมจะเป็นคนที่กล้าเดินเข้าไปในระยะใกล้ที่สุด
ในใจของดาวแอบคิดว่าทำไมทอมถึงดูกล้าหาญขนาดนี้ นี่ถ้าสมใจไม่มาด้วย ทอมก็คงเป็นคนไปจับงูเอง แต่ถ้าทอมเห็นงูยาวสองเมตรขนาดนั้น ไม่แน่อาจจะวิ่งป่าราบหรือวิ่งกระตู้วู้เหมือนจิ้งเหลนลนไฟแบบจิมก็ได้
สำหรับจิม เค้าไม่ได้เดินนำหน้าเพื่อป้องกันดาว แต่เค้าจับมือดาวไว้และอยู่ข้างๆดาว ดาวรู้สึกอุ่นใจและโรแมนติคยิ่งกว่าการตายแทนได้แบบในละครซะอีก เพราะอย่างน้อย เราก็จะไปพร้อมกันและไม่ทิ้งกัน เมื่อจิมเริ่มรู้สึกว่าทอมกำลังจะหันมามอง จิมก็จะปล่อยมือดาวและแตะมือเบาๆเพื่อสื่อว่าเค้าไม่ได้ทิ้งไปไหนแต่ไม่อยากให้ใครรู้ ซึ่งดาวเองก็ไม่พร้อมที่จะอธิบายใครต่อใครว่าทำไมต้องจับมือกัน
“ โห ยาวเฟื้อยเลยนะเนี้ย น่าจะราวๆสองเมตรนะเนี้ย เอ๊ะ! นี่มันงูสิงหางลายนี่หว่า มาเลย เลื้อยมาเลย เสร็จแน่ ” เสียงของสมใจดูอีกกะทึกคึกคักมากกว่าหวาดกลัวซะด้วยซํ้า ซึ่งตอนนี้ดาวกับจิมก็อยู่แค่บริเวณหน้ากระต๊อบไม่กล้าเข้าไป จะมีก็แต่ทอมคนเดียวที่เข้าไปช่วย
“ เฮ้ยดาว มาช่วยหน่อยเร็ว !” เสียงตะโกนดังอย่างตกใจของสมใจดังขึ้นมา จิมกับดาวเลยรีบวิ่งเข้าไปที่กระต๊อบทันที
“ เฮ้ยแกเป็นอะไร! ” ดาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจกลัวว่าสมใจจะโดนงูกัด
“ ฉันอ่ะไม่เป็น แต่ไอ้ที่เป็นคือไอ้ทึ่มทอมเนี้ย เป็นลมไปแหล่ะ ” สมใจชี้ไปบนแคร่ ซึ่งทอมนอนสลบเหมือดราบคราบอย่างไร้สภาพ ดาวเลยรีบวิ่งไปดูด้วยความเป็นห่วงและคิดว่าทอมโดนงูกัด
“คุณทอมโดนงูกัดหรอสมใจ? ”
“ ถึงกัดก็ไม่ตายหร๊อก งูสิงหางลายมีพิษที่ไหน นี่ยังไม่ทันโดนกัดเลยนะ ก็ล้มตึงไปซะแหล่ะ นายทอมบอกฉันจะช่วยถือถุงปุ๋ยเพื่อใส่งู พอใส่เสร็จดันปิดถุงช้า งูก็เลยเลื้อยไปที่แขนสิจ๊ะ ไหงหล่ะ หงายหลังจังงังกะลังมังคว่ำขะเมนไปเล้ยย ฮ่าๆๆ ” สมใจหัวเราะร่วนเสียงดังด้วยความขำ
“ โธ่เอ้ยแก ยังมีหน้ามาหัวเราะเค้าอีกนะ แล้วงูอยู่ไหนเนี้ย? ”
“ ยู ยู ยู ยูอยู่นินินินี่นี่คระคระครับ ” จิมพูดตะกุกตะกักพร้อมชี้ไปที่ด้านล่าง
“ ...Hell..Helpp Help me pleaseeeeeeeeee !!” จิมตะโกนลั่นด้วยความตกใจเพราะตอนนี้งูสิงมันเลื้อยไปเลื้อยมาอยู่ตรงขาจิม และดูเหมือนว่ากำลังจะเลื้อยเข้าไปกางเกงขาสั้นของจิมในไม่ช้า ทั้งดาวและสมใจรีบลงจากแคร่และไปตะครุบงูด้วยมือเปล่า สมใจจับไปที่หัวงูสิงได้อย่างชำนาญและจับเข้าถุงรัดอย่างเรียบร้อย ส่วนดาวดันไปตะครุบผิดที่ ดาวกำมันซะเต็มแรงโดยไม่รู้ว่ามันไม่ใช่หัวงูสิง แต่เป็นหัวจำปีของฝรั่งจิมนั่นเอง ดาวรีบเอามืออกด้วยความอาย ส่วนจิมก็ได้แต่ทำหน้าเหวอเพราะไม่รู้จะตกใจอะไรก่อนดีระหว่างเรื่องงูสิงกับงูตัวเอง
ตอนนี้ดาวได้แต่ทำหน้าเหรอหราหลบหน้าหลบตาทอม ทั้งดาวและจิมทำท่าเลิ่กลั่กๆและหน้าแดงออกมาไม่รู้ตัว สมใจก็แอบขำคิกๆกับอาการของทั้งสองคน ดาวเห็นสถานการณ์มันกระอั่กกระอ่วน ดาวก็เลยรับอธิบายให้จิมเข้าใจ
“ เอ่อม คือเอ่อมฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจจับนะ ก็เหมือนที่คุณไม่ได้ตั้งใจจับหน่ะ ถือซะว่าเจี๊ย..กัน เอ้ย เจ๊ากันนะ คุณก็นั่นก่อนนิ โอ้ยยย ฉันไม่ได้ตั้งใจ โอเคนะ ลืมนะ ป่ะกลับกันเหอะ แบกทอมกลับไปด้วย “
ดาวพูดจบดาวก็รีบเดินออกไปจากกระท่อมทันทีด้วยความอาย แต่ก็ต้องหยุดด้วยเสียงเรียกของจิม “ เดี๋ยวก่อนดาว เจ๊าแปลว่าอะไร? ”
“ โอ้ยยยนายจิ้ม ไปกูเกิ้ลเอาหล่ะกัน ” ดาวรีบเดินออกไปอย่างเร็วเพราะกลัวจิมจะถามอะไรอีก ตอนนี้เธอไม่อยากจะเผชิญหน้ากับจิมเพราะเธอรู้สึกอายมาก
ส่วนสมใจก็เอาแต่ขำไม่หยุดกับอาการของดาวและจิม สมใจรู้ว่าเพื่อนกำลังอายมาก เธอเลยรีบเดินตามดาวไป
“ เฮ้ เดี๋ยวก่อน คุณสมใจ อะไรคือเจ๊า ผมไม่เข้าใจ ” ทอมถามสมใจอีกครั้ง
“ เจ๊า แปลว่าแจ๊ะมั้ง ฮ่าๆๆ แจ๊ะจำปีไปเต็มๆ เอ๊ะ! แต่มันจะเจ๊ากันได้ยังไงวะ ” สมใจเองก็งงเหมือนกันกับสิ่งที่ดาวพูด สมใจเลยรีบเดินไปถามดาวโดยไม่อธิบายความหมายใดๆให้จิมฟัง แถมทิ้งคำอื่นให้จิมงงเพิ่มอีก จิมทำหน้ามุ่ยขมวดคิ้วพร้อมบ่นพึมพำด้วยความงง “ ต้องถามกูเกิ้ลทุกเรื่องเลยเหรอไงเนี้ย อะไรเนี้ย เจ๊า จำปี แจ๊ะ เมียกรู โอ๊ย so confuse! ”
++++
ทุกคนมาถึงที่บ้านเกือบตีหนึ่งกว่า พอมาถึงทอมและจิมก็หลับเป็นตายไม่รู้เรื่องรู้ราว ส่วนดาวและสมใจยังนอนหันหน้าคุยกันเบาๆอยู่ในมุ้งตามประสาผู้หญิง ดาวเล่าเรื่องทุกอย่างที่สมใจอยากรู้ ดาวเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนเช้าที่ไปเจอจิมบนรถไฟฟ้า จนมาถึงเหตุการณ์ชุลมุนที่งานอีเว้น ดาวเล่าไปด้วยความสนุกไร้ซึ่งความทุกข์ ดาวแอบมีน้ำเสียงเศร้าเล็กน้อยในเวลาที่พูดถึงพี่เอก แต่น้ำเสียงดาวกลับมาสดใสอีกครั้งเมื่อเล่าถึงตอนไปเจอจิมและทอมเมาอยู่ที่ลานรถ
“ แกนี่มันบ้าบิ่นนะดาว ขับรถให้ฝรั่งแปลกหน้าขี้เมา และก็พามาบ้านอีก ”
“ มันเหมือนตกกระไดพลอยโจนอ่ะ สงสัยพหรมลิขิตว่ะ ”
“ แกลิขิตเองมากกว่ามั้ง ดาว! โลกมันไม่ได้สวยเหมือนในนิยายเสมอไปนะเว้ย ”
“ ฉันรู้ ฉันรู้ ก็ฉันเจอมากับตัวเรื่องพี่เอกแล้วไง ”
“ แล้วแกแน่ใจได้ไง ว่าฝรั่งสองคนนี้จะไม่เหมือนพี่เอกอีก ส่วนใหญ่ผู้ชายปากหวานมันก็ใจหม๋าเหมือนกันทุกคนหล่ะว้า ”
“ แต่ผู้ชายที่ปากหม๋าบางคน ใจจริงๆแล้วหว๊านหวานเลยหว่ะ ”
“ เดี๋ยวๆ ใจใครหวาน? และแกไปชิมอะไรตอนไหน? แกเล่าไม่หมดนี่หว่า เล่ามาเลยดาว ” สมใจรีบล๊อคตัวดาวเพราะรู้ว่าดาวจะเบนหน้าหนีเพื่อเลี่ยงคำตอบ
“ โอ้ยย ไม่มีอะไร ก็คุยกันทั่วไป ” ดาวพูดแบบเลี่ยงการสบตากับสมใจ
“ เล่ามาเดี๋ยวนี้! ” สมใจจ้องตาดาวเพื่อเค้นคำตอบ แต่ดาวก็นิ่งเงียบเอาผ้าห่มมาปิดหน้าและบิดไปมาด้วยความเขินอาย สมใจก็พยายามกระเซ้าถามด้วยความอยากรู้ ดาวก็ยังนิ่งเงียบแกล้งหลับไปซะดื้อๆ “เฮ้ยไอ้ดาว มาพาดหัวข่าวและชิ่งหนีแกล้งหลับอย่างงี้ไม่ได้นะเว้ย ไอ้ดาว! ไอ้ดาว! ที่รีบนอนเนี้ยเพราะว่ากลัวเข้าฝันจิมไม่ทันเหรอจ๊ะ ? ”
ดาวเปิดผ้าห่มโผล่หน้ามาตอบสมใจอย่างลอยหน้าลอยตา
“ ถ้าจิมตื่นก่อน เราจะฝันถึงกันละกันไม่ทันต่างหากหล่ะ นอนหล่ะ บายย” ดาวรีบหันหลังให้สมใจและหลับตาพริ้มยิ้มหวานจนหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
++++
มาดามดำตับเป็ด ตอนที่ 7 : งูเนื้อคู่
อยากรู้เรืองราวก่อนหน้านี้ อ่านย้อนหลังได้จากตรงนี้เลยจ้าาาาาาาาาาา
http://pantip.com/topic/30367768 บทนำ
http://pantip.com/topic/30369696 ตอนที่1 เจ้าชายขี่ม้าขาวกับสาวดำตับเป็ด
http://pantip.com/topic/30373309 ตอนที่2 แสบอสรพิษ
http://pantip.com/topic/30376466 ตอนที่3 ดาวดราม่า
http://pantip.com/topic/30393034 ตอนที่ 4 ชายปริศนาปรากฎ
http://pantip.com/topic/30397455 ตอนที่ 5 นายฝรั่งจิ้ม
http://pantip.com/topic/30420727 ตอนที่ 6 ใจละลาย
Sweet Jusmine
บทที่ 7
งูเนื้อคู่
ในขณะที่ดาวและจิมกำลังเพลิดเพลินไปกับบรรยากาศยามค่ำคืนริมคันนา ทั้งคู่ก็ตกใจกับเสียงเรียก " เฮ้จิม แกมานอนอะไรตรงนี้กับคุณดาวเนี้ย " จิมและดาวรีบลุกขึ้นและหันไปดูว่าเสียงใคร พอเอาไฟส่องดู คนคนนั้นก็คือทอมนั่นเอง ทอมใช้มือป้องที่หน้าเพราะจิมแกว่งไฟฉายไปมาเพื่อดูทอมให้ชัดๆทั่วหน้า ซึ่งจริงๆแล้วแสงพระจันทร์คืนนี้มันพอที่จิมและดาวจะเห็นทอมด้วยตาเปล่า แต่ดูเหมือนว่าเขาทั้งสองกำลังอยู่ในโลกส่วนตัวจนทำให้สายตาไม่ได้โฟกัสกับสิ่งอื่นเลย นอกจากกันและกัน
“ มาทำอะไรกันมืดๆสองคนห๊ะ? ” เสียงของสมใจดังขึ้นมาพร้อมกับแสงฉายสว่างจ้าจากไฟส่องกบที่อยู่บนหัว
“ แกช่วยปิดไฟก่อนได้ไหมสมใจ! ฉันไม่ใช่กบนะ ส่องอยู่ได้ ”
สมใจปิดสวิตซ์ไฟและรีบเดินไปดึงตัวดาวมาที่หลังต้นไม้เพื่อถามเรื่องที่เกิดขึ้น
“ นี่! ทำไมแกไม่กลับบ้าน หายไปตั้งหลายชั่วโมง ดูซิ! ตาทอมเค้าเป็นห่วงแกกับตาฝรั่งจิมมากเลยรู้ไหม? “
“ ยางรถแบน โทรศัพท์ก็ไม่มี ก็รอพ่อส่งใครมารับเนี้ยแหล่ะ ” ดาวตอบสมใจด้วยน้ำเสียงเรียบ ทั้งๆที่ควรจะดูเป็นทุกข์เป็นร้อนมากกว่านี้
“ พ่อกับแม่แกอยู่บ้านกันที่ไหนหล่ะ ”
“ อ้าวแล้วไปไหนกันอ่ะ? ”
“ แกบอกคืนนี้จะไปเฝ้าแปลงผักที่กระต๊อบกันสองคน ”
“ โธ่ ฉันก็รอคนมารับตั้งนาน ”
“ โชคดีนะเนี้ยที่ตาทอมตื่นมากลางดึกแล้วเอะใจว่าทำไมแกกับนายจิมยังไม่กลับ เค้าก็เลยถามย่าแก ย่าแกก็เลยบอกให้มาหาฉัน เพื่อให้ช่วยนำทางมาที่เนี้ย อีตาทอมก็มาตะโกนเรียกฉันตอนกำลังจะเคลิ้มหลับ ดูซิตกอกตกใจหมด”
“ ฉันก็เคลิ้มเหมือนกันว่ะ ” ดาวพูดลอยๆออกมาไม่รู้ตัวเพราะกำลังเหม่อลอยคิดเรื่องจิม สมใจรู้จักอาการแบบนี้ของดาวดีว่ามันหมายความว่ายังไง สมใจเลยแกล้งพูดแซวดาว
“ ย่ะ เคลิ้มมม เห็นแต่ไกลก็รู้แล้วว่าเคลิ้มมม นอนกับนิ่งเลยนะ ฉันไม่เข้าใจว่าแกจะมานอนข้างนอกให้ยุงกัดเล่นทำไมวะ? ทำไมไม่ไปนอนรอในกระต๊อบ ”
“ ก็งูมันอยู่ในกระต๊อบอ่ะสิ!่ จะให้ฉันไปนอนให้งูกัดหรือไง? ”
“ งู! ” เสียงของทอมดังแทรกขึ้นมาด้วยความตกใจ
ดาวรีบชะโงกหน้ามาดูทอมที่อยู่อีกด้านนึงของต้นไม้ “คุณทอมได้ยินด้วยเหรอคะ”
“ จริงๆก็ได้ยินตั้งแต่แรกที่คุณสองคนคุยกันแล้วหล่ะครับ อยู่ห่างกันแค่เนี้ยเอง ”
ดาวเพิ่งสังเกตว่าสมใจลากดาวมาคุยแค่หลังต้นไม้ ซึ่งอีกด้านนึงของต้นไม้ก็มีจิมกับทอมยืนอยู่ สิ่งที่ดาวกังวลตอนนี้ก็คือจิมและทอมจะได้ยินที่ดาวพูดว่าเคลิ้มหรือเปล่า ดาวเดินออกมาด้านหนัาของต้นไม้และทำหน้าตาปกติเพื่อปกปิดอาการของเธอ เพราะถ้าดาวทำกังวลมันจะดูมีพิรุธ
“ ค่ะ ในกระต๊อบมีงู นี่ดาวกับจิมเอาเข่งครอบไม่ให้มันเลื้อยออกมาอ่ะค่ะ ”
“ พักนี้งูชุกจริง คอยดูนะเดี๋ยวจะจับมาทำต้มยำ แล้วงูอะไรหล่ะ? ” สมใจพูดออกมาด้วยน้ำเสียงห้าวหาญอย่างไม่กลัวเกรง
“ฉันก็ไม่รู้ มันมืดชุลมุน ฉันก็วิ่งกันไปวิ่งกันมาใต้มุ้งกับจิมเลยไม่ทันสังเกตว่างูอะไร”
“ งานนี้ฉันว่าจะเป็นงูฝรั่งหล่ะม้างง ” สมใจพูดแซวดาวซึ่งๆหน้า ดาวรีบกระแอมและพูดแทรกเพื่อกลบเกลื่อนทันทีเพราะว่ามันไม่ยากเลยที่ทอมกับจิมจะแปลคำแซวกำกวมของสมใจ “ แกไปดูหน่อยไปสมใจ แกไม่กลัวอยู่แล้วนิ ”
“ เออเดี๋ยวฉันจัดการเอง ” สมใจเปิดไฟบนหัวและมองหาไม้แถวๆโคนต้นไม้เพื่อจะไปจัดการกับงู
“ คุณสมใจไม่กลัวจริงๆหรอครับ ” ทอมถามสมใจด้วยความกังวล เพราะยังไงสมใจก็เป็นผู้หญิง แต่ตอนนี้สมใจกำลังส่องไฟหาอาวุธอย่างขะมักขะเม้นโดยไม่สนใจคำพูดทอมเลย
“ โอ้ยคุณทอม สมใจเนี้ยมันเมียงูตัวจริงเลยนะคะ มันจับสัตว์เลื้อยคลานได้ทุกชนิด ไม่ต้องห่วงมันหรอกค่ะ ” ดาวรู้ดีว่าทอมมีความเป็นสุภาพบุรุษมาก ดาวจึงเอามือมาแตะที่ไหล่ทอมเบาๆเพื่อคลายความกังวลให้ทอม แต่ในระหว่างนั้นก็มีสายตาของจิมจ้องดาวอยู่ทุกขณะด้วยเหมือนกัน พอจิมเห็นดาวแตะเนื้อต้องตัวทอม จิมก็รู้สึกแอบตะหงิดอารมณ์อย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าคำว่าเมียงู มันทำให้ความรู้สึกประหลาดใจมันแทรกเข้ามาแทนอาการตะหงิดของจิม
“เมียงู!?” ทอมกับจิมอุทานออกมา ทั้งสองมองหน้ากันด้วยความงง และพยายามคิดว่าตัวเองฟังไม่ผิดคำ
“เอ่อม...มันจา..ที่..งูกับคน เอ่อมม มัน....” สมใจเห็นทอมทำหน้าสับสนแถมพูดอีกๆอักๆ สมใจจึงเดาออกเลยว่าทอมคิดไปอีกอย่างนึง
“นี่ตาทึ่มทอม ฉันไม่ได้มีผัวเป็นงูอยากที่นายคิดหรอกนะ ดาวมันแค่เปรียบฉันว่ากล้าพอๆกับเมียงู เคยดูม๊ะเมียงูตามงานวัดอ่ะ มันไม่ได้เป็นเมียของงูอย่างที่นายคิดนะไอ้ฝรั่งสัปปะดน ” สมใจชักสีหน้าเชิดใส่ทอม และรีบเดินจ้ำอ้าวไปที่กระต๊อบ เพราะตอนนี้เธอมีทั้งถุงปุ๋ยและไม้หนาๆพร้อมที่จะฟาดฟันกับงู ทุกคนก็รีบเดินตามสมใจไปแต่อยู่อย่างห่างๆ ทอมจะเป็นคนที่กล้าเดินเข้าไปในระยะใกล้ที่สุด
ในใจของดาวแอบคิดว่าทำไมทอมถึงดูกล้าหาญขนาดนี้ นี่ถ้าสมใจไม่มาด้วย ทอมก็คงเป็นคนไปจับงูเอง แต่ถ้าทอมเห็นงูยาวสองเมตรขนาดนั้น ไม่แน่อาจจะวิ่งป่าราบหรือวิ่งกระตู้วู้เหมือนจิ้งเหลนลนไฟแบบจิมก็ได้
สำหรับจิม เค้าไม่ได้เดินนำหน้าเพื่อป้องกันดาว แต่เค้าจับมือดาวไว้และอยู่ข้างๆดาว ดาวรู้สึกอุ่นใจและโรแมนติคยิ่งกว่าการตายแทนได้แบบในละครซะอีก เพราะอย่างน้อย เราก็จะไปพร้อมกันและไม่ทิ้งกัน เมื่อจิมเริ่มรู้สึกว่าทอมกำลังจะหันมามอง จิมก็จะปล่อยมือดาวและแตะมือเบาๆเพื่อสื่อว่าเค้าไม่ได้ทิ้งไปไหนแต่ไม่อยากให้ใครรู้ ซึ่งดาวเองก็ไม่พร้อมที่จะอธิบายใครต่อใครว่าทำไมต้องจับมือกัน
“ โห ยาวเฟื้อยเลยนะเนี้ย น่าจะราวๆสองเมตรนะเนี้ย เอ๊ะ! นี่มันงูสิงหางลายนี่หว่า มาเลย เลื้อยมาเลย เสร็จแน่ ” เสียงของสมใจดูอีกกะทึกคึกคักมากกว่าหวาดกลัวซะด้วยซํ้า ซึ่งตอนนี้ดาวกับจิมก็อยู่แค่บริเวณหน้ากระต๊อบไม่กล้าเข้าไป จะมีก็แต่ทอมคนเดียวที่เข้าไปช่วย
“ เฮ้ยดาว มาช่วยหน่อยเร็ว !” เสียงตะโกนดังอย่างตกใจของสมใจดังขึ้นมา จิมกับดาวเลยรีบวิ่งเข้าไปที่กระต๊อบทันที
“ เฮ้ยแกเป็นอะไร! ” ดาวร้องเสียงหลงด้วยความตกใจกลัวว่าสมใจจะโดนงูกัด
“ ฉันอ่ะไม่เป็น แต่ไอ้ที่เป็นคือไอ้ทึ่มทอมเนี้ย เป็นลมไปแหล่ะ ” สมใจชี้ไปบนแคร่ ซึ่งทอมนอนสลบเหมือดราบคราบอย่างไร้สภาพ ดาวเลยรีบวิ่งไปดูด้วยความเป็นห่วงและคิดว่าทอมโดนงูกัด
“คุณทอมโดนงูกัดหรอสมใจ? ”
“ ถึงกัดก็ไม่ตายหร๊อก งูสิงหางลายมีพิษที่ไหน นี่ยังไม่ทันโดนกัดเลยนะ ก็ล้มตึงไปซะแหล่ะ นายทอมบอกฉันจะช่วยถือถุงปุ๋ยเพื่อใส่งู พอใส่เสร็จดันปิดถุงช้า งูก็เลยเลื้อยไปที่แขนสิจ๊ะ ไหงหล่ะ หงายหลังจังงังกะลังมังคว่ำขะเมนไปเล้ยย ฮ่าๆๆ ” สมใจหัวเราะร่วนเสียงดังด้วยความขำ
“ โธ่เอ้ยแก ยังมีหน้ามาหัวเราะเค้าอีกนะ แล้วงูอยู่ไหนเนี้ย? ”
“ ยู ยู ยู ยูอยู่นินินินี่นี่คระคระครับ ” จิมพูดตะกุกตะกักพร้อมชี้ไปที่ด้านล่าง
“ ...Hell..Helpp Help me pleaseeeeeeeeee !!” จิมตะโกนลั่นด้วยความตกใจเพราะตอนนี้งูสิงมันเลื้อยไปเลื้อยมาอยู่ตรงขาจิม และดูเหมือนว่ากำลังจะเลื้อยเข้าไปกางเกงขาสั้นของจิมในไม่ช้า ทั้งดาวและสมใจรีบลงจากแคร่และไปตะครุบงูด้วยมือเปล่า สมใจจับไปที่หัวงูสิงได้อย่างชำนาญและจับเข้าถุงรัดอย่างเรียบร้อย ส่วนดาวดันไปตะครุบผิดที่ ดาวกำมันซะเต็มแรงโดยไม่รู้ว่ามันไม่ใช่หัวงูสิง แต่เป็นหัวจำปีของฝรั่งจิมนั่นเอง ดาวรีบเอามืออกด้วยความอาย ส่วนจิมก็ได้แต่ทำหน้าเหวอเพราะไม่รู้จะตกใจอะไรก่อนดีระหว่างเรื่องงูสิงกับงูตัวเอง
ตอนนี้ดาวได้แต่ทำหน้าเหรอหราหลบหน้าหลบตาทอม ทั้งดาวและจิมทำท่าเลิ่กลั่กๆและหน้าแดงออกมาไม่รู้ตัว สมใจก็แอบขำคิกๆกับอาการของทั้งสองคน ดาวเห็นสถานการณ์มันกระอั่กกระอ่วน ดาวก็เลยรับอธิบายให้จิมเข้าใจ
“ เอ่อม คือเอ่อมฉัน ฉันไม่ได้ตั้งใจจับนะ ก็เหมือนที่คุณไม่ได้ตั้งใจจับหน่ะ ถือซะว่าเจี๊ย..กัน เอ้ย เจ๊ากันนะ คุณก็นั่นก่อนนิ โอ้ยยย ฉันไม่ได้ตั้งใจ โอเคนะ ลืมนะ ป่ะกลับกันเหอะ แบกทอมกลับไปด้วย “
ดาวพูดจบดาวก็รีบเดินออกไปจากกระท่อมทันทีด้วยความอาย แต่ก็ต้องหยุดด้วยเสียงเรียกของจิม “ เดี๋ยวก่อนดาว เจ๊าแปลว่าอะไร? ”
“ โอ้ยยยนายจิ้ม ไปกูเกิ้ลเอาหล่ะกัน ” ดาวรีบเดินออกไปอย่างเร็วเพราะกลัวจิมจะถามอะไรอีก ตอนนี้เธอไม่อยากจะเผชิญหน้ากับจิมเพราะเธอรู้สึกอายมาก
ส่วนสมใจก็เอาแต่ขำไม่หยุดกับอาการของดาวและจิม สมใจรู้ว่าเพื่อนกำลังอายมาก เธอเลยรีบเดินตามดาวไป
“ เฮ้ เดี๋ยวก่อน คุณสมใจ อะไรคือเจ๊า ผมไม่เข้าใจ ” ทอมถามสมใจอีกครั้ง
“ เจ๊า แปลว่าแจ๊ะมั้ง ฮ่าๆๆ แจ๊ะจำปีไปเต็มๆ เอ๊ะ! แต่มันจะเจ๊ากันได้ยังไงวะ ” สมใจเองก็งงเหมือนกันกับสิ่งที่ดาวพูด สมใจเลยรีบเดินไปถามดาวโดยไม่อธิบายความหมายใดๆให้จิมฟัง แถมทิ้งคำอื่นให้จิมงงเพิ่มอีก จิมทำหน้ามุ่ยขมวดคิ้วพร้อมบ่นพึมพำด้วยความงง “ ต้องถามกูเกิ้ลทุกเรื่องเลยเหรอไงเนี้ย อะไรเนี้ย เจ๊า จำปี แจ๊ะ เมียกรู โอ๊ย so confuse! ”
++++
ทุกคนมาถึงที่บ้านเกือบตีหนึ่งกว่า พอมาถึงทอมและจิมก็หลับเป็นตายไม่รู้เรื่องรู้ราว ส่วนดาวและสมใจยังนอนหันหน้าคุยกันเบาๆอยู่ในมุ้งตามประสาผู้หญิง ดาวเล่าเรื่องทุกอย่างที่สมใจอยากรู้ ดาวเริ่มเล่าตั้งแต่ตอนเช้าที่ไปเจอจิมบนรถไฟฟ้า จนมาถึงเหตุการณ์ชุลมุนที่งานอีเว้น ดาวเล่าไปด้วยความสนุกไร้ซึ่งความทุกข์ ดาวแอบมีน้ำเสียงเศร้าเล็กน้อยในเวลาที่พูดถึงพี่เอก แต่น้ำเสียงดาวกลับมาสดใสอีกครั้งเมื่อเล่าถึงตอนไปเจอจิมและทอมเมาอยู่ที่ลานรถ
“ แกนี่มันบ้าบิ่นนะดาว ขับรถให้ฝรั่งแปลกหน้าขี้เมา และก็พามาบ้านอีก ”
“ มันเหมือนตกกระไดพลอยโจนอ่ะ สงสัยพหรมลิขิตว่ะ ”
“ แกลิขิตเองมากกว่ามั้ง ดาว! โลกมันไม่ได้สวยเหมือนในนิยายเสมอไปนะเว้ย ”
“ ฉันรู้ ฉันรู้ ก็ฉันเจอมากับตัวเรื่องพี่เอกแล้วไง ”
“ แล้วแกแน่ใจได้ไง ว่าฝรั่งสองคนนี้จะไม่เหมือนพี่เอกอีก ส่วนใหญ่ผู้ชายปากหวานมันก็ใจหม๋าเหมือนกันทุกคนหล่ะว้า ”
“ แต่ผู้ชายที่ปากหม๋าบางคน ใจจริงๆแล้วหว๊านหวานเลยหว่ะ ”
“ เดี๋ยวๆ ใจใครหวาน? และแกไปชิมอะไรตอนไหน? แกเล่าไม่หมดนี่หว่า เล่ามาเลยดาว ” สมใจรีบล๊อคตัวดาวเพราะรู้ว่าดาวจะเบนหน้าหนีเพื่อเลี่ยงคำตอบ
“ โอ้ยย ไม่มีอะไร ก็คุยกันทั่วไป ” ดาวพูดแบบเลี่ยงการสบตากับสมใจ
“ เล่ามาเดี๋ยวนี้! ” สมใจจ้องตาดาวเพื่อเค้นคำตอบ แต่ดาวก็นิ่งเงียบเอาผ้าห่มมาปิดหน้าและบิดไปมาด้วยความเขินอาย สมใจก็พยายามกระเซ้าถามด้วยความอยากรู้ ดาวก็ยังนิ่งเงียบแกล้งหลับไปซะดื้อๆ “เฮ้ยไอ้ดาว มาพาดหัวข่าวและชิ่งหนีแกล้งหลับอย่างงี้ไม่ได้นะเว้ย ไอ้ดาว! ไอ้ดาว! ที่รีบนอนเนี้ยเพราะว่ากลัวเข้าฝันจิมไม่ทันเหรอจ๊ะ ? ”
ดาวเปิดผ้าห่มโผล่หน้ามาตอบสมใจอย่างลอยหน้าลอยตา
“ ถ้าจิมตื่นก่อน เราจะฝันถึงกันละกันไม่ทันต่างหากหล่ะ นอนหล่ะ บายย” ดาวรีบหันหลังให้สมใจและหลับตาพริ้มยิ้มหวานจนหลับไปอย่างไม่รู้ตัว
++++