ท้าวความนิดนึงค่ะ
ตั้งแต่เราเกิดมา คุณแม่ให้อิสระเรามาแต่ไหนแต่ไรค่ะ ไว้ใจเรา เพราะเราทำอะไรก็จะบอกท่านตลอด
แถมท่านไม่เคยจะเซ้าซี้ หรือจุกจิก และยังให้ space เรา คือชีวิตเรา แม่ให้เราตัดสินใจเอง ซึ่งเราชอบมาก คุณแม่น่ารักมากค่ะ
เพียงแต่หลังๆ มานี้ พอเราจะทำอะไร ช่วยจัดการเอกสาร หรือทำธุระอะไรแทนท่านได้ไปสักระยะ ท่านก็มักจะค้านค่ะ
เหมือนโลเลกับตัวเองรึยังไงก็ไม่ทราบค่ะ ไม่ค่อยเชื่อเรา
ยกตัวอย่างเลยคือ เรากำลังเตรียมเอกสารทำวีซ่าไปเที่ยวต่างประเทศให้ทุกคนในครอบครัว
เราก็หาข้อมูลเรียบร้อย อันไหนไม่เข้าใจ เราก็โทรถาม จนท. ที่เกี่ยวข้องของสถานทูต คือมีที่มา มี reference
แต่จู่ๆ ท่านก็จะชอบมีข้อมูลที่หามาจากไหน มาแย้งเราตลอดเวลา (มันทำให้เราก้าวเดินไปข้างหน้ายากมากค่ะ)
ซึ่งทำให้เรางงค่ะ คือ เราอยู่ในระหว่างดำเนินการ จริงๆ เรายังไงก็ได้ ขอให้มันถูกต้อง มี reference มีที่มา ถ้าไม่ถูกใจก็ให้บอกมา
แถมค้านแบบไม่มีเหตุผลด้วยค่ะ ไปฟังข้อมูลจากใครไม่รู้มา หรืออ่านจากไหนมาลอยๆ แล้วเอามาเถียงกับเรา
เชื่อคนนอกค่ะ ไม่เชื่อคนในเท่าไหร่
พอเราเริ่มรำคาญ เราบอกว่าให้แม่ทำเองแล้วกันนะคะ ท่านก็เเงียบ ก็ไม่ทำอะไร ก็ยังให้เราดำเนินการเหมือนเดิมนี่แหละ
เอ้อ! เอาไงฟระเนี่ย จะทำอย่างไรให้ถูกใจดีเนี่ย
เป็นแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ อาจเปลี่ยนเป็น topic อื่นๆ ตามโอกาส เพราะอยู่บ้านเดียวกัน มีเวลาได้คุยกันทุกเรื่อง แต่เราปวดหัวมากๆ ค่ะ
ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ คือ คุณพ่อท่านก็เสียไปนานมากแล้ว เลยไม่มีคนมาช่วยเป็นกรรมการ
เราเป็นคนพูดจาถูกผิดไปตามเนื้อหาอ่ะค่ะ คือเอาเหตุผลก่อน ส่วนความเป็นแม่ลูกทีหลัง
เราก็รู้ว่าคำพูดเราทำให้ท่านเสียใจแน่ๆ เราก็ไม่ชอบที่เป็นแบบนี้
จะทำยังไงดีคะ ก็เข้าใจว่า การจะ deal กับคนแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน แต่กับบุพการีนี่ไม่รู้จะ handle ยังไงแล้วค่ะ
รักมากนะ แต่เหนื่อยมากเหมือนกันนะ
ขออภัยกับการระบายอันยาวเหยียด ใครเคยมีประสบการณ์ทำนองนี้ ทำยังไงกันบ้างคะ ขอความช่วยเหลือหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ
จะทำอย่างไรดีคะกับคุณแม่วัยทอง ทะเลาะกันบ่อยมากค่ะ
ตั้งแต่เราเกิดมา คุณแม่ให้อิสระเรามาแต่ไหนแต่ไรค่ะ ไว้ใจเรา เพราะเราทำอะไรก็จะบอกท่านตลอด
แถมท่านไม่เคยจะเซ้าซี้ หรือจุกจิก และยังให้ space เรา คือชีวิตเรา แม่ให้เราตัดสินใจเอง ซึ่งเราชอบมาก คุณแม่น่ารักมากค่ะ
เพียงแต่หลังๆ มานี้ พอเราจะทำอะไร ช่วยจัดการเอกสาร หรือทำธุระอะไรแทนท่านได้ไปสักระยะ ท่านก็มักจะค้านค่ะ
เหมือนโลเลกับตัวเองรึยังไงก็ไม่ทราบค่ะ ไม่ค่อยเชื่อเรา
ยกตัวอย่างเลยคือ เรากำลังเตรียมเอกสารทำวีซ่าไปเที่ยวต่างประเทศให้ทุกคนในครอบครัว
เราก็หาข้อมูลเรียบร้อย อันไหนไม่เข้าใจ เราก็โทรถาม จนท. ที่เกี่ยวข้องของสถานทูต คือมีที่มา มี reference
แต่จู่ๆ ท่านก็จะชอบมีข้อมูลที่หามาจากไหน มาแย้งเราตลอดเวลา (มันทำให้เราก้าวเดินไปข้างหน้ายากมากค่ะ)
ซึ่งทำให้เรางงค่ะ คือ เราอยู่ในระหว่างดำเนินการ จริงๆ เรายังไงก็ได้ ขอให้มันถูกต้อง มี reference มีที่มา ถ้าไม่ถูกใจก็ให้บอกมา
แถมค้านแบบไม่มีเหตุผลด้วยค่ะ ไปฟังข้อมูลจากใครไม่รู้มา หรืออ่านจากไหนมาลอยๆ แล้วเอามาเถียงกับเรา
เชื่อคนนอกค่ะ ไม่เชื่อคนในเท่าไหร่
พอเราเริ่มรำคาญ เราบอกว่าให้แม่ทำเองแล้วกันนะคะ ท่านก็เเงียบ ก็ไม่ทำอะไร ก็ยังให้เราดำเนินการเหมือนเดิมนี่แหละ
เอ้อ! เอาไงฟระเนี่ย จะทำอย่างไรให้ถูกใจดีเนี่ย
เป็นแบบนี้ทุกวันเลยค่ะ อาจเปลี่ยนเป็น topic อื่นๆ ตามโอกาส เพราะอยู่บ้านเดียวกัน มีเวลาได้คุยกันทุกเรื่อง แต่เราปวดหัวมากๆ ค่ะ
ไม่รู้จะทำยังไงดีค่ะ คือ คุณพ่อท่านก็เสียไปนานมากแล้ว เลยไม่มีคนมาช่วยเป็นกรรมการ
เราเป็นคนพูดจาถูกผิดไปตามเนื้อหาอ่ะค่ะ คือเอาเหตุผลก่อน ส่วนความเป็นแม่ลูกทีหลัง
เราก็รู้ว่าคำพูดเราทำให้ท่านเสียใจแน่ๆ เราก็ไม่ชอบที่เป็นแบบนี้
จะทำยังไงดีคะ ก็เข้าใจว่า การจะ deal กับคนแต่ละคนมันไม่เหมือนกัน แต่กับบุพการีนี่ไม่รู้จะ handle ยังไงแล้วค่ะ
รักมากนะ แต่เหนื่อยมากเหมือนกันนะ
ขออภัยกับการระบายอันยาวเหยียด ใครเคยมีประสบการณ์ทำนองนี้ ทำยังไงกันบ้างคะ ขอความช่วยเหลือหน่อยนะคะ
ขอบคุณมากค่ะ