คำว่า "ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต" ในทานสูตร หมายถึงต้องทำอย่างไร

จากนี้ สารีบุตร ! บุคคลบางคนในโลกนี้ ให้ทานโดยไม่มีความหวังผล … ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานอย่างนี้ จิตจะเลื่อมใส เกิดความปลื้มใจและโสมนัส แต่ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต เขาให้ทาน ค

พระไตรปิฎก ฉบับหลวง เล่มที่ ๑๖สุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย นิทานวรรค หน้าที่ ๓๒ วิภังคสูตร ก็สฬายตนะเป็นไฉน อายตนะคือ ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ นี้เรียกว่าสฬายตนะ ฯ พระไตรปิฎก มจร. เล่มที่ ๑๖สุตตันตปิฎก สั

การให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต มีอนิสงค์ ให้เป็นผู้ไม่ต้องกลับมา .. การให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิตมีลักษณะอย่างไร .. มีนัยลึกซึ้งกว้างขวางอย่างไร .. ? ขอท่านผู้รู้ร่วมแสดงความคิดเห็น เพื่อผู้ไม่รู้จ