หากลูกวัยประถมบอกผมว่าอยากจะเล่นหุ้น

ผมจะบอกลูกว่าหุ้นเป็นเรื่องของคนขี้เกียจที่อยากได้เงินแต่ไม่อยากลงแรงทำอะไร คนพวกนี้แหละที่กำลังทำให้สังคมวุ่ยวายเพราะมีคนสร้างความอยากสร้างสินทรัพย์ปลอมๆมาเก็งกำไรกัน บางทีก็ 2-3 เดือน บางทีก็ 4-5 ปี บางคนก็เล่นหุ้นหนักกว่าการพนันอีก การพนันอย่างน้อยเจ้ามือยังก็มีกติกาชัดเจน แต่หุ้นบางตัวจะโกงจะใช้อำนาจมือที่มองไม่เห็นปั่นกันยังไงก็ได้ คนนอกไม่รู้เรื่องหรอก ลูกไม่ควรเอาเยี่ยงอย่างคนแบบนี้ เพราะคนเหล่านี้หวังเพียงแต่จะลงทุนเพื่อกำไรของตัวเองเพียงคนเดียว ไม่ใช่การลงทุนที่ให้ประโยชน์ใดแก่สังคมรอบตัวลูกเลย

วัยแบบลูกควรจะใช้แรงกายและแรงใจทำอะไรที่ดูสร้างสรรค์ไม่แพ้พ่อในตอนนี้ดีกว่านะเช่นทำประดิษฐ์ของเล่นมาเล่นกับเพื่อนในหมู่บ้าน พับกระดาษเป็นรูปสัตว์แบ่งเพื่อนๆ หากลูกจะลงทุนลูกก็ควรลงทุนจากสิ่งที่ตนมีแล้วคนอื่นได้ประโยชน์ด้วย กำไรกับลูกด้วย ทุนที่ลูกมีไม่จำเป็นต้องเป็นทรัพย์สินอย่างเดียว เป็นทุนทางความคิดก็ได้ ยกตัวอย่างพ่อสมัยเรียนหนังสือพ่อคิดจะประดิษฐ์ของดีคุ้มราคามาก็มีคนพร้อมใจมาลงขันให้พ่อสั่งของมาทำ พ่อก็หาช่างมาทำของเหล่านั้นให้ แล้วพ่อก็ได้ใช้ของดีราคาถูกแถมได้กำไรเล็กๆน้อยๆเป็นค่าเสียเวลา คนรอบตัวพ่อก็ได้กำไรจากของที่ทำนั้นมาด้วย นั่นถึงจะเป็นการลงทุนที่ยั่งยืน

ปล. ที่พูดมาเป็นทัศนคติส่วนตัวที่ผมจะบอกลูกตรงๆนะครับ ไม่ได้มีเจตนาจะต่อว่าคนเล่นหุ้นแต่อย่างใด
ปล.2 ขอ edit ขยายความหน่อยนะครับ ก่อนที่จะกลายเป็นกระทู้มาม่า