ชั่งใจอยู่นานเชียวค่ะว่าจะเขียนหรือไม่เขียนถึงดี เพราะการเขียนถึงอาหารไทยก็เหมือนกับการเขียนถึงย่ายายของตัวเอง รู้ไปหมดกับอาหารต่างชาติแต่อาหารไทยกลับไม่รู้อะไรเลย ทั้งที่เป็นอาหารที่ดิฉันคุ้นชินตั้งแต่ยังนั่งเล่นดินโคลนอยู่ใต้ถุนบ้าน และเรื่องราวที่ทุกคนกำลังไล่เรียงทุกบรรทัดคืออาหารที่วนเวียนกันอยู่ในชีวิตทั้งนั้น
ประกอบกับความกลัวที่จะเกิดความเห็นจริงจังและการถกเถียงว่าอาหารไทยทำไมจึงแพงระยิบระยับขนาดนั้น (จะต้องมีแน่ๆใช่ไหมคะ) ส่วนตัวแล้วก็อยากให้ผู้อ่านทุกท่านตัดเรื่องราคาทิ้งไปก่อน มาดูในสิ่งที่ "โบ.ลาน" นำเสนอ, เจตนาที่จริงแท้ของร้านอาหารร้านนี้ และ รสชาติที่ว่าเป็นดั้งเดิมจะถูกปากเราๆหรือไม่
แม้ว่าจะได้อ่านรีวิวของหลายๆท่าน แต่การที่จะเชื่อเลยโดยไม่ไปพิสูจน์ก็ดูจะเสียนิสัยไปหน่อย จึงมีกระทู้และอาหารของร้านนี้เกิดขึ้นค่ะ ลำพังไม่มีโอกาสไปทานแบบนี้แหงๆถ้าต้องจ่ายกันเอง แต่เมื่อได้โอกาสนี้มาก็ต้องทำเต็มที่นะคะ (แล้วจะทานอย่างมีความสุขไหมนะ ต้องมานั่งดูว่ากำลังกินอะไรไปตลอดแบบนี้)
ภาพนี้คือ 'ต้นตำรับสายเยาวภา' ค่ะ หนังสือที่รวบรวมสูตรอาหารของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเยาวภาพงศ์สนิท ด้านในหนังสือถ้าได้เคยลองเปิดอ่านดูแล้วจะพบว่ามีชื่อเรียกส่วนผสมที่ไม่คุ้นนัก เช่น น้ำสะเออะ, ส้มเหม็น หรือชื่อทางเคมีก็มีด้วยนะคะ แต่ใครจะมานั่งเปิดอ่านระหว่างทานอาหารล่ะค่ะ หนามากๆ
[CR] "โบ.ลาน" (Bo.lan) by DRM [@Jimlim]
ชั่งใจอยู่นานเชียวค่ะว่าจะเขียนหรือไม่เขียนถึงดี เพราะการเขียนถึงอาหารไทยก็เหมือนกับการเขียนถึงย่ายายของตัวเอง รู้ไปหมดกับอาหารต่างชาติแต่อาหารไทยกลับไม่รู้อะไรเลย ทั้งที่เป็นอาหารที่ดิฉันคุ้นชินตั้งแต่ยังนั่งเล่นดินโคลนอยู่ใต้ถุนบ้าน และเรื่องราวที่ทุกคนกำลังไล่เรียงทุกบรรทัดคืออาหารที่วนเวียนกันอยู่ในชีวิตทั้งนั้น
ประกอบกับความกลัวที่จะเกิดความเห็นจริงจังและการถกเถียงว่าอาหารไทยทำไมจึงแพงระยิบระยับขนาดนั้น (จะต้องมีแน่ๆใช่ไหมคะ) ส่วนตัวแล้วก็อยากให้ผู้อ่านทุกท่านตัดเรื่องราคาทิ้งไปก่อน มาดูในสิ่งที่ "โบ.ลาน" นำเสนอ, เจตนาที่จริงแท้ของร้านอาหารร้านนี้ และ รสชาติที่ว่าเป็นดั้งเดิมจะถูกปากเราๆหรือไม่
แม้ว่าจะได้อ่านรีวิวของหลายๆท่าน แต่การที่จะเชื่อเลยโดยไม่ไปพิสูจน์ก็ดูจะเสียนิสัยไปหน่อย จึงมีกระทู้และอาหารของร้านนี้เกิดขึ้นค่ะ ลำพังไม่มีโอกาสไปทานแบบนี้แหงๆถ้าต้องจ่ายกันเอง แต่เมื่อได้โอกาสนี้มาก็ต้องทำเต็มที่นะคะ (แล้วจะทานอย่างมีความสุขไหมนะ ต้องมานั่งดูว่ากำลังกินอะไรไปตลอดแบบนี้)
ภาพนี้คือ 'ต้นตำรับสายเยาวภา' ค่ะ หนังสือที่รวบรวมสูตรอาหารของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าเยาวภาพงศ์สนิท ด้านในหนังสือถ้าได้เคยลองเปิดอ่านดูแล้วจะพบว่ามีชื่อเรียกส่วนผสมที่ไม่คุ้นนัก เช่น น้ำสะเออะ, ส้มเหม็น หรือชื่อทางเคมีก็มีด้วยนะคะ แต่ใครจะมานั่งเปิดอ่านระหว่างทานอาหารล่ะค่ะ หนามากๆ