ทุกวันนี้เราเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านพ่อแม่เราค่ะ คือที่บ้านขายของ เราก็ช่วยงานที่ร้านไปด้วย เลี้ยงลูกไปด้วย ร้านก็เป็นแบบครอบครัวค่ะ มีญาติๆ ช่วยกันทำ ทุกคนก็รักลูกเราดี ช่วยเราดูแลเวลาเรายุ่งๆ แต่ถ้าพานอน ทำกับข้าว ป้อนข้าว อาบน้ำ อะไรพวกนี้เราทำเองค่ะ ไม่มีพี่เลี้ยง
ที่อยู่ของเรากับสามีและลูกตอนนี้เป็นคอนโดค่ะ อยู่ห่างจากบ้านแม่เราแค่ซอยเดียว ส่วนบ้านแม่สามีอยู่ กทม เหมือนกัน เป็นบ้านเดียว วันทำงานน่าจะใช้เวลาขับรถไม่ต่ำกว่าชั่วโมง
เราก็เลี้ยงลูกเรามาแบบนี้ตลอด ตอนเช้าสามีเราเริ่มงานแปดโมง ก็ออกจากบ้านประมาณเจ็ดกว่าๆ (สามีทำงานอีกที่นะคะ) พอลูกเราตื่นถ้าทันออกพร้อมสามีเราก็พากันมาที่บ้านแม่เรา ถ้าไม่ทันเราก็รอจนกว่าลูกตื่นแล้วค่อยพามา ทำงานไปเลี้ยงลูกไปที่บ้านแม่ สามีเลิกงานถึงบ้านแม่เราประมาณหกโมง ก็ช่วยเราป้อนข้าวลูก อาบน้ำแต่งชุดนอน กลับคอนโด ลูกเรเรากับสามีฝึกให้ลูกนอนสองทุ่มตั้งแต่เค้าแบเบาะ ทุกวันนี้ก็นอนสองทุ่มค่ะ ตอนนี้1.4ขวบค่ะ
ปัญหาเกิดตอนลูกเราครบขวบค่ะ เค้าป่วยเป็นท้องเสีย เข้า รพ นอนไปสามคืน หลังจากนั้นก็พบว่าแพ้อาหารบางชนิด เป็นผื่นขึ้นที่หน้าและคอ หลังจากรักษาหาย ล่าสุดติดเชื้อลงปอด มีอาการไอและหอบ นอน รพ อีกสามวัน แม่สามีเราเลยบอกว่า ให้เราย้ายไปอยู่บ้านแม่สามีแทน กลางวันก็ให้เค้าเลี้ยงให้ โดยเค้าจะจ้างพี่เลี้ยงมาช่วย เราก็ไปทำงานตามปกติ แต่ทิ้งลูกไว้ เพราะเค้าว่าบ้านแม่เราขายของ ฝุ่นเยอะ ส่วนคอนโดเราก็เก่า อากาศไม่ดี ไม่หมุนเวียน บ้านเค้าอากาศดี พี่สาวสามีสองคนมีลูก ก็เลี้ยงที่บ้านนั้นหมด ไม่เคยมีใครป่วยขนาดเข้า รพ เลย ตอนที่พูด สามีเราก็อยู่ด้วย เราถามความเห็นสามี เค้าบอกว่าตามใจเราค่ะ (ทุกวันนี้เราพาลูกไปหาแม่สามีอาทิตย์ละครั้งค่ะ)
เหตุผลที่แม่สามีเราเค้าใส่ใจเรื่องอากาศดีมากๆ เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะสามีเราเป็นหอบหืดตอนเด็กๆ ค่ะ พอดีตอนโตขึ้นนิด ไม่แน่ใจว่าสองสามขวบหรือเปล่า ครอบครัวสามีพากันไปอยู่ ตจว ค่ะ สามีโตมาก็หาย แม่สามีบอกว่าพอย้ายไป ตจว อากาศดี สามีก็มีอาการหอบน้อยลง เค้าก็หวังดีอยากให้ลูกเราไปอยู่ในที่ที่เค้าคิดว่าอากาศดีน่ะค่ะ
ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า ถ้าเราย้ายไปบ้านแม่สามี เราจะมีเวลาเจอลูกน้อยมาก เพราะเราคงต้องออกจากบ้านตั้งแต่ลูกยังไม่ตื่น อย่างดีก็คงได้เจอหน้ากันแวบนึง ส่วนกลางคืน เราคงไม่มีโอกาสเจอหน้าลูกตอนตื่นเลย เพราะเราต้องรอปิดร้าน และเคลียร์งาน อย่างเร็วๆ คงเสร็จราวหกโมงครึ่ง อย่างช้าก็ทุ่มกว่า กว่าจะกลับบ้านแม่สามีเรา ลูกก็คงนอนไปแล้ว นอกจากจะเปลี่ยนแปลงตารางเวลา ให้ลูกนอนดึกขึ้น ซึ่งเราก็ไม่อยาก
ใจเรา เราก็ยังอยากเลี้ยงลูกเองอยู่ดี แต่เรากลัวว่าการที่เราอยากเลี้ยงลูกเองอาจทำให้เราให้ความสำคัญกับเหตุผลของแม่สามีน้อยไป เราเลยอยากถามแม่ๆ ว่า ถ้าเป็นเรา จะยืนยันเลี้ยงลูกเองต่อไปไหมคะ
เราคิดผิดไหมถ้าเราอยากเลี้ยงลูกเอง
ที่อยู่ของเรากับสามีและลูกตอนนี้เป็นคอนโดค่ะ อยู่ห่างจากบ้านแม่เราแค่ซอยเดียว ส่วนบ้านแม่สามีอยู่ กทม เหมือนกัน เป็นบ้านเดียว วันทำงานน่าจะใช้เวลาขับรถไม่ต่ำกว่าชั่วโมง
เราก็เลี้ยงลูกเรามาแบบนี้ตลอด ตอนเช้าสามีเราเริ่มงานแปดโมง ก็ออกจากบ้านประมาณเจ็ดกว่าๆ (สามีทำงานอีกที่นะคะ) พอลูกเราตื่นถ้าทันออกพร้อมสามีเราก็พากันมาที่บ้านแม่เรา ถ้าไม่ทันเราก็รอจนกว่าลูกตื่นแล้วค่อยพามา ทำงานไปเลี้ยงลูกไปที่บ้านแม่ สามีเลิกงานถึงบ้านแม่เราประมาณหกโมง ก็ช่วยเราป้อนข้าวลูก อาบน้ำแต่งชุดนอน กลับคอนโด ลูกเรเรากับสามีฝึกให้ลูกนอนสองทุ่มตั้งแต่เค้าแบเบาะ ทุกวันนี้ก็นอนสองทุ่มค่ะ ตอนนี้1.4ขวบค่ะ
ปัญหาเกิดตอนลูกเราครบขวบค่ะ เค้าป่วยเป็นท้องเสีย เข้า รพ นอนไปสามคืน หลังจากนั้นก็พบว่าแพ้อาหารบางชนิด เป็นผื่นขึ้นที่หน้าและคอ หลังจากรักษาหาย ล่าสุดติดเชื้อลงปอด มีอาการไอและหอบ นอน รพ อีกสามวัน แม่สามีเราเลยบอกว่า ให้เราย้ายไปอยู่บ้านแม่สามีแทน กลางวันก็ให้เค้าเลี้ยงให้ โดยเค้าจะจ้างพี่เลี้ยงมาช่วย เราก็ไปทำงานตามปกติ แต่ทิ้งลูกไว้ เพราะเค้าว่าบ้านแม่เราขายของ ฝุ่นเยอะ ส่วนคอนโดเราก็เก่า อากาศไม่ดี ไม่หมุนเวียน บ้านเค้าอากาศดี พี่สาวสามีสองคนมีลูก ก็เลี้ยงที่บ้านนั้นหมด ไม่เคยมีใครป่วยขนาดเข้า รพ เลย ตอนที่พูด สามีเราก็อยู่ด้วย เราถามความเห็นสามี เค้าบอกว่าตามใจเราค่ะ (ทุกวันนี้เราพาลูกไปหาแม่สามีอาทิตย์ละครั้งค่ะ)
เหตุผลที่แม่สามีเราเค้าใส่ใจเรื่องอากาศดีมากๆ เราคิดว่าน่าจะเป็นเพราะสามีเราเป็นหอบหืดตอนเด็กๆ ค่ะ พอดีตอนโตขึ้นนิด ไม่แน่ใจว่าสองสามขวบหรือเปล่า ครอบครัวสามีพากันไปอยู่ ตจว ค่ะ สามีโตมาก็หาย แม่สามีบอกว่าพอย้ายไป ตจว อากาศดี สามีก็มีอาการหอบน้อยลง เค้าก็หวังดีอยากให้ลูกเราไปอยู่ในที่ที่เค้าคิดว่าอากาศดีน่ะค่ะ
ประเด็นสำคัญอยู่ที่ว่า ถ้าเราย้ายไปบ้านแม่สามี เราจะมีเวลาเจอลูกน้อยมาก เพราะเราคงต้องออกจากบ้านตั้งแต่ลูกยังไม่ตื่น อย่างดีก็คงได้เจอหน้ากันแวบนึง ส่วนกลางคืน เราคงไม่มีโอกาสเจอหน้าลูกตอนตื่นเลย เพราะเราต้องรอปิดร้าน และเคลียร์งาน อย่างเร็วๆ คงเสร็จราวหกโมงครึ่ง อย่างช้าก็ทุ่มกว่า กว่าจะกลับบ้านแม่สามีเรา ลูกก็คงนอนไปแล้ว นอกจากจะเปลี่ยนแปลงตารางเวลา ให้ลูกนอนดึกขึ้น ซึ่งเราก็ไม่อยาก
ใจเรา เราก็ยังอยากเลี้ยงลูกเองอยู่ดี แต่เรากลัวว่าการที่เราอยากเลี้ยงลูกเองอาจทำให้เราให้ความสำคัญกับเหตุผลของแม่สามีน้อยไป เราเลยอยากถามแม่ๆ ว่า ถ้าเป็นเรา จะยืนยันเลี้ยงลูกเองต่อไปไหมคะ