เรื่องมีอยู่ว่าเย็นวันศุกร์(26)นี้ ผมก็เลิกงานขี่ 2 ล้อกลับบ้านตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือ ผมไม่สามารถวิ่งเส้นประจำได้เพราะว่าจังหวะไม่ดีมุดไปเจอไฟเขียวพอดีตรงแยก ผมอยากจะเลี้ยวขวาแต่ด้วยว่ามุดมาจากซ้ายสุดเลย ไม่อยากจะปาด 2 เลนน์ไปแล้วแม้ว่าอาจจะทำได้เพราะคันทางขวาก็เลี้ยว 2 เลนน์พอดี ก็เลยช่างมันตรงไปดีกว่าให้คนอื่นด่าหรือเสี่ยงโดนเสย
ก็วิ่งเข้ามาทางเส้นหน้า รพ.พระมงกุฏฯ มุ่งหน้าเข้าอนุเสาวรีย์ชัยฯ แบบไม่เต็มใจเพราะถนนแคบรถติดวิ่งยากมาก แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ และช่างมัน จนมาจอดติดไฟแดงตรงหน้าวงเวียนอนุเสาวรีย์ชัยฯ ตามระเบียบ ไฟแดงเป็นสิบนาที คันอื่นผ่าไฟแดงกันเยอะมาก ร้อนก็ร้อน ทะลึ่งเสื้อหนังด้วย นอกเกรียมในซาวหน้าชุ่มฉ่ำทีเดียว
แล้วก็ได้ยินเสียง BB มาต่อท้ายเลยแอบเหล่กระจก แว๊ปแรกนึกว่าเวอร์ซิสสีขาว ก็ไม่ได้อะไร แต่ไฟแดงนานมากจนมีเวลาว่างแอบส่องๆ ก็ยังคิดว่าเวอร์ซิส จนไฟเขียว BB คันดังกล่าวก็ขี่ตามหลังกันมา แล้วเค้าก็มาแซงผมไปตรงเส้นที่จะเข้าสามเหลี่ยมดินแดง ผมถึงได้รู้ว่าจริงๆ แล้วเป็น KTM ต่างหาก.... ตาถั่วจริงๆ ก็เลยขำตัวเองแล้วขี่ไปจนก่อนถึงไฟแดงหน้าประมาณ 100 เมตร รถก็เริ่มติดไฟแดงกันตามระเบียบ
ผมก็ไปต่อท้าย KTM เมื่อครู่ แต่ก็มุดกันไปได้นิดเดียวก็ไปไม่ได้ เพราะหน้า KTM มี ฟีโน่คันนึงอยู่ข้างหน้ามุดไม่ได้เพราะรถเมล์ด้านซ้ายเบียดช่องเอาไว้ ซักพักรถเมล์ก็ขยับรถหลบให้ทั้งทียังติดอยู่ ผมก็คิดในใจแล้วว่าจะทำตามที่ชอบทำกับพวก 10 ล้อคือ จะขี่ผ่านไปแล้วชูนิ้วโป้งให้ แต่ยังไม่ทันจะได้ไปเลยก็ต้องเบรค เพราะฟีโน่คันหน้าสุดไปได้คันเดียว KTM หน้าผมเค้าก็ค่อยๆ ไป แต่ผมก็เห็นว่ามันพอดีเกินไปจนเค้าหยุดแล้ว หันมายกมือซ้ายขึ้น ประมาณว่า "โทษทีนะเราไปไม่ได้" ผมก็ไม่ได้อะไรก็ค่อยๆ ถอยให้เค้าเพื่อให้เค้าถอยรถออกมาจากช่องจะได้ไม่โดนเกี่ยวตอนรถเคลื่อน แล้วสิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจก็คือ ......
KTM คันนั้นหักหัวเข้าไปทางเลนน์ขวาทันที ตรงนั้นมันเป็นช่องระหว่างรถตู้กะรถเก๋ง แต่ก็ไม่มีทางไปต่อคือเหมือนเอารถจอดเข้าซองเลย เค้าขยับเข้าไปแล้วให้ผมกับอีกคันด้านหลังไป ผมค่อยๆ ไป และตะโกนไปว่า "ขอบคุณครับ" แล้วก็มีเสียงคนตะโกนอีกคน ผมจับใจความไม่ชัด ไม่แน่ใจว่าขอบคุณครับจากมอไซค์อีกคันที่ต่อหลังผมหรือคนขี่ KTM ที่ตอบผมกลับ
แล้วผมก็มาจอดหน้าไฟแดง หันไปมองเค้าก็ยังไม่ออกมาจากรูนั่นเลย คงจะแอบจนไฟเขียวเลยน่ะ ผมคิดในใจว่า ผมไม่ต้องการให้เค้าหลบผมเลยแม้แต่นิดเดียว ผมรอได้ ไม่อยากให้ลำบาก เข้าใจว่ารถใหญ่ อาจจะเป็นไปได้ว่าบางทีจะมีคนบีบแตรไล่น่ะ เวลารถใหญ่ไปไม่ได้ทำให้พวกมอไซค์เล็กๆ ติดไปด้วย แล้วข้างหลังจะด่ากันน่ะ
สุดท้ายผมก็ขี่เรื่อยๆ ไม่เร่งอะไร ก็กะจะให้เค้าไล่หลังมาแล้วกะจะ ยกมือขอบคุณเค้าอีกซักรอบ แต่พอขี่เลยมาซักพักผมมัวแต่ระวังรถมันเบี่ยงเข้ามาเลยไม่ทันมองกระจก เค้าผ่านไปอย่างช้า ผมก็เลยพลาดเลย แต่ก็ได้แต่ขอบคุณในน้ำใจที่อุส่ายอมลำบากเอารถคันใหญ่(จริงๆ)ไปแอบในมุมที่แคบและทรงตัวได้ลำบากจริงๆ
ขอชื่นชมเจ้าของรถ KTM สีขาวผมไม่รู้รุ่นน่ะ (ที่คล้ายเวอร์ซิส) ทะเบียนถ้าจำไม่ผิด 1xx 21 ที่เอื้อเฟื้อนะคร้าบบบบ
ปล.ถ้าผมจำรถผิดยี่ห้อหรือยังไงก็อำภัยด้วยนะ มองตอนขี่ผ่านแว๊บๆ เท่านั้น แต่ที่แน่ๆ น้ำใจนี้ก็ไม่มีวันจำผิดแน่นอนครับ
ไม่มีไรมากก็แค่รู้สึกดีเมื่อเจอชาว 2 ที่เอื้อเฟื้อบนท้องถนน (อย่างมาก)
ก็วิ่งเข้ามาทางเส้นหน้า รพ.พระมงกุฏฯ มุ่งหน้าเข้าอนุเสาวรีย์ชัยฯ แบบไม่เต็มใจเพราะถนนแคบรถติดวิ่งยากมาก แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ และช่างมัน จนมาจอดติดไฟแดงตรงหน้าวงเวียนอนุเสาวรีย์ชัยฯ ตามระเบียบ ไฟแดงเป็นสิบนาที คันอื่นผ่าไฟแดงกันเยอะมาก ร้อนก็ร้อน ทะลึ่งเสื้อหนังด้วย นอกเกรียมในซาวหน้าชุ่มฉ่ำทีเดียว
แล้วก็ได้ยินเสียง BB มาต่อท้ายเลยแอบเหล่กระจก แว๊ปแรกนึกว่าเวอร์ซิสสีขาว ก็ไม่ได้อะไร แต่ไฟแดงนานมากจนมีเวลาว่างแอบส่องๆ ก็ยังคิดว่าเวอร์ซิส จนไฟเขียว BB คันดังกล่าวก็ขี่ตามหลังกันมา แล้วเค้าก็มาแซงผมไปตรงเส้นที่จะเข้าสามเหลี่ยมดินแดง ผมถึงได้รู้ว่าจริงๆ แล้วเป็น KTM ต่างหาก.... ตาถั่วจริงๆ ก็เลยขำตัวเองแล้วขี่ไปจนก่อนถึงไฟแดงหน้าประมาณ 100 เมตร รถก็เริ่มติดไฟแดงกันตามระเบียบ
ผมก็ไปต่อท้าย KTM เมื่อครู่ แต่ก็มุดกันไปได้นิดเดียวก็ไปไม่ได้ เพราะหน้า KTM มี ฟีโน่คันนึงอยู่ข้างหน้ามุดไม่ได้เพราะรถเมล์ด้านซ้ายเบียดช่องเอาไว้ ซักพักรถเมล์ก็ขยับรถหลบให้ทั้งทียังติดอยู่ ผมก็คิดในใจแล้วว่าจะทำตามที่ชอบทำกับพวก 10 ล้อคือ จะขี่ผ่านไปแล้วชูนิ้วโป้งให้ แต่ยังไม่ทันจะได้ไปเลยก็ต้องเบรค เพราะฟีโน่คันหน้าสุดไปได้คันเดียว KTM หน้าผมเค้าก็ค่อยๆ ไป แต่ผมก็เห็นว่ามันพอดีเกินไปจนเค้าหยุดแล้ว หันมายกมือซ้ายขึ้น ประมาณว่า "โทษทีนะเราไปไม่ได้" ผมก็ไม่ได้อะไรก็ค่อยๆ ถอยให้เค้าเพื่อให้เค้าถอยรถออกมาจากช่องจะได้ไม่โดนเกี่ยวตอนรถเคลื่อน แล้วสิ่งที่ทำให้ผมประหลาดใจก็คือ ......
KTM คันนั้นหักหัวเข้าไปทางเลนน์ขวาทันที ตรงนั้นมันเป็นช่องระหว่างรถตู้กะรถเก๋ง แต่ก็ไม่มีทางไปต่อคือเหมือนเอารถจอดเข้าซองเลย เค้าขยับเข้าไปแล้วให้ผมกับอีกคันด้านหลังไป ผมค่อยๆ ไป และตะโกนไปว่า "ขอบคุณครับ" แล้วก็มีเสียงคนตะโกนอีกคน ผมจับใจความไม่ชัด ไม่แน่ใจว่าขอบคุณครับจากมอไซค์อีกคันที่ต่อหลังผมหรือคนขี่ KTM ที่ตอบผมกลับ
แล้วผมก็มาจอดหน้าไฟแดง หันไปมองเค้าก็ยังไม่ออกมาจากรูนั่นเลย คงจะแอบจนไฟเขียวเลยน่ะ ผมคิดในใจว่า ผมไม่ต้องการให้เค้าหลบผมเลยแม้แต่นิดเดียว ผมรอได้ ไม่อยากให้ลำบาก เข้าใจว่ารถใหญ่ อาจจะเป็นไปได้ว่าบางทีจะมีคนบีบแตรไล่น่ะ เวลารถใหญ่ไปไม่ได้ทำให้พวกมอไซค์เล็กๆ ติดไปด้วย แล้วข้างหลังจะด่ากันน่ะ
สุดท้ายผมก็ขี่เรื่อยๆ ไม่เร่งอะไร ก็กะจะให้เค้าไล่หลังมาแล้วกะจะ ยกมือขอบคุณเค้าอีกซักรอบ แต่พอขี่เลยมาซักพักผมมัวแต่ระวังรถมันเบี่ยงเข้ามาเลยไม่ทันมองกระจก เค้าผ่านไปอย่างช้า ผมก็เลยพลาดเลย แต่ก็ได้แต่ขอบคุณในน้ำใจที่อุส่ายอมลำบากเอารถคันใหญ่(จริงๆ)ไปแอบในมุมที่แคบและทรงตัวได้ลำบากจริงๆ
ขอชื่นชมเจ้าของรถ KTM สีขาวผมไม่รู้รุ่นน่ะ (ที่คล้ายเวอร์ซิส) ทะเบียนถ้าจำไม่ผิด 1xx 21 ที่เอื้อเฟื้อนะคร้าบบบบ
ปล.ถ้าผมจำรถผิดยี่ห้อหรือยังไงก็อำภัยด้วยนะ มองตอนขี่ผ่านแว๊บๆ เท่านั้น แต่ที่แน่ๆ น้ำใจนี้ก็ไม่มีวันจำผิดแน่นอนครับ