ในสังคนถือว่า มีเรื่องแบบนี้เยอะมาก สำหรับบางครอบครัว รู้ว่าลูกเป็นเกย์พาลูกไปหาหมอ บางคนถึงกับตัดพ่อตัดลูก บางคนต้องหนีออกไปอยู่ตัวคนเดียว การที่เราจะรักใครสักคน การที่จะรักใครคนๆหนึ่งรักมากๆรักด้วยใจ แล้วมันผิดไหม การที่รักกัน อยู่บนเส้นทางที่ทุกคนมองว่าเป็นไปไม่ได้
  ผมเกิดมาเป็นประชากรโลกคนหนึ่ง ที่มีอวัยวะครบ 32 ประการเหมือนคนทั่วไป มีสิ่งที่เรียนว่า ความรู้สึก และหัวใจที่เต้นอยู่  แต่พอโตขึ้น ผมเริ่มมีความรัก และเริ่มมีความต้องการ(ทางเพศ) อยู่มาวันหนึ่งมารู้ตัวเองว่าผมรักผู้ชาย แต่ก็ยังไม่เข้าใจตัวเองว่าเป็นไปได้ไง และปัญหาต่างๆก็ตามมา ผมรู้เลยว่า ชีวิตหลังจากนี้คงไม่มีความสุขแน่ตลอดชีวิต ผมได้แต่อยู่กับความลับ อยู่ไปวันๆ รอเวลาแห่งการเจ็บปวด ผมเข้าใจความเหงา เพราะผมเหงามาตลอด อ้างว้าง โดนเดี่ยว ต้องทำเป็นเรียบเฉยแต่ข้างในอยากกรีดร้อง ต้องโตมาแบบถูกตีกรอบ ต้องเจ็บปวด ต้องร้องให้คนเดียว มันทรมานครับ ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ด้วยซ้ำ ถ้าวันหนึ่งคุณเดินผ่าน และเห็นคู่รักแบบ(ช+ช) ผมอยากรู้ความรู้สึกคุณ ว่าคิดยังไงเหรอครับ
    ปล. ไม่ได้มีเจตตนาอยากให้ทุกคนยอมรับความรักแบบเกย์ เพียงอยากบอกความรู้สึกของมุมๆหนึ่งของพวกเราที่เหงา ที่เจ็บปวด อยากบอก ผมก็มีความรู้สึกเจ็บปวดเป็น ร้องให้เป็น ถ้าวันหนึ่งคุณรู้สึกว่า กลัวมีชีวิตอยู่ มากกว่า กลัวตายแล้วหละก็ นั่นแหละครับ ความรู้สึกที่เป็นอยู่ของผม