ถึงเวลาเปลี่ยนแล้วหรือยังระบบขนส่งสาธารณะของไทย?
เวลาประมาณ 12.30 น. ของวันที่ 20 เมษายน 2556 ณ ป้ายรถเมล์โรบินสันบางรัก บนรถเมล์ร่วมบริการ (สีส้ม) สาย 1 หมายเลขข้างรถ 1-9 ผู้โดยสารสูงวัยท่านหนึ่งขึ้นรถมาจากช่วงศาลาเฉลิมกรุงมุ่งหน้าถนนตก
พขร.: ลงไปเร็วๆ เลยเจ๊
ผดส.: ขามันไม่ดี ไม่ใช่ไม่อยากลงเร็วๆ อายุเยอะแล้ว
พขร.: แก่ๆ แบบนี้ถึงไม่อยากรับ เสียเวลา ชักช้า น่ารำคาญ
ผดส.: (ลงไปยืนบนพื้นแล้ว) ทำไมเฮี้ยวยังงี้วะ เอ็งอย่าแก่มั่งแล้วกัน
พขร.: พูดมากห่_ไรวะ จอดให้ขึ้นแล้วยังจะพูดมาก จอดให้ขึ้นก็ดีตายห่_เท่าไหร่แล้ว
ผดส.: ไม่อยากรับก็หยุดไปสิ ไม่ได้แอบขึ้นรถฟรีๆ นะเว้ย
พขร.: แก่จะตายห่_อยู่แล้ว เดี๋ยวก็ได้ตายตรงนี้หรอก
ผดส.: เอ็งชื่อไรวะ บอกชื่อมาซิ
พขร.: เป็นคว_อะไร ไอ้สั_ เจอคนแก่ กุไม่จอดให้ขึ้นก็ยังได้เว้ย
ผดส.: เอ็งสิเหี้_
นี่เป็นบทสนทนาระหว่างผู้โดยสารสูงอายุท่านนั้นกับพนักงานขับรถหมายเลข 1-9 ในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่เกิน 1 นาทีที่เราเองอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ไม่ขาดไม่เกิน ไม่มีการเติมแต่งเพื่อใส่ร้ายป้ายสีใดๆ
มันสมควรแล้วหรือที่พขร. ท่านนั้นพูดจากับผู้โดยสารแบบนี้
ผิดหรือที่คนแก่จะยังคงต้องอาศัยรถเมล์ในการเดินทางไปไหนมาไหน
ผิดหรือที่คนแก่ขาไม่ดีจะทำอะไรชักช้าลงไปบ้างตามวัย
และผิดหรือที่ผู้โดยสารจะลงจากรถในเวลาที่รถหยุดสนิทเทียบป้ายอย่างปลอดภัย
ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ผู้มีอำนาจแห่งวงการขนส่งสาธารณะไทยจะออกมาตรการจัดการขั้นเด็ดขาดกับพขร.จั_ไร แบบนี้เสียที
นอกจากนี้ ขอชมเชยรถเมล์ร่วมบริการ (สีส้ม) สาย 75 หมายเลขข้างรถ 75-11 ที่ให้บริการชายตาบอดที่ขึ้นรถ ที่ป้ายรถเมล์บ้านใหม่มุ่งหน้าหัำโพง ทั้งพขร. และพกส. ให้การดูแลชายตาบอดผู้นั้นเป็นอย่างดี ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองให้คุณทั้งสองประกอบอาชีพนี้อย่างปลอดภัยไร้อุบัติเหตุตลอดไปค่ะ
ถึงเวลาเปลี่ยนแล้วหรือยังรถเมล์ไทย
เวลาประมาณ 12.30 น. ของวันที่ 20 เมษายน 2556 ณ ป้ายรถเมล์โรบินสันบางรัก บนรถเมล์ร่วมบริการ (สีส้ม) สาย 1 หมายเลขข้างรถ 1-9 ผู้โดยสารสูงวัยท่านหนึ่งขึ้นรถมาจากช่วงศาลาเฉลิมกรุงมุ่งหน้าถนนตก
พขร.: ลงไปเร็วๆ เลยเจ๊
ผดส.: ขามันไม่ดี ไม่ใช่ไม่อยากลงเร็วๆ อายุเยอะแล้ว
พขร.: แก่ๆ แบบนี้ถึงไม่อยากรับ เสียเวลา ชักช้า น่ารำคาญ
ผดส.: (ลงไปยืนบนพื้นแล้ว) ทำไมเฮี้ยวยังงี้วะ เอ็งอย่าแก่มั่งแล้วกัน
พขร.: พูดมากห่_ไรวะ จอดให้ขึ้นแล้วยังจะพูดมาก จอดให้ขึ้นก็ดีตายห่_เท่าไหร่แล้ว
ผดส.: ไม่อยากรับก็หยุดไปสิ ไม่ได้แอบขึ้นรถฟรีๆ นะเว้ย
พขร.: แก่จะตายห่_อยู่แล้ว เดี๋ยวก็ได้ตายตรงนี้หรอก
ผดส.: เอ็งชื่อไรวะ บอกชื่อมาซิ
พขร.: เป็นคว_อะไร ไอ้สั_ เจอคนแก่ กุไม่จอดให้ขึ้นก็ยังได้เว้ย
ผดส.: เอ็งสิเหี้_
นี่เป็นบทสนทนาระหว่างผู้โดยสารสูงอายุท่านนั้นกับพนักงานขับรถหมายเลข 1-9 ในช่วงเวลาสั้นๆ ไม่เกิน 1 นาทีที่เราเองอยู่ในเหตุการณ์ด้วย ไม่ขาดไม่เกิน ไม่มีการเติมแต่งเพื่อใส่ร้ายป้ายสีใดๆ
มันสมควรแล้วหรือที่พขร. ท่านนั้นพูดจากับผู้โดยสารแบบนี้
ผิดหรือที่คนแก่จะยังคงต้องอาศัยรถเมล์ในการเดินทางไปไหนมาไหน
ผิดหรือที่คนแก่ขาไม่ดีจะทำอะไรชักช้าลงไปบ้างตามวัย
และผิดหรือที่ผู้โดยสารจะลงจากรถในเวลาที่รถหยุดสนิทเทียบป้ายอย่างปลอดภัย
ถึงเวลาแล้วหรือยัง ที่ผู้มีอำนาจแห่งวงการขนส่งสาธารณะไทยจะออกมาตรการจัดการขั้นเด็ดขาดกับพขร.จั_ไร แบบนี้เสียที
นอกจากนี้ ขอชมเชยรถเมล์ร่วมบริการ (สีส้ม) สาย 75 หมายเลขข้างรถ 75-11 ที่ให้บริการชายตาบอดที่ขึ้นรถ ที่ป้ายรถเมล์บ้านใหม่มุ่งหน้าหัำโพง ทั้งพขร. และพกส. ให้การดูแลชายตาบอดผู้นั้นเป็นอย่างดี ขอให้คุณพระคุณเจ้าคุ้มครองให้คุณทั้งสองประกอบอาชีพนี้อย่างปลอดภัยไร้อุบัติเหตุตลอดไปค่ะ