ที่ต่างประเทศหรือในไทยก็ได้นะครับ อยากฟังประสบการณ์จากเพื่อนว่าทำไงกัน
ของผมนี่เกิดขึ้นตอนใช้ชีวิตทำงานอยู่ที่ฮ่องกง อยู่ที่นั่นหลายปีแล้วที่พักที่ผมอยู่ก็ค่อนข้างไกลจากตัวเมืองไปประมาณ 30-45 นาที อยู่ใกล้กับสนามบินน่ะครับ เดินทางโดยใช้ MTR แล้ววันนั้นมีปาร์ตี้กับเพื่อนแถว Central ซึ่งปกติแล้วผมไม่ค่อยเข้าห้องน้ำบ่อย แต่เวลาดื่มกินกะเพื่อนเนี่ย ถ้าไปปัสสาวะมาครั้งนึงแล้วมันก็จะกลายเป็นว่าต้องเข้าบ่อยไปโดยปริยาย (ไม่รู้ใครเป็นเหมือนผมบ้าง)
พอใกล้เที่ยงคืนก็แยกย้ายกันกลับ ผมก็เข้าห้องน้ำป้องกันไว้ก่อน แต่ที่ไหนได้พอขึ้นรถแล้วปวดปัสสาวะมาก พยายามจะอดทนให้ได้จนถึงที่คอนโด แต่ไม่สามารถครับ มันได้แค่ที่สถานีที่ต้องลง ก็รีบวิ่งบึ่งไปในห้างเพราะที่นั่นมันเป็นทางเชื่อมไปห้างและเป็นทางเดินผ่านกลับคอนโดด้วย ปรากฏว่าปิดหมดแล้ว ตกใจเหงื่อแตก เลยรีบวิ่งไปถามยาม ยามบอกว่ายังมีอีกห้องที่เปิดอยู่แต่น่าจะเป็นของพนักงานมั้งครับ เป็นห้องน้ำที่ไม่ได้แยกหญิงชาย ก็รีบเข้าไป เริ่มรู้สึกโล่งขึ้นมานิดนึง แต่ปรากฏว่ามีผู้หญิงสองคนยืนรออยู่ ผมก็คิดว่าตายแน่ๆ แต่ยังโชคดีที่คุณผู้หญิงสองคนนั้นคงเห็นท่าทางผมและเหงื่อที่ออก ก็เลยบอกว่าให้ผมเข้าก่อน (ไม่รู้ว่าสภาพตอนนั้นตัวเองดูแย่มากแค่ไหน) ก็เลยได้เข้าไปก่อน
จำได้แค่ว่าทรมานมากเลยอะครับ ถ้าไม่ทันไม่รู้จะเป็นยังไงเหมือนกัน อายก็อาย นึกแล้วก็อดขำตัวเองไม่ได้ แต่ต้องขอบคุณคุณผู้หญิงสองคนนั้นมากๆเลย หลังจากนั้นเลยต้องหาทางหนีทีไล่ไว้ก่อนตลอดเลย ไม่ว่าจะไปไหน
เคยไหมครับ เวลาเดินทางไปไหนแล้วบังเอิ๊นนน เกิดต้องการห้องน้ำแบบด่วนที่สุดในโลก
ของผมนี่เกิดขึ้นตอนใช้ชีวิตทำงานอยู่ที่ฮ่องกง อยู่ที่นั่นหลายปีแล้วที่พักที่ผมอยู่ก็ค่อนข้างไกลจากตัวเมืองไปประมาณ 30-45 นาที อยู่ใกล้กับสนามบินน่ะครับ เดินทางโดยใช้ MTR แล้ววันนั้นมีปาร์ตี้กับเพื่อนแถว Central ซึ่งปกติแล้วผมไม่ค่อยเข้าห้องน้ำบ่อย แต่เวลาดื่มกินกะเพื่อนเนี่ย ถ้าไปปัสสาวะมาครั้งนึงแล้วมันก็จะกลายเป็นว่าต้องเข้าบ่อยไปโดยปริยาย (ไม่รู้ใครเป็นเหมือนผมบ้าง)
พอใกล้เที่ยงคืนก็แยกย้ายกันกลับ ผมก็เข้าห้องน้ำป้องกันไว้ก่อน แต่ที่ไหนได้พอขึ้นรถแล้วปวดปัสสาวะมาก พยายามจะอดทนให้ได้จนถึงที่คอนโด แต่ไม่สามารถครับ มันได้แค่ที่สถานีที่ต้องลง ก็รีบวิ่งบึ่งไปในห้างเพราะที่นั่นมันเป็นทางเชื่อมไปห้างและเป็นทางเดินผ่านกลับคอนโดด้วย ปรากฏว่าปิดหมดแล้ว ตกใจเหงื่อแตก เลยรีบวิ่งไปถามยาม ยามบอกว่ายังมีอีกห้องที่เปิดอยู่แต่น่าจะเป็นของพนักงานมั้งครับ เป็นห้องน้ำที่ไม่ได้แยกหญิงชาย ก็รีบเข้าไป เริ่มรู้สึกโล่งขึ้นมานิดนึง แต่ปรากฏว่ามีผู้หญิงสองคนยืนรออยู่ ผมก็คิดว่าตายแน่ๆ แต่ยังโชคดีที่คุณผู้หญิงสองคนนั้นคงเห็นท่าทางผมและเหงื่อที่ออก ก็เลยบอกว่าให้ผมเข้าก่อน (ไม่รู้ว่าสภาพตอนนั้นตัวเองดูแย่มากแค่ไหน) ก็เลยได้เข้าไปก่อน
จำได้แค่ว่าทรมานมากเลยอะครับ ถ้าไม่ทันไม่รู้จะเป็นยังไงเหมือนกัน อายก็อาย นึกแล้วก็อดขำตัวเองไม่ได้ แต่ต้องขอบคุณคุณผู้หญิงสองคนนั้นมากๆเลย หลังจากนั้นเลยต้องหาทางหนีทีไล่ไว้ก่อนตลอดเลย ไม่ว่าจะไปไหน