ผมไปดูมาเเล้วตีความตามฉบับผมกับโกโบริ. 2013

วันนี้มีโอกาสไปดูหนังกับเเฟน.   คนเยอะมากเพราะมาดูพี่มาก.  เเต่ผมเลือดดูคู่กรรมเพราะคนไม่เยอะเเละอยากลอง ดู.  เพื่อให้เข้าใจในคำวิจารณ์
คนไม่เยอะ น่าจะประมาณสามสิบ สี่สิบคนได้. ปกติผมชอบนั่งริมทางเดิน. เเต่คราวนี้ขอนั่งกลางจอเลย.  555

เริ่มเรื่องผมว่า เป็นเรื่องที่เรื่อยจนค่อนไปน่าเบื่อ. จนถึงตอนที่เริ่มดีต่อกันไปจนถึงวนัสใกล้มา. ผมว่ากลับพลิกเป็นหน้ามือ.  ผมว่าตอนหลังจากนี้กินใจเเละทุกคนทำออกมาได้ดี
เเม้กระทั่งริชชี่ ที่ตอนเเรกนั่งหัวเราะกะเเฟน.  ผมเรียกน้องว่า พี่เเป้งโกะ. ไม่เข้าใจหลายฉากทำไมต้อง เลือกเอาเเต่หน้านางเอกให้ชัดเพราะน้องเขาสื่อช่วงเเรกไม่ดี

ช่วงท้ายผมให้คะเเนนเต็มเลยเพราะผมว่า ทุกอย่างโดยรวมมันบีบคั้นมาก ผมว่าคนที่บอกไม่สนุกช่วงนี้อาจเพราะเขาไม่เคยถูกบีบคั้นในสถานการณ์เเบบอังศุมาลิน

ไม่รู้สึกรักปานดวงใจเหมือนโกโบริเเละสุดท้าย. ผมเกือบร้องไห้ ถ้าไม่ติดว่าน้องที่นั่งข้างผมข้างเเฟนผมทั้งสองข้างร้องไห้ออกมาเเบบปานใจสลายย

ผมเเอบเห็นเธอหันมามองผมประมาณกลัวผมเห็นว่าร้องไห้.  ส่วนเเฟนผมร้องไห้ฉากหมอกับโกโบริตอนเจอกันที่บาดเจ็บ. อืมมม ผมเข้าใจเเหละว่าเทพๆเเบบณเดชน์นี่ทำไมคนชอบเยอะจัง คนอะไร. มองหน้าเคลิ้มไปเลยยยยยหรือผมจะเป็นตุ้ดเข้าให้......
ฉากโดยรวมผมว่าพอได้.  บางฉากก็ให้ความรู้สึกอยู่ในที่มีเเต่ฉากมีเเต่ภาพ.


โดยรวมผมว่าผ่านนะกลับออกมาอิ่มเอมใจได้ประมาณหนึ่ง

รักเมียปานดวงใจ......