Timelineของผม ไม่รู้จะผิดแปลกจากชาวบ้านมากน้อยหรือไม่ ;

อนุบาล = ฟังนกแล, สาวสาวสาว (2วงนี้น้าสาวชอบเปิดให้ฟัง ), XYZ, เบิร์ดธงชัย (ชุดหน้าปกเทปยืนพิงกำแพง)

ประถม = เริ่มเข้าสู่สายMassในประเทศ ฟัง ติ้กชีโร่ ชุดออกมาเต้น เป็นต้นมา, ต่อต๋อง>ชอบมาก รู้สึกว่าเพลงสนุกถูกใจมาก, พิสุทธิ์ ทรัพย์วิจิต(เขียนนามสกุลผิดขออภัย)>>คนโปรดเลย เพลงเพราะๆเยอะมาก , โชคชัย>คนนี้ก็ชอบเพลงช้า, ลิฟออย, บอยสเก้าท์

ม.ต้น = ปุ๊กกี้, แร๊ปเตอร์>ยุคนั้นเพื่อนๆปิดทอม ไปแห่ย้อมปอยผมข้างหน้าเป็นสีเขียว สีส้มตาม2หนุ่มนี่กันเป็นแถว, และเริ่ม รู้จักกับแนว "อัลเตอ" (Alternative) ทั้งๆที่ตอนนั้นก็ไม่รู้ว่ามันต่างจากrockยังไง แต่ก็ฟัง เดอะมัส, ออดี้, โมเดิร์นดอก, six child, สไมล์บัฟฟาโล่>รู้สึกว่าวงนี้ดังมากๆๆตอนนั้น และวงอื่นๆ ที่แปลกคือ มีวงญี่ปุ่นหลุดมาวงหนึ่ง "X Japan" ผมติดใจตั้งแต่ Endless Rain พอชุดใหม่ออก ผมจึงรีบคว้า อัลบั้ม Dahlia มาครองทันที ในเวลานั้น ผม ม.3

ม.ปลาย = ยุคนี้เพลงสากลบูมที่สุดในประเทศไทย (ในสายตาผมนะ)  นักร้อง "ฝรั่ง" เดินสายกันมาประเทศไทยเป็นว่าเล่น ส่วนมากเป็นวงเกรด B ไปถึง B+ ตอนนั้น ผมฟังพวก A1, The Moffat, Hanson, Back streetboy, N sync, และอีกมากมาย และเริ่มฟังวง นอกกระแส (ในเวลานั้น) อย่าง Linkin Park, หรือแม้แต่ Slipknot หรือ Korn แต่ที่แปลกคือ เริ่มฟังเพลงเอเชีย  (ยุคนั้นเกาหลียังไม่บูมแบบทุกวันนี้ในไทย) ผมสั่งซื้อเทปวง SES มาฟัง ชอบมาก นอนฟังก่อนนอนตลอด แล้วก็ไปฟังทางฝั่ง J บ้าง เช่น Luna Sea หรือ Utada Hikaru (พวกนี้ผมมี CD ของแท้ทั้งสิ้น ถ้าจำไม่ผิด สั่งซื้อจากร้าน เจได )

มหาลัย = ยุคอินเตอร์เนตที่แรงกว่าเนต E-go 56k เริ่มเข้าถึงบ้านผม (ซะที) ผมเริ่มเปิดหูเปิดตาได้มากขึ้น   เรียนมหาลัยแน่นอนเป็นวัยเที่ยว ดึกดื่นต้องออกร่อน และเพลงแดนซ์ฝรั่งก็เป็นของคุ่กะคนวัยนั้น ยุคผมนั้นก็มีอย่างเพลง "อะเซ เรเฮ" เพลงภาษาสเปน ซึ่งไม่รู้มันส์อะไรนักหนาเพื่อนลุกเต้นกันตลอด  แต่แปลก ที่ผมโตขึ้นแต่กลับหลุดไปทางสาย"เอเชีย" อย่างน่าประหลาด ช่วงนั้นผมยิ่งหาฟังเพลงพวก Baby VOX (ยุคที่แกรมมี่ดึงมาเมืองไทยใหม่ๆ) ตามมาด้วยวงเกาหลีอีกสารพัด ซึ่งค่อยๆเริ่มทยอยเข้ามาไทย

เรียนจบ = ยิ่งประหลาดไปใหญ่ ยิ่งอายุมากขึ้น ผมกลับยิ่งหลงใหลดนตรี สาย เอเชีย แบบกู่ไม่กลับ  ผมฟังเพลงเอเชียเยอะมาก ถ้าดูจากtimelineชีวิตผม ผมฟังเพลงเอเชียมาตั้งแต่ ม ต้น เพียงแต่ยุคนั้นผมหาข้อมูลอะไรไม่ได้เลย หาคนคุยด้วยก็แทบไม่ได้ และช่วงเวลานี้ผมกลับติดใจและชื่นชอบเพลงจีนเป็นอย่างมาก  



จนปัจจุบัน เรียนจบ ป ตรี มาราว10ปี ผ่านการชื่นชอบเพลงมาหลายแนว หลายภาษามากมาย  สุดท้ายวันนี้ ผมรู้ตัวเลยว่า ชอบเพลงสาย "เอเชีย" มาก  ทั้งจีน เกาหลี ญี่ปุ่น  ส่วนเพลงฝรั่ง ผมชอบ คันทรี่ ที่สุด  ยิ่งสำเนียงทองแดงแบบ Blake shelton หรือจะเป็น Brad Paisley แม้กระทั่ง keith urban ผมล้วนเก็บอัลบั้มพวกเขาไว้ทั้งสิ้น

ทุกวันนี้ก็งงเหมือนกัน  ทำไมเส้นทางการฟังเพลงของเราถึงได้มาจบที่แนวนี้กันเนี่ย (จีน เกาหลี + ฝรั่งคันทรี่)