หมึกทุกชนิดสามารถขังให้มีชีวิตรอดได้แต่มันไม่ง่ายและสบายขนาดนั้นหรอกครับ    บางชนิดยากมากๆด้วยซ้ำ    ผมลองด้วยตัวเองมาทุกอย่างแล้วครับ

การที่เค้่าไม่ขังหมึกเป็นๆไว้เพื่อทำอาหาร  เพราะว่ามันทั้งยากและยุ่งยากกว่าการขังกุ้ง  ปู  หอยหรือปลา  เยอะครับ   เพราะหมึกบางชนิดนี่แค่คุณภาพน้ำแย่นิดเดียวมันก็ตายแล้วครับ

หมึกกล้วย   หมึกหอม   จะบอบช้ำง่ายและไวต่อคุณภาพน้ำมากๆครับ(โดยเฉพาะหมึกกล้วย)     แทบจะมีวิธีเดียวที่จะขังให้มันมีชีวิตรอดได้คือน้ำในที่ขังต้องโฟลวกับน้ำจากธรรมชาติอย่างเดียวเลย      ในเรือตกปลาที่เค้า่สามารถขังให้มันรอดได้เพราะว่าเค้าเจาะรูไว้ให้น้ำ ในห้องขังเหยื่อนั้นโฟลวกับน้ำในทะเลตลอดเวลาครับ    
เคยลองเอากลับมาจากทะเลแบบเป็นๆ   เอามาเลี้ยงในตู้เลี้ยงปะการังที่คิดว่าระบบน้ำกรองสมบูรณ์แบบแล้ว    อยู่ได้แปบเดียวก็ตายครับ    ลองกี่ครั้งก็เหมือนเดิม   สรุปคือมันรอดในระบบปิดยากมาก

หมึกกระดอง   จะค่อนข้างง่ายกว่าสองตัวแรกพอสมควรครับ   ถ้าระบบกรองน้ำและคุณภาพน้ำดีพอก็สามารถเลี้ยงให้รอดได้ไม่ยาก   แต่ถึงอย่างไรผู้เลี้ยงก็ต้องมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องระบบกรองน้ำพอสมควร    แต่การเอามาพักไว้รอขายเป็นอาหารคงไม่เหมาะ    เพราะเวลาตักหมึกทีนึงก็พ่นหมึกกันเต็มตู้ต้องเปลี่ยนน้ำใหม่หมด

หมึกในกลุ่ม Octopus เช่นหมึกสาย-หมึกยักษ์ จะง่ายที่สุดครับ   ทนต่อคุณภาพน้ำที่ไม่ดีได้มากกว่าหมึกชนิดอื่นๆ แต่ปัญหาเดียวกันก็คือ  เวลาตักมันก็จะพ่นหมึก    ทำให้ต้องมาคอยเปลี่ยนน้ำยุ่งยาก  วุ่นวาย  เปลืองงบประมาณ

เลยไม่มีใครคิดจะขังหมึกเป็นๆไว้ทำอาหารเพราะค่อนข้างยุ่งยาก  วุ่นวาย  ต้นทุนสูง   ถ้าทำจริงๆราคาก็คงจะต้องแพงกว่านี้หลายเท่า

ปลาหมึกเป็นอาหารทะเลที่สูญเสียความสดค่อนข้างง่ายครับ บ่อยครั้งเลยมีการใช้สารเคมีเพื่อรักษาความสดหรือรูปร่างหน้าตาให้ดูน่ากินไว้   หมึกเป็นๆสดๆจากทะเ้ลรสชาตินั้นแตกต่างจากหมึกที่ขายในตลาดมากนักครับ     วิธีเดียวที่จะได้กินหมึกสดจริงๆสำหรับบ้านเรา  คือคงต้องออกทะเลไปกินเท่านั้น   เดี๋ยวนี้ก็มีพวกรับจัดทัวร์ตกหมึกไดน์หมึกอยู่พอสมควร  ใครอยากลองว่าอร่อยแค่ไหนก็ลองดูครับ รับรองไม่ผิดหวัง

ฝากรูปให้ดูเล่นๆ   หมึกกระดองสองตัวที่เคยเลี้ยงไว้ครับ