เมื่อวานไปดูมาแมทย์แพ้คาบ้าน 1-2 มา
เพลีย#1 ป้ายห้ามสิ่งต่างๆที่สนาม
- มีป้ายสัญลักษณ์ห้ามสิ่งต่างๆที่ห้ามเอาเข้าสนามทำเอาไว้ตรงทางเข้าชัดเจนมาก ที่เพลียก็คือ มีการทำป้ายแยกระหว่างระเบิดขว้างกับปืนและพลุไฟเป็น 3 ป้ายต่างหาก รวมทั้ง ป้ายห้ามกัญชาและเข็มเฮโรอีนแยกกันชัดเจน แต่ป้ายห้ามสูบหรี่ดันไปรวมกับสัญลักษณ์ขวดเหล้าคนเลยไม่เห็นชัดผลคือสูบบหรี่กันครึ่งแสตนด์ได้ ป้ายห้ามขว้างขวดลงสนามก็มีแต่ดันไม่มีป้ายห้ามขว้างรองเท้าลงสนามผลก็คือมีรองเท้าถุกขว้างลงไปในสนาม เพลียกับคนทำป้ายจริงๆชุ่ยมากๆ - -"
เพลีย#2 กรรมการ
- เนื่องจากท่าเรือเพิ่งจะตกชั้นจขกท.เลยได้มีโอกาสยลกรรมการดิวิชั่น 1 เป็นครั้งแรก พอดีเพิ่งได้ดู NCAA Basketball มาด้วย รู้สึกเลยว่ากรรมการดิวิชั่น 1 บ้านเราเนี่ยอิมพอร์ทมาจากอเมริกาชัดๆ ทั้ง Offensive Foul, Defensive Foul เป่าเรียกแม่นบ่อยมากๆเสียอย่างเดียวฟุตบอลมันไม่มีไปยืนชู๊ตลูกโทษไม่อย่างงั้นเกมส์จะดูสนุกมากกว่านี้
เพลีย#3 กองหลังท่าเรือ
- ปกติขนาดตอนฟอร์มดีๆท่าเรือเราก็จะเป็นทีมที่ดูน่าเบื่ออยู่แล้วเพราะกองกลางไม่มีแต่ที่อยู่รอดมาได้เพราะทีมมักจะมีกองหลังปิดทองหลังพระอย่างน้อยๆ 1 คนที่ทำทุกอย่างให้กับทีมคือเป็นทั้งกองหลังเป็นทั้งตัวเติมเกมส์รุกและเป็นทั้งตัวสกอร์ลูกเซ๊ต ไล่มาตั้งแต่ มอยซี่, มงคล นามนวด จนมาถึงดาวรุ่งทศพล แต่ดาวรุ่งทศพลหลังจากไปนั่งสำรองที่เมืองทองมา 1 ฤดูกาลไม่รู้มัวแต่ไปจีบ United Diva หรืออะไรก็ไม่รู้พอกลับมาท่าเรืออีกทีกลับดูๆหมดแรงวิ่งขาแข้งระบบประสาทไม่ทำงานได้ดั่งใจ ส่วนแบ๊คซ้ายที่เคยเป็นบ่อน้ำมันมาตอนนี้ได้พี่เคย์ ( ครับ ฟังไม่ผิดผมยังเรียกว่า'พี่') กลับมายิ่งบรรลัยไปยิ่งกว่าเก่า งานนี้สิงค์ท่าเรือยิ่งดูไปกันใหญ่คือทั้งทีมเหลือแค่กองหน้าอย่างเดียว 2 คน ฝ่ายตรงข้ามไม่ต้องทำอะไรเลยคอยวิ่งตามหมายเลขเบอร์ติดหลังอย่างเดียวบอลเบินไม่ต้องไปดูมันก็ยังได้ ดูไปดูมายังกะดู American Football เวลากองหน้าโดนประกบตัวต่อตัว ไม่ได้พุดเว่อร์แต่ถ้าผมวิ่งเร็วๆซักหน่อยผมก็เล่นเป็นกองหลังได้คือไม่ต้องทำอะไรมองตาแล้ววิ่งตามตัวนักเตะเบอร์ 10 อย่างเดียวพอ - -"
.........
ไม่มีอะไรครับ
อยากบ่น ๆๆๆๆ
อีกอย่าง
รู้สึกห้องบอลสโมสรไทยหลังๆรู้สึกเงียบๆไปมากด้วย
ไปดูสิงห์ท่าเรือแล้วเพลีย - -"
เพลีย#1 ป้ายห้ามสิ่งต่างๆที่สนาม
- มีป้ายสัญลักษณ์ห้ามสิ่งต่างๆที่ห้ามเอาเข้าสนามทำเอาไว้ตรงทางเข้าชัดเจนมาก ที่เพลียก็คือ มีการทำป้ายแยกระหว่างระเบิดขว้างกับปืนและพลุไฟเป็น 3 ป้ายต่างหาก รวมทั้ง ป้ายห้ามกัญชาและเข็มเฮโรอีนแยกกันชัดเจน แต่ป้ายห้ามสูบหรี่ดันไปรวมกับสัญลักษณ์ขวดเหล้าคนเลยไม่เห็นชัดผลคือสูบบหรี่กันครึ่งแสตนด์ได้ ป้ายห้ามขว้างขวดลงสนามก็มีแต่ดันไม่มีป้ายห้ามขว้างรองเท้าลงสนามผลก็คือมีรองเท้าถุกขว้างลงไปในสนาม เพลียกับคนทำป้ายจริงๆชุ่ยมากๆ - -"
เพลีย#2 กรรมการ
- เนื่องจากท่าเรือเพิ่งจะตกชั้นจขกท.เลยได้มีโอกาสยลกรรมการดิวิชั่น 1 เป็นครั้งแรก พอดีเพิ่งได้ดู NCAA Basketball มาด้วย รู้สึกเลยว่ากรรมการดิวิชั่น 1 บ้านเราเนี่ยอิมพอร์ทมาจากอเมริกาชัดๆ ทั้ง Offensive Foul, Defensive Foul เป่าเรียกแม่นบ่อยมากๆเสียอย่างเดียวฟุตบอลมันไม่มีไปยืนชู๊ตลูกโทษไม่อย่างงั้นเกมส์จะดูสนุกมากกว่านี้
เพลีย#3 กองหลังท่าเรือ
- ปกติขนาดตอนฟอร์มดีๆท่าเรือเราก็จะเป็นทีมที่ดูน่าเบื่ออยู่แล้วเพราะกองกลางไม่มีแต่ที่อยู่รอดมาได้เพราะทีมมักจะมีกองหลังปิดทองหลังพระอย่างน้อยๆ 1 คนที่ทำทุกอย่างให้กับทีมคือเป็นทั้งกองหลังเป็นทั้งตัวเติมเกมส์รุกและเป็นทั้งตัวสกอร์ลูกเซ๊ต ไล่มาตั้งแต่ มอยซี่, มงคล นามนวด จนมาถึงดาวรุ่งทศพล แต่ดาวรุ่งทศพลหลังจากไปนั่งสำรองที่เมืองทองมา 1 ฤดูกาลไม่รู้มัวแต่ไปจีบ United Diva หรืออะไรก็ไม่รู้พอกลับมาท่าเรืออีกทีกลับดูๆหมดแรงวิ่งขาแข้งระบบประสาทไม่ทำงานได้ดั่งใจ ส่วนแบ๊คซ้ายที่เคยเป็นบ่อน้ำมันมาตอนนี้ได้พี่เคย์ ( ครับ ฟังไม่ผิดผมยังเรียกว่า'พี่') กลับมายิ่งบรรลัยไปยิ่งกว่าเก่า งานนี้สิงค์ท่าเรือยิ่งดูไปกันใหญ่คือทั้งทีมเหลือแค่กองหน้าอย่างเดียว 2 คน ฝ่ายตรงข้ามไม่ต้องทำอะไรเลยคอยวิ่งตามหมายเลขเบอร์ติดหลังอย่างเดียวบอลเบินไม่ต้องไปดูมันก็ยังได้ ดูไปดูมายังกะดู American Football เวลากองหน้าโดนประกบตัวต่อตัว ไม่ได้พุดเว่อร์แต่ถ้าผมวิ่งเร็วๆซักหน่อยผมก็เล่นเป็นกองหลังได้คือไม่ต้องทำอะไรมองตาแล้ววิ่งตามตัวนักเตะเบอร์ 10 อย่างเดียวพอ - -"
.........
ไม่มีอะไรครับ
อยากบ่น ๆๆๆๆ
อีกอย่าง
รู้สึกห้องบอลสโมสรไทยหลังๆรู้สึกเงียบๆไปมากด้วย