(ถามคนที่หวั่นไหวกับเพศเดียวกัน) คุณเลือกความถูกใจ หรือ ความเหมาะสม

อยากถามคนที่หวั่นไหวกับเพศเดียวกัน แต่ก็คือสามารถที่จะชอบเพศตรงข้ามได้ว่า คุณจะเลือก:

แบบที่หนึ่ง: ใช้ชีวิตอยู่กับคนรักที่เป็นเพศเดียวกับคุณ ที่คุณรักกันมากๆ แต่อาจจะมีปัญหาเรื่องการยอมรับในครอบครัวและสังคม

แบบที่สอง: เลือกที่จะตัดใจ แล้วใช้ชีวิตกับเพศตรงข้ามที่คุณอาจจะรักหรือไม่ได้รักมากก็ได้ เพื่อความเหมาะสม เพื่อสร้างครอบครัวในอนาคต

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนตัว เมื่อห้าปีก่อน เราทราบว่าเราชอบผู้หญิงมาตั้งนานแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่า เราสามารถจะรักผู้ชายได้ไหม เราเลยเปิดใจคบกับคนๆนึงที่เค้ารักเรา และ เค้าก็ทำให้เรารักเค้าได้ ซึ่งมันคือความรักที่จริงใจและจริงจัง ณ ช่วงเวลานั้น แต่พอนานๆเข้า เราก็ถึงได้รู้ใจตัวเองว่า แม้เราจะรักเค้า แต่เค้าไม่ใช่คำตอบของชีวิตเรา เพราะ เรามั่นใจแล้วว่า เรารักและอยากมีผู้หญิงเป็นคู่ชีวิต เราเลยเลิกกับเค้าไป โชคดีที่เราสองคนยังคงเป็นเพื่อนรักกันมาจนถึงทุกวันนี้ได้ แต่จะให้เรากลับไปคบกับผู้ชายอีก เราคงไม่เอาอีกแล้ว ทั้งๆที่เราสามารถที่จะชอบเพศชายได้ แต่มันอธิบายไม่ถูก แค่รู้สึกว่า ต่อให้รักแค่ไหน และรู้ว่าเราจะสามารถมีลูก มีครอบครัวได้เหมือนคนทั่วๆไป แต่ความรู้สึกกับการมีผู้ชายเป็นคู่รัก มันเหมือนไม่ถูกเติมเต็มและรู้สึกว่านั่นไม่ใช่คำตอบของชีวิตเรา เรามีความสุขที่จะได้มีผู้หญิงเป็นคนรักและคู่ชีวิตมากกว่า

ส่วนตัวเรามองว่า ความถูกใจ หรือ ความเหมาะสม ไม่มีถูกผิด อยู่ที่ความพอใจล้วนๆ รวมถึงสถานการณ์สิ่งกดดันรอบตัว และความพร้อมทางจิตใจของแต่ละบุคคล สำหรับเรา เราคงเลือกความถูกใจได้ เพราะพ่อเราก็ไม่ได้คิดว่า คนเราจำเป็นต้องแต่งงานมีลูก ท่านใส่ใจกับจิตใจและความดีมากกว่า คือ ขอให้เราเป็นคนดี เลี้ยงตัวเองได้ ทำบุญเยอะๆ ช่วยเหลือพี่น้อง ท่านพอใจแล้ว ส่วนแม่เรา ท่านยังคงเห็นว่าการมีลูกเป็นสิ่งที่วิเศษในชีวิต แต่ท่านก็มองว่า ความรักมันคือเรื่องที่คนสองคนใจตรงกัน ลูกยังไงก็คือลูก ถึงจะเป็นอะไร ก็ไม่ได้ทำให้ความรักที่แม่มีต่อลูกน้อยลง นี่คือเรายังไม่ได้เปิดเผยกับท่านตรงๆเรื่องรสนิยมทางเพศของเรา แต่เราได้ใช้วิธีอ้อมๆและแอบตรงบ้าง ให้ท่านยอมรับไปทีละนิดๆ คาดว่าท่านก็คงพอดูออกบ้าง แต่เราคิดว่า รอให้เรามีคนรักเป็นตัวเป็นตนก่อน ถึงเวลานั้นค่อยบอกท่านตรงๆดีกว่า

ใครมีความคิดเห็นด้านนี้ หรือ มีประสบการณ์ มาแชร์กันได้นะ