กระถิน...จริงๆแล้วเธอช่างหน้าสงสาร

กิจวัตรประจำวันผ่านตลาด เหล่าผู้คนทั้งชาติเคยสรวลเส เคยยิ้มแย้มหัวเราะร่าอย่างฮาเฮ สารพัดสีคือพื้นเพเครื่องแต่งกาย แต่วันนี้มีสิ่งใดให้แตกต่าง เสียงก็ช่างเบามากหายากหลาย ทุกทุกคนที่ผ่านมาล้วนหน้าตาย

ตอนยังไม่ฉายคิดไว้ในใจว่าต้องเหมือนกับฝากไว้ในกายเธอแน่เลย แต่ที่ไหนได้ขำ หัวเราะเสียงดังมากทั้งโรงเลย เครียด ๆ พอได้ดูหนังเรื่องนี้แล้วหายเครียดเลย หนังดำเนินเรื่องดีมาก ไม่เบื่อเลย หนังจบมีความสุขมา

แม่คนหนึ่ง เศร้าหมอง ร้องไห้หนัก เพราะเพื่อนมัก รุมด่า ว่าไม่สวย เธอกอดลูก น้ำตาไหล ใจระทวย ลูกจึงช่วย ปลอบใจ ให้แม่เลย แม่ถามลูก ตอบด้วย แม่สวยไหม ลูกตอบไว ตามจริง ทุกสิ่งเอ๋ย ใบหน้าแม่ แย่ห่วย ไม่ส

เรื่องมีอยู่ว่า..... ตัวผมนั้น เคยเป็นซึมเศร้ามาก่อนตอนช่วงอายุ20 แล้ว ทำการบำบัดรักษาด้วยวิธีทางธรรมชาติด้วยตัวเองคือ ใช้เวลาทุกเวลาอย่างมีความสุข ทำในสิ่งที่ชอบ และอยู่ที่บ้านต่างจังหวัดบ้านญาติ จ

เล่นดีมาก ทั้งคู่พ่อลูก คุณจักรกฤษณ์ส่งอารมณ์ดีมาก เล่นน้อยแต่ถึง เดียร์น่า นางเอกใหม่ แต่ร้องให้จนเราน้ำตาไหลไปด้วย สงสารกระถิน ทางหนึ่งสามี อีกทางก็พ่อ อินค่ะอิน จุกอกมากตอนนี้ บทดีมาก นักแสดงเก่

เรามีเรื่องสอบถามหน่อยค่ะ คือเราเป็นโรคไทรอยด์ฮาชิโมโต้ แต่หลังจากปีใหม่มานี่เราไม่ได้ไปตามนัดหมอเลย เริ่มขาดยา แล้วระยะหลังมานี่เราเริ่มเบื่อโลกมากขึ้น ปกติเราเป็นคนมีโลกส่วนตัวอยู่แล้ว แต่ช่วงนี้เรา

สงสารคุณพลอยมาก คือนึกภาพตามถึงความเหน็ดเหนื่อย และทุกข์ใจเรื่องสามีแล้ว มันจุกแน่นอก น้ำตาไหลเลย หัวอกคนเป็นแม่เหมือนกัน นี่ขนาดเราสามีดี ไม่มีปัญหายังเหนื่อยมากๆ แล้วคุณพลอยล่ะ เธออยู่ได้ยังไง พิมพ