มีอยู่ครั้งหนึ่งครับ ผมเจอชาวเกาหลีอยู่ในร้านอาหารแถวสยาม6-8คน ผมก็คิดว่าเป็นคนเกาหลีใต้มาเที่ยวแต่น่าแปลกคือทุกคนจะดูเงียบๆมองไป
มองมาเลิ่กๆลั่กๆตลอดเวลา ผมก็คิดว่าเค้าจะหลงทางเลยเดินเข้าไปถามว่ามีปัญหาอะไรมั้ย(เป็นอังกฤษ)เค้าก็ไม่พูดอะไรเหมือนจะฟังไม่รู้เรื่อง
แล้วก็ไม่หันมามองผมแบบกลัวๆผมก็บอกว่า I am Thai เท่านั้นแหละครับเค้าก็แทบจะก้มลงกราบผมเลยล่ะครับแล้วบางคนก็เข้ามากอดผมเลย มี
อยู่คนเดียวครับที่พูดอังกฤษได้ เค้าบอกว่าเค้าหนีมาจากเกาหลีเหนือทางประเทศจีน มีคนถูกยิงตายไป3คน และยังโชคดีที่มีคนไทยช่วยเหลือและ
พามาที่นี่เพื่อรอพบกับชายคนหนึ่งที่จะพาไปเกาหลีใต้(ซึ่งคาดว่าจะเป็นอาจารย์ในโรงเรียนคนแปรพักต์ในเกาหลีใต้ซึ่งเป็นคนเกาหลีเหนือ) เค้า
บอกผมว่าไทยเป็นชาติเดียวที่ช่วยให้ชาวเกาหลีเหนือบินไปเกาหลีใต้เค้าจึงรู้สึกรักและขอบคุณคนไทยมากๆและสัญญาว่าจะกลับมาทดแทนบุญ
คุณคนไทย ผมซึ้งน้ำตาจะไหลเลยครับ
ถ้าไม่มีไทย ชาวเกาหลีเหนือก็คงหนีไปไหนไม่ได้ ภูมิใจจริงๆ
มองมาเลิ่กๆลั่กๆตลอดเวลา ผมก็คิดว่าเค้าจะหลงทางเลยเดินเข้าไปถามว่ามีปัญหาอะไรมั้ย(เป็นอังกฤษ)เค้าก็ไม่พูดอะไรเหมือนจะฟังไม่รู้เรื่อง
แล้วก็ไม่หันมามองผมแบบกลัวๆผมก็บอกว่า I am Thai เท่านั้นแหละครับเค้าก็แทบจะก้มลงกราบผมเลยล่ะครับแล้วบางคนก็เข้ามากอดผมเลย มี
อยู่คนเดียวครับที่พูดอังกฤษได้ เค้าบอกว่าเค้าหนีมาจากเกาหลีเหนือทางประเทศจีน มีคนถูกยิงตายไป3คน และยังโชคดีที่มีคนไทยช่วยเหลือและ
พามาที่นี่เพื่อรอพบกับชายคนหนึ่งที่จะพาไปเกาหลีใต้(ซึ่งคาดว่าจะเป็นอาจารย์ในโรงเรียนคนแปรพักต์ในเกาหลีใต้ซึ่งเป็นคนเกาหลีเหนือ) เค้า
บอกผมว่าไทยเป็นชาติเดียวที่ช่วยให้ชาวเกาหลีเหนือบินไปเกาหลีใต้เค้าจึงรู้สึกรักและขอบคุณคนไทยมากๆและสัญญาว่าจะกลับมาทดแทนบุญ
คุณคนไทย ผมซึ้งน้ำตาจะไหลเลยครับ