พอดีเวปให้เข้าเนื้อหาใหม่ ขอโทษนะคะ น่าจะตรงแล้วนะคะ ^ ^
จากกระทู้เดิมเมื่อวานก่อน
http://pantip.com/topic/30297386/comment16-5 ที่กำลังบ่น ๆ ปนเศร้า อยู่ดีๆ2ทุ่มกว่าก็มีสายเข้ามารายงาน
ลูกน้องเขา** พี่ครับ พี่(...) เขาอยู่ข้างออฟฟิศนี่อะ บ่นอะไรก็ไม่รู้ทะเลาะกันหรือเปล่าเนี่ย พี่(...) เขาร้องไห้ด้วย ไม่เคยเป็นอย่างนี้นินา
หรือว่าองค์ลงหรือเบียร์ก็ไม่เคยเห็นกินวันนี้ไหงเป็นงี้ไปได้ ช่วยมาดูหน่อย นะๆๆๆๆ
เรา** อ้าวทำไมอะ
พอเราได้ยินอย่างนี้ รู้ตัวเลยต้องไอ้ข้อความขอเลิกนั่นแน่ๆเลย T-T
ไม่นานหลังจากนั้น เราเดินทางไปที่ออฟฟิศ ตามที่น้องบอก สภาพที่เห็นก็เบียร์หมดไปแล้ว2ขวด ยังเหลืออีกเป็นลัง
โอ่ยยย ตรูทำเขาซะเเล้วมั่ยนั่น (เป็นเหตุให้ไม่ได้เข้ามาตอบกระทู้ตอนค่ำอะ)
เราเคยบอกเขาว่าเราไม่ชอบคนผิดศีล5 โดยเฉพาะไอ้เรื่องสุรา มึนเมา แม้แต่เบียร์ก็ไม่เว้น ห้ามที่สุด
เรา** เป็นอะไรไป...มีไรไม่บอกแต่ทำไมเทอต้องกินประชดใครด้วยวะเนี่ย จะบ้าไปแล้วเหรอ
เขา** ตอนแรกไม่ตอบ อมยิ้มอย่างเดียว แล้วสักพักพูดขึ้นมาว่า ลมอะไรหอบพี่...มาถึงที่นี่เนี่ย นั่งก่อนซิใจเย็นๆ มากินด้วยกันมั้ย เบียร์อร่อยนะครับ ฮ่าๆๆๆ (ดูมันยั่วเราสิ แงๆ)
เรา** เรารู้ว่าตอนนั้นมันเริ่มทวงคืนละ อะไรที่เราไม่ชอบ มันจะแหย่ให้น้อยใจ เราเริ่มร้องไห้ละ เขาก็ลุกขึ้น ลากมือเราไปนั่งมุมอื่นที่มีเราคุยกันเงียบๆสองคน ในห้องรับแขก หน้าออฟฟิศเขาอะ คืออายด้วยมั้ง ที่ลูกน้องนั่งมองอยู่อะ (อย่าเข้าใจว่าลากไปทำไม ไปคุยกันเฉยๆนะ)
ประมาณว่า ข้อความที่ส่งไปเขาน้อยใจมาก และไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเราเป็นอะไร พอเขาส่งไปถามแล้วเราไม่ตอบก็รู้สึกว่าเขาไม่ดีตรงไหนเขาไปทำอะไรผิดให้เราโกรธ คือต่างคนต่างไม่รู้ ว่าอะไร เพียงแต่นึกเองเออเอง
ตอนนั้นเขาจับมือเราแน่นมากเหมือนอยากจะเตือนเรา ว่าอย่าทำแบบนั้นกับเขาอีก
แต่เราก็ยังคงเก็บเรื่องเดิมๆ ไว้อยู่ ไม่บอกเขา ก็เลยต้องเปลี่ยนคำตอบไปว่า อ่อ เราลืมโทรศัพท์เครื่องนั้นไว้อีกที่นึง ตอนไปทำธุระเรื่องงาน เราลืมหยิบไป แล้วทำไมเขาไม่โทรมาอีกเครื่อง (เรามี2เครื่อง) เขาก็บอก ก็นึกว่าเราขอเลิกจริงๆ ก็ไม่อยากเสียเชิงง้ออีก จัดฉากกินเบียร์ซะเลย จะได้เห็นหน้าเราแน่ๆ โดยใช้ลูกน้องโทรไปบอก (ดูแผนเขาซิ ร้ายกาจอะ) แล้วไอ้เบียร์นั่น เขาก็ไม่ได้กินทั้งหมดให้ลูกน้องกิน เป็นค่าจ้างที่อุตส่าห์โทรไปตามเราจนมาหาน่ะ >0<
พูดจบ เราก็ขอกลับบ้านโดยเขาอาสามาส่ง ตลอดทางที่พูดก็ไม่ได้ถามเรื่องเกี่ยวกับกระทู้ ไม่กล้า อาย แล้วเขาก็บอกบ่อยครั้งมาก ว่ามีอะไรก็บอกกัน อย่าเก็บไว้คนเดียว อีกหน่อยต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ต้องไว้ใจกันนะ เขาไม่ทิ้งเรา เคยบอกเราไปแล้วว่า เรื่องเลิกกัน ไม่มีทาง จนกว่าจะหมดลมหายใจ เราก็พยายามไม่คิดอะไรแล้วอะ คิดไปก็เท่านั้น มันยังไม่ถึงตอนนั้นอะ แต่ยอมรับว่ากลัวโคดๆๆเลย บรึ่ยยยย.
นึกได้เท่านี้ละกว่าจะพิมพ์ได้หมด ตาลายเหมือนกัน
อึดอัด ขอระบาย ใครจะตามหากระทู้เราเจอมั้ย เรื่องไปบอกเลิกแฟนน่ะ
จากกระทู้เดิมเมื่อวานก่อน http://pantip.com/topic/30297386/comment16-5 ที่กำลังบ่น ๆ ปนเศร้า อยู่ดีๆ2ทุ่มกว่าก็มีสายเข้ามารายงาน
ลูกน้องเขา** พี่ครับ พี่(...) เขาอยู่ข้างออฟฟิศนี่อะ บ่นอะไรก็ไม่รู้ทะเลาะกันหรือเปล่าเนี่ย พี่(...) เขาร้องไห้ด้วย ไม่เคยเป็นอย่างนี้นินา
หรือว่าองค์ลงหรือเบียร์ก็ไม่เคยเห็นกินวันนี้ไหงเป็นงี้ไปได้ ช่วยมาดูหน่อย นะๆๆๆๆ
เรา** อ้าวทำไมอะ
พอเราได้ยินอย่างนี้ รู้ตัวเลยต้องไอ้ข้อความขอเลิกนั่นแน่ๆเลย T-T
ไม่นานหลังจากนั้น เราเดินทางไปที่ออฟฟิศ ตามที่น้องบอก สภาพที่เห็นก็เบียร์หมดไปแล้ว2ขวด ยังเหลืออีกเป็นลัง
โอ่ยยย ตรูทำเขาซะเเล้วมั่ยนั่น (เป็นเหตุให้ไม่ได้เข้ามาตอบกระทู้ตอนค่ำอะ)
เราเคยบอกเขาว่าเราไม่ชอบคนผิดศีล5 โดยเฉพาะไอ้เรื่องสุรา มึนเมา แม้แต่เบียร์ก็ไม่เว้น ห้ามที่สุด
เรา** เป็นอะไรไป...มีไรไม่บอกแต่ทำไมเทอต้องกินประชดใครด้วยวะเนี่ย จะบ้าไปแล้วเหรอ
เขา** ตอนแรกไม่ตอบ อมยิ้มอย่างเดียว แล้วสักพักพูดขึ้นมาว่า ลมอะไรหอบพี่...มาถึงที่นี่เนี่ย นั่งก่อนซิใจเย็นๆ มากินด้วยกันมั้ย เบียร์อร่อยนะครับ ฮ่าๆๆๆ (ดูมันยั่วเราสิ แงๆ)
เรา** เรารู้ว่าตอนนั้นมันเริ่มทวงคืนละ อะไรที่เราไม่ชอบ มันจะแหย่ให้น้อยใจ เราเริ่มร้องไห้ละ เขาก็ลุกขึ้น ลากมือเราไปนั่งมุมอื่นที่มีเราคุยกันเงียบๆสองคน ในห้องรับแขก หน้าออฟฟิศเขาอะ คืออายด้วยมั้ง ที่ลูกน้องนั่งมองอยู่อะ (อย่าเข้าใจว่าลากไปทำไม ไปคุยกันเฉยๆนะ)
ประมาณว่า ข้อความที่ส่งไปเขาน้อยใจมาก และไม่รู้สาเหตุที่แท้จริงว่าเราเป็นอะไร พอเขาส่งไปถามแล้วเราไม่ตอบก็รู้สึกว่าเขาไม่ดีตรงไหนเขาไปทำอะไรผิดให้เราโกรธ คือต่างคนต่างไม่รู้ ว่าอะไร เพียงแต่นึกเองเออเอง
ตอนนั้นเขาจับมือเราแน่นมากเหมือนอยากจะเตือนเรา ว่าอย่าทำแบบนั้นกับเขาอีก
แต่เราก็ยังคงเก็บเรื่องเดิมๆ ไว้อยู่ ไม่บอกเขา ก็เลยต้องเปลี่ยนคำตอบไปว่า อ่อ เราลืมโทรศัพท์เครื่องนั้นไว้อีกที่นึง ตอนไปทำธุระเรื่องงาน เราลืมหยิบไป แล้วทำไมเขาไม่โทรมาอีกเครื่อง (เรามี2เครื่อง) เขาก็บอก ก็นึกว่าเราขอเลิกจริงๆ ก็ไม่อยากเสียเชิงง้ออีก จัดฉากกินเบียร์ซะเลย จะได้เห็นหน้าเราแน่ๆ โดยใช้ลูกน้องโทรไปบอก (ดูแผนเขาซิ ร้ายกาจอะ) แล้วไอ้เบียร์นั่น เขาก็ไม่ได้กินทั้งหมดให้ลูกน้องกิน เป็นค่าจ้างที่อุตส่าห์โทรไปตามเราจนมาหาน่ะ >0<
พูดจบ เราก็ขอกลับบ้านโดยเขาอาสามาส่ง ตลอดทางที่พูดก็ไม่ได้ถามเรื่องเกี่ยวกับกระทู้ ไม่กล้า อาย แล้วเขาก็บอกบ่อยครั้งมาก ว่ามีอะไรก็บอกกัน อย่าเก็บไว้คนเดียว อีกหน่อยต้องอยู่ด้วยกันแล้ว ต้องไว้ใจกันนะ เขาไม่ทิ้งเรา เคยบอกเราไปแล้วว่า เรื่องเลิกกัน ไม่มีทาง จนกว่าจะหมดลมหายใจ เราก็พยายามไม่คิดอะไรแล้วอะ คิดไปก็เท่านั้น มันยังไม่ถึงตอนนั้นอะ แต่ยอมรับว่ากลัวโคดๆๆเลย บรึ่ยยยย.
นึกได้เท่านี้ละกว่าจะพิมพ์ได้หมด ตาลายเหมือนกัน