ถ้าเราแนะนำคนที่กำลังจะฆ่าตัวตาย หรืออยากตายแบบนี้ คุณว่าเค้าจะทำมั้ย

เล่าเกี่ยวกับที่มาของความคิดนี้ก่อน

ตัวผมช่วงวัย 14-15 เคยคิดขี้เกียจอยู่ เพราะตอนนั้นมีปัญหา
เกเรจนออกจากบ้านมาใช้ชีวิตอยู่ในสังคมที่ไม่ดี  เป็นสังคมกลุ่มเด็กวัด และเด็กชุมชน เหล้า,ยา และการก่อ อาชญากรรม
ตอนนั้นคิดเบื่อชีวิตอยู่ตลอด แต่ไม่อยากฆ่าตัวตาย เพราะอยู่ไกล้วัดได้ฟังเทศน์ทุกวัน ว่าฆ่าตัวตาย บาปมาก
(คือใจลึกๆ หวังว่าโลกหน้าจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ ไม่อยากให้มันแย่อีก)
ตัวผมซึ่งมีอาการเซื่องซึม และบ่นให้เพื่อนคนนึงฟังแทบทุกวันว่า ขี้เกียจอยู่
มันก็เลยบอกว่า ไหนๆจะตายแล้ว ช่วยไปยิงผู้ชายคนนึงให้มันที คนๆนี้ข่มขืนแม่มัน มันรู้แต่ไม่กล้าทำอะไร
และชี้ให้ผมเห็นลุงคนนึงซึ่งเป็นพ่อค้าตลาดนัด ขายอยู่ในพื้นที่วัด เป็นคนพื้นที่  กว้างขวางพอสมควร
ผมโกรธ และไม่ปฏิเสธเลย เพราะแม่เพื่อนคนนี้ผมก็สนิท
การตีกัน ฟัน แทง เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นบ่อยๆในสังคมนั้น ยิงคน ตอนนั้นผมคิดเองว่าน่าจะง่ายกว่าเยอะ
กำลังคิด และหาจังหวะจะทำแล้ว
แต่ดันมารู้จากรุ่นพี่อีกคนว่า แม่ของไอ้คนนั้นมันสมยอมไม่ได้ข่มขืนกัน
และผมก็ได้มาเห็นกับตา คือทั้งสองคนคุยกันกระหนุงกระหนิง เลยล้มเลิกโครงการไป (เวรแท้ๆ)
จากนั้นชีวิตผมก็มีเหตุให้ออกจากสังคมเดิมๆ รู้จักการทำงาน รู้จักความลำบากของการต้องหากินเอง
ไอ้เรื่องเบื่อชีวิตมันก็หายๆไปซะยังงั้น
แต่ผมก็ยังมีควาสงสัยว่า ถ้าเราเอาแรงผลักดันของคนที่อยากตายอยู่แล้ว ไปทำให้เกิดประโยชน์ได้คงจะดี
ให้ไปทำอะไรที่ต้องใช้ความกล้ามากๆ ให้ไปทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่ขนาดที่ต้องเอาชีวิตเข้าแลก เค้าจะทำมั้ย
จากนั้นเวลามีคนมาบ่นหรือปรึกษา ผมก็จะบอกไปว่า
ถ้าอยากตายจริงๆ คิดว่าชีวิตไม่มีค่าแล้ว
มองหาคนที่คิดว่าเลวที่สุด (ไม่ใช่เกลียดที่สุดนะ)
ศึกษา หาข้อมูล อย่างละเอียด ใช้เวลานานๆ ให้แน่ใจว่าเลวจริง
ทุ่มเงินซักนิด (ไหนๆก็ไม่ใด้ใช้อีกแล้ว) ซื้อปืนซักกระบอกหัดใช้ให้ชำนาญ
มองหาเป้าหมาย
เช่นพวกค้ายาเสพติด พวกที่ใช้อิทธิพล ข่มขู่ ทำร้ายคน เอาไกล้ๆชุมชนของคุณ จะได้ชำนาญพื้นที่
เดินเข้าไปหามันแล้วเหนี่ยวเลย
เหตุการณ์หลังจากนั้นจะตามมายังไงก็สุดแท้แต่
ก็ไม่เห็นมันจะทำตามกันซักคน และไม่มีใครฆ่าตัวตายด้วย
หรือคนที่อยากตายจริงๆคงไม่มาบ่นให้คนอื่นฟังใช่มั้ยครับ