กรุ้ง กริ้ง กรุ้ง กริ้ง(เสียงกระพวน)
ซานะ : ใคร ใครน่ะ ใครกันน่ะ? แล้วที่นี่มันที่ไหน ที่ไหนกันนะ?
Stranger :ฮะๆๆ ซานะมาเล่นกันเถอะๆ
ซานะ : ใครน่ะ ใครกัน ฉันไม่ไปนะ ฉันไม่ไป !!!
Stranger : ซานะ ไหนเราสัญญากันแล้วไง..ว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป..อย่าผิดสัญญากันอีกนะ..ซานะ
ซานะ : ไม่!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
....ก๊อกๆ(เสียงเคาะประตู) ซานะลงมาทานข้าวได้แล้วนะจ๊ะลูก~~....
ซานะ : ฝันอีกแล้ว ฝันแบบนี้อีกแล้ว ทำไมนะ ทำไมนะ?
คุณแม่ : ซานะวันพรุ่งนี้แม่จะไปเยี่ยมคุณทวดที่มิยางิ แม่อยากให้ลูกไปด้วย แม่อยากให้ลูกไปเปิดหูเปิดตาบ้างน่ะ
ซานะ : ค่ะ งั้นหนูจะไปแพ็คกระเป๋านะคะ
คุณแม่ : สีหน้าลูกไม่ค่อยดี มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ?
ซานะ : หนูฝันเรื่องเดิมอีกแล้วค่ะแม่
คุณแม่ : ไม่มีอะไรหรอกจ่ะลูก มันก็แค่ความฝัน
ซานะ : ค่ะแม่
...............เช้าวันรุ่งขึ้น....................... ซานะและแม่เดินทางไปยังมิยางิ
ซานะ : สวัสดีค่ะ คุณทวด
คุณทวด : สวัสดีจ่ะ ซานะ โตขึ้นตั้งเยอะนะ คุโร่คุงคงคิดถึงหนุแย่เลยนะจ๊ะ
ซานะ : คะ? ใครหรอคะคุณทวด
คุณทวด : ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ คุณแก่ก็แบบนี้แหละขี้หลงขี้ลืม
ซานะ : ค่ะ หนูไปเดินเล่นที่ป่าท้ายหมู่บ้านนะคะ
ซานะเดินออกจากบ้านไปทางท้ายหมู่บ้าน
คุณทวด : อีกไม่นานสินะ คุโร่คุง อีกไม่นานสินะ
...ซานะเดินมาถึงป่าท้ายหมู่บ้าน...
ซานะ : ที่นี่ร่มรื่นดีจังเลย
..แกร๊กๆๆๆ(เสียงเหยียบกิ่งไม้)..
ซานะ : ห๊ะ!!ใคร ใครน่ะ ใครอยุ่ตรงนั้น?
ฮะๆๆๆๆ(เสียงหัวเราะที่ปลิ้วมากับสายลม) มาเล่นด้วยกันสิ มาเล่นด้วยกันสิ~~
...ซานะรีบวิ่งออกจากป่าออกมาและหันกลับไปดูข้างหลัง เธอเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนแอบอยู่หลังต้นไม้...
ซานะ : เด็กคนนั้น เด็กที่เจอใครความฝัน
...ซานะหันกลับไปมองอีกครั้งแต่ได้พบกับความว่างเปล่า ซานะยังคงเก็บความสงสัยไว้ในหัวใจของเธอ...
-------------------------------------------------------- จบ ตอนที่ 1 ----------------------------------------------------------------------
*แก้คำค่ะ
****เป็นการเขียนครั้งแรกขอคำแนะนำ และคำติชมด้วยนะคะ****
ปล.เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อนะคะ
~คนแปลกหน้า~Stranger~
ซานะ : ใคร ใครน่ะ ใครกันน่ะ? แล้วที่นี่มันที่ไหน ที่ไหนกันนะ?
Stranger :ฮะๆๆ ซานะมาเล่นกันเถอะๆ
ซานะ : ใครน่ะ ใครกัน ฉันไม่ไปนะ ฉันไม่ไป !!!
Stranger : ซานะ ไหนเราสัญญากันแล้วไง..ว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป..อย่าผิดสัญญากันอีกนะ..ซานะ
ซานะ : ไม่!!!! กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
....ก๊อกๆ(เสียงเคาะประตู) ซานะลงมาทานข้าวได้แล้วนะจ๊ะลูก~~....
ซานะ : ฝันอีกแล้ว ฝันแบบนี้อีกแล้ว ทำไมนะ ทำไมนะ?
คุณแม่ : ซานะวันพรุ่งนี้แม่จะไปเยี่ยมคุณทวดที่มิยางิ แม่อยากให้ลูกไปด้วย แม่อยากให้ลูกไปเปิดหูเปิดตาบ้างน่ะ
ซานะ : ค่ะ งั้นหนูจะไปแพ็คกระเป๋านะคะ
คุณแม่ : สีหน้าลูกไม่ค่อยดี มีอะไรรึเปล่าจ๊ะ?
ซานะ : หนูฝันเรื่องเดิมอีกแล้วค่ะแม่
คุณแม่ : ไม่มีอะไรหรอกจ่ะลูก มันก็แค่ความฝัน
ซานะ : ค่ะแม่
...............เช้าวันรุ่งขึ้น....................... ซานะและแม่เดินทางไปยังมิยางิ
ซานะ : สวัสดีค่ะ คุณทวด
คุณทวด : สวัสดีจ่ะ ซานะ โตขึ้นตั้งเยอะนะ คุโร่คุงคงคิดถึงหนุแย่เลยนะจ๊ะ
ซานะ : คะ? ใครหรอคะคุณทวด
คุณทวด : ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ คุณแก่ก็แบบนี้แหละขี้หลงขี้ลืม
ซานะ : ค่ะ หนูไปเดินเล่นที่ป่าท้ายหมู่บ้านนะคะ
ซานะเดินออกจากบ้านไปทางท้ายหมู่บ้าน
คุณทวด : อีกไม่นานสินะ คุโร่คุง อีกไม่นานสินะ
...ซานะเดินมาถึงป่าท้ายหมู่บ้าน...
ซานะ : ที่นี่ร่มรื่นดีจังเลย
..แกร๊กๆๆๆ(เสียงเหยียบกิ่งไม้)..
ซานะ : ห๊ะ!!ใคร ใครน่ะ ใครอยุ่ตรงนั้น?
ฮะๆๆๆๆ(เสียงหัวเราะที่ปลิ้วมากับสายลม) มาเล่นด้วยกันสิ มาเล่นด้วยกันสิ~~
...ซานะรีบวิ่งออกจากป่าออกมาและหันกลับไปดูข้างหลัง เธอเห็นเด็กผู้ชายคนหนึ่งยืนแอบอยู่หลังต้นไม้...
ซานะ : เด็กคนนั้น เด็กที่เจอใครความฝัน
...ซานะหันกลับไปมองอีกครั้งแต่ได้พบกับความว่างเปล่า ซานะยังคงเก็บความสงสัยไว้ในหัวใจของเธอ...
-------------------------------------------------------- จบ ตอนที่ 1 ----------------------------------------------------------------------
*แก้คำค่ะ
****เป็นการเขียนครั้งแรกขอคำแนะนำ และคำติชมด้วยนะคะ****
ปล.เดี๋ยวพรุ่งนี้มาต่อนะคะ