ทำอย่างไรจึงจะใช้ภาษาอังกฤษได้ใกล้เคียงเจ้าของภาษา

เคยอ่านกระทู้ถามเรื่องการฝึกภาษาอังกฤษมาหลายกระทู้ แต่รู้สึกว่ายังไม่ตรงกับเคสของเราซะทีเดียว คือภาษาอังกฤษเราไม่ได้แย่ค่ะ และความตั้งใจคืออยากใช้ได้ใกล้เคียงเจ้าของภาษาเลย

เพื่อนๆอาจจะเคยเจอคนที่เรียนจบโทจากเมืองนอก TOEFL เกิน 600 (เราสอบสมัยที่คะแนนเต็มยังเป็น 677 อยู่ค่ะ) TOEIC เกิน 900 แต่ภาษาอังกฤษก็ยังไม่ได้ดีเลิศอะไร นั่นล่ะค่ะเราเลย เราออกมาทำงานในต่างประเทศในเอเชียมาเกือบ 4 ปีแล้ว มีแฟนเป็นคนมาเลเซียอีก แต่ก็ยังมีปัญหา

1) เรื่องคำศัพท์ เราอ่านข่าว อ่านแมกกาซีนอย่าง Financial Times, Economist อ่านเอกสารอื่นๆที่เกี่ยวกับงาน (งานธนาคารค่ะ) อ่านหนังสือนิยายอื่นๆบ้าง คือไม่มีวันไหนที่ไม่ต้องเปิดดิกค่ะ T_T คำศัพท์คำเดิมเคยเจอมาแล้ว แต่ก็จำไม่ได้ (สงสัยจะแก่แล้ว) เปิดจนเหนื่อยใจ
2) ฟังเจ้าของภาษาพูดไม่ค่อยออก เวลาดูหนังหรือคุยกับเจ้าของภาษา (ที่ไม่ใช่เรื่องงาน) ก็ฟังได้ซัก 60% -_-" (แต่ดูข่าว ฟังวิทยุ ที่ใช้ภาษาแบบเป็นทางการหน่อย ไม่มีปัญหานะคะ)
3) ยังพูดผิดไวยากรณ์อยู่เรื่อยๆ (แต่เขียนไม่ผิดนะคะ เพราะมันมีเวลาเรียบเรียง) และก็พูดช้า เราทำงานที่ต้องติดต่อคนมาก ต้องพูดในที่ประชุม ต้อง present งาน พูดผิดบ่อยๆมันอายเค้าน่ะค่ะ และก็จะมีปัญหายามที่เราต้องถกเถียงกับชาวบ้านค่ะ เราเถียงไม่ทันจริงๆ ยิ่งเวลาหน้าสิ่วหน้าขวานนี่ภาษาอังกฤษจะกลายเป็นระดับเด็กประถมไปเลย
4) การบรรยายความคิด ความรู้สึกเป็นภาษาอังกฤษ เช่น วันนี้อ่านหรือดูข่าวมา พอจะไปเล่าให้แฟนฟังต่อ พร้อมบวกความคิดเห็นส่วนตัวเข้าไป ก็จะบรรยายออกไปได้แค่เสี้ยวเดียวค่ะ *_*

รู้สึกเหมือนว่ามันมีผนังที่กั้นระหว่างระดับความสามารถปัจจุบันกับระดับสากล (ไม่รู้ว่าจะเรียกว่ายังไงดี) เราไม่ได้คาดหวังเรื่องพูดสำเนียงเหมือนฝรั่ง แบบคนฟังหันมาเห็นหน้าแล้วต้องประหลาดใจ ขอแค่ให้สื่อสารได้อย่างมีประสิทธิภาพก็พอ เพื่อนๆเจอปัญหาแบบนี้บ้างหรือเปล่าคะ แล้วมีวิธีก้าวข้ามผนังนี้อย่างไร (หวังว่าคงไม่ใช่ทางตัน) ขอบคุณค่ะ