ฉันอายุ 27 ปี เคยแต่งงานมาแล้ว 1 ครั้ง ปัจจุบันคบกับแฟนอายุ 23 ปี เขายังเรียนอยู่ปี 4 เราสองคนคบกันมา 1 ปีกว่า เคยคุยเรื่องอนาคตกัน เขาบอกกับฉันว่า "คุณรอผมก่อนนะ รอให้ผมเรียนจบ บวชให้พ่อกับแม่ก่อน แล้วค่อยแต่งงาน หรือจะไม่ต้องแต่งดี คุณก็ย้ายเข้ามาอยู่กับผมเลย" แต่ฉันบอกเขาว่า "ย้ายเข้าไปอยู่เลยไม่ได้หรอก คนอื่นๆจะมองยังไง เป็นผู้หญิงอยู่ๆเก็บเสื้อผ้าไปอยู่บ้านผู้ชาย จะถูกชาวบ้านนินทาเอา ยังไงก็ควรเห็นแก่หน้าพ่อแม่"
ส่วนเรื่องงานแต่ง ฉันเคยคิดว่าอยากจะจัดพิธีแต่งงานตอนเช้าเล็กๆตามฐานะ ทำให้ถูกต้องตามประเพณีไทยเท่านั้น ให้ชาวบ้าน ญาติพี่น้องรับรู้ แต่ฉันก็ยังไม่เคยเอ่ยปากพูดกับเขาในเรื่องนี้ และไม่เคยถามเขาซักทีว่าทำไมถึงมีความคิดว่าไม่ต้องแต่งงานก็ได้ ส่วนเรื่องฐานะทางบ้านของเขา ค่อนข้างที่จะขัดสน ที่บ้านทำสวนผลไม้ มีที่พร้อมบ้าน 10 ไร่ รายได้ต่อเดือนไม่น่าจะถึง 5 พันบาท ส่วนรายได้ต่อปีก็ยังไม่ได้ค่ะ เพราะต้องรอเก็บเกี่ยวผลผลิตในเร็วๆนี้ และยังมีหนี้สินที่กู้มาลงทุนสวนอีกด้วย ฉันจึงคิดว่าเขาอาจจะกังวลเรื่องเงินๆทองๆของเขาด้วยหรือเปล่า จึงคิดที่จะให้ฉันเข้าไปอยู่ด้วยกันเลย โดยไม่ต้องจัดงานแต่งงาน
ฉันว่าจะหาโอกาสถามเหตุผลกับเขาอีกครั้งค่ะ คือฉันกับแฟน เราคุยกันเรื่องนี้ไม่บ่อยค่ะ เพราะฉันเห็นว่าคงยังอีกนานกว่าจะได้เป็นครอบครัว ฉันจึงไม่อยากจะพูดอะไรมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นกดดันเขา ส่วนใหญ่จะเป็นเขามากกว่าที่เอ่ยปากคุยเรื่องอนาคต ครอบครัว เมื่อวานเขายังถามอีกว่า "แม่คุณเคยพูดถึงเรื่องแต่งงานมั้ย" ฉันตอบว่า แม่ยังไม่เคยพูดถึง..
ส่วนเรื่องลูก..เขาเคยถามฉันว่า "คุณคิดจะมีลูกตอนอายุเท่าไหร่ ซัก 30 ดีมั้ย ผมกลัวว่าถ้ามีช้า ลูกจะไม่แข็งแรง" ฉันตอบเขาไปว่า "ไม่ได้กำหนดช่วงอายุไว้ แต่ก็จะไม่ปล่อยให้นานเกินไปจนแก่เลี้ยงลูกไม่ไหว แต่คิดว่าพร้อมเมื่อไหร่ก็จะปล่อยให้มี" พร้อมในที่นี้หมายถึง การเงินเริ่มคล่อง มีเงินเก็บสำรองไว้ใช้จ่ายเรื่องลูก เช่น ยามลูกเจ็บป่วย ฯลฯ เพราะตอนนี้ฉันเองเป็นมนุษย์เงินเดือน รายได้ไม่ถึง 1 หมื่นบาท แฟนก็ยังเรียนอยู่ รายได้จากสวนผลไม้มีบ้างนิดหน่อย แต่ยังไม่มีงาน ยังไม่มีรายได้ที่แน่นอน เงินเก็บก็ยังไม่มีซักก้อน ถ้าคิดจะมีลูกในตอนนี้ คงจะไม่พร้อมเลี้ยงดูเขาที่จะเกิดมา
เราเคยคุยกันไว้ว่า ถ้าอยู่ด้วยกันแล้ว จะลาออกมาทำสวนกัน เมื่อวาน..จู่ๆเขาก็บอกกับฉันว่า "เราไม่ต้องมีลูกกันก็ได้ เพราะถ้ามีลูกใครจะเลี้ยงให้ ในช่วงที่เราสองคนออกไปทำสวน" ฉันจึงบอกว่า "ฉันอยากมีลูก" เขาบอกว่า "งั้นมีแค่คนเดียวก็พอเนาะ" ฉันก็เห็นด้วย เพราะฐานะเราไม่ค่อยดีค่ะ ส่วนตัวเขาเอง แม่มีเขาตอนอายุ 40 ปี ฉันเห็นเขาโตมาก็ร่างกายปกติดี แต่เขาเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆจะป่วยบ่อยค่ะ
เพื่อนๆมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะ คำแนะนำอย่างไรบ้างคะ
1. ความคิดเห็นในเรื่องย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันเลย โดยไม่ต้องมีพิธีแต่งงาน หรือควรแต่งงานให้ถูกต้องตามประเพณีไทย
2. ความคิดเห็นเรื่องมีลูกเมื่อพร้อม กับอายุฉันตอนนี้ 27 ปีแล้ว จะช้าไปไหมคะ ถ้ากว่าจะตั้งหลักตั้งตัวได้ ก็น่าจะอีก 3-4 ปี ถึงเวลานั้นถ้ายังไม่พร้อม ก็ว่าจะปล่อยให้มีเลยค่ะ เพราะเห็นบางคนปล่อยตั้งหลายปีกว่าจะมีลูกได้ กลัวตัวเองจะเป็นอย่างนั้นค่ะ
แฟนบอกว่ารอให้เขาบวชก่อนค่ะ แล้วค่อยย้ายเข้ามาอยู่ด้วยกันเลย ไม่ต้องแต่งงาน
ส่วนเรื่องงานแต่ง ฉันเคยคิดว่าอยากจะจัดพิธีแต่งงานตอนเช้าเล็กๆตามฐานะ ทำให้ถูกต้องตามประเพณีไทยเท่านั้น ให้ชาวบ้าน ญาติพี่น้องรับรู้ แต่ฉันก็ยังไม่เคยเอ่ยปากพูดกับเขาในเรื่องนี้ และไม่เคยถามเขาซักทีว่าทำไมถึงมีความคิดว่าไม่ต้องแต่งงานก็ได้ ส่วนเรื่องฐานะทางบ้านของเขา ค่อนข้างที่จะขัดสน ที่บ้านทำสวนผลไม้ มีที่พร้อมบ้าน 10 ไร่ รายได้ต่อเดือนไม่น่าจะถึง 5 พันบาท ส่วนรายได้ต่อปีก็ยังไม่ได้ค่ะ เพราะต้องรอเก็บเกี่ยวผลผลิตในเร็วๆนี้ และยังมีหนี้สินที่กู้มาลงทุนสวนอีกด้วย ฉันจึงคิดว่าเขาอาจจะกังวลเรื่องเงินๆทองๆของเขาด้วยหรือเปล่า จึงคิดที่จะให้ฉันเข้าไปอยู่ด้วยกันเลย โดยไม่ต้องจัดงานแต่งงาน
ฉันว่าจะหาโอกาสถามเหตุผลกับเขาอีกครั้งค่ะ คือฉันกับแฟน เราคุยกันเรื่องนี้ไม่บ่อยค่ะ เพราะฉันเห็นว่าคงยังอีกนานกว่าจะได้เป็นครอบครัว ฉันจึงไม่อยากจะพูดอะไรมาก เดี๋ยวจะกลายเป็นกดดันเขา ส่วนใหญ่จะเป็นเขามากกว่าที่เอ่ยปากคุยเรื่องอนาคต ครอบครัว เมื่อวานเขายังถามอีกว่า "แม่คุณเคยพูดถึงเรื่องแต่งงานมั้ย" ฉันตอบว่า แม่ยังไม่เคยพูดถึง..
ส่วนเรื่องลูก..เขาเคยถามฉันว่า "คุณคิดจะมีลูกตอนอายุเท่าไหร่ ซัก 30 ดีมั้ย ผมกลัวว่าถ้ามีช้า ลูกจะไม่แข็งแรง" ฉันตอบเขาไปว่า "ไม่ได้กำหนดช่วงอายุไว้ แต่ก็จะไม่ปล่อยให้นานเกินไปจนแก่เลี้ยงลูกไม่ไหว แต่คิดว่าพร้อมเมื่อไหร่ก็จะปล่อยให้มี" พร้อมในที่นี้หมายถึง การเงินเริ่มคล่อง มีเงินเก็บสำรองไว้ใช้จ่ายเรื่องลูก เช่น ยามลูกเจ็บป่วย ฯลฯ เพราะตอนนี้ฉันเองเป็นมนุษย์เงินเดือน รายได้ไม่ถึง 1 หมื่นบาท แฟนก็ยังเรียนอยู่ รายได้จากสวนผลไม้มีบ้างนิดหน่อย แต่ยังไม่มีงาน ยังไม่มีรายได้ที่แน่นอน เงินเก็บก็ยังไม่มีซักก้อน ถ้าคิดจะมีลูกในตอนนี้ คงจะไม่พร้อมเลี้ยงดูเขาที่จะเกิดมา
เราเคยคุยกันไว้ว่า ถ้าอยู่ด้วยกันแล้ว จะลาออกมาทำสวนกัน เมื่อวาน..จู่ๆเขาก็บอกกับฉันว่า "เราไม่ต้องมีลูกกันก็ได้ เพราะถ้ามีลูกใครจะเลี้ยงให้ ในช่วงที่เราสองคนออกไปทำสวน" ฉันจึงบอกว่า "ฉันอยากมีลูก" เขาบอกว่า "งั้นมีแค่คนเดียวก็พอเนาะ" ฉันก็เห็นด้วย เพราะฐานะเราไม่ค่อยดีค่ะ ส่วนตัวเขาเอง แม่มีเขาตอนอายุ 40 ปี ฉันเห็นเขาโตมาก็ร่างกายปกติดี แต่เขาเล่าให้ฟังว่า ตอนเด็กๆจะป่วยบ่อยค่ะ
เพื่อนๆมีความคิดเห็น หรือข้อเสนอแนะ คำแนะนำอย่างไรบ้างคะ
1. ความคิดเห็นในเรื่องย้ายเข้าไปอยู่ด้วยกันเลย โดยไม่ต้องมีพิธีแต่งงาน หรือควรแต่งงานให้ถูกต้องตามประเพณีไทย
2. ความคิดเห็นเรื่องมีลูกเมื่อพร้อม กับอายุฉันตอนนี้ 27 ปีแล้ว จะช้าไปไหมคะ ถ้ากว่าจะตั้งหลักตั้งตัวได้ ก็น่าจะอีก 3-4 ปี ถึงเวลานั้นถ้ายังไม่พร้อม ก็ว่าจะปล่อยให้มีเลยค่ะ เพราะเห็นบางคนปล่อยตั้งหลายปีกว่าจะมีลูกได้ กลัวตัวเองจะเป็นอย่างนั้นค่ะ