หลังจากกระทู้นี้ไปเราขอประกาศยุติการตอบโต้แบบแรงมาแรงไป
ต่อกระทู้เรียกชื่อ ความเห็นเสียดสี ใส่ร้าย พาดพิงต่างๆ นาๆ
เรายอมแพ้ต่อความรักของกลุ่มคนที่เรารักและรักเราทุกคน เอ่ยชื่อก็คงไม่หมด
ทั้งหน้าไมค์ หลังไมค์ คนเสื้อแดง นอนแดง และคนนอกราชดำเนินที่เพียงผ่านมาแวะให้กำลัใจ
เราจะยอมให้อีกฝ่ายเค้าได้กระทำต่อเราตามใจปรารถนา เราอาจชี้แจง แต่จะไม่มีกระทู้ตอบโต้ตาต่อตา
เขาจะไม่อายเราก็ให้รู้ไป
นี่เป็นเงื่อนไขกติกาสำหรับคู่กรณีค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล.แนะนำให้อ่านเฉพาะในภาพก็พอค่ะ ส่วนเนื้อหาเหล่านี้เขียนไว้ให้เฉพาะคนที่สนใจจริงๆ และเอาไว้ปิดปากตัวเองว่าเคยลั่นวาจาอะไรไว้
กระทู้นี้มีแรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์หลายวันที่ผ่านมา เราได้เสนอแนวทางสันติวิธี
เจรจาปรองดอง งดพาดพิง เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมา เี่ราดิ้นรน ทำทุกวิถีทาง หาหลักฐาน ทบทวนเรื่องราว และนำออกมาเปิดอก คุยกันให้จบ แต่เราคิดผิดค่ะ บัดนี้เราได้สัจธรรมแล้วว่า เหตุผล ความจริง หลักฐาน ไม่สามารถเอาชนะปริมาณและการป่วนกระทู้ได้เลย
เราพยายามอย่างยิ่งแล้วที่จะกันคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อน เพราะเรามีความเชื่อว่า มนุษย์มีศักดิ์ศรี มนุษย์จะละอายถ้าต้องไปกุ้มรุมใครอย่างไม่ยุติธรรม แต่เราคิดผิดค่ะ มีคำตอกย้ำบางประโยคว่า เสื้อแดงเขารักกัน เขาจะช่วยกันทุกกรณี ในขณะที่นอนแดงจะคิดว่า เราไม่ใช่พวกมากลากไป แต่เราจะให้กำลังใจกัน เราจะให้คู่กรณีเขาได้เคลียร์กันก่อน
เพราะความเข้าใจที่ผิดของเรา เราจึงปักหลักสู้ ตอบโต้ด้วยหลักฐาน และ ความจริง ซึ่งๆ หน้าต่อสาธารณชน เพื่อให้สังคมได้ตัดสิน และจะได้จบกันไปเพื่อเดินหน้าต่อ ก็ในเมื่อแนวคิดเรามันผิด เพราะดันเลือกวิธีที่ถูกต้องมาใช้อย่างไม่เหมาะสมกับจริตและวัฒนธรรมราชดำเนิน
เรายังมีพลังอีกมากมายจนน่าแปลกใจ เมื่อวานเย็นเราผละจากหน้าจอระหว่างรอบางล๊อคอินบอกว่าจะมาจัดชุดใหญ่ให้ ไปว่ายน้ำก็นึกขึ้นได้เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเราไม่ได้กินข้าวหรืออะไรที่ต้องเคี้ยวเลยสองวัน ด้วยความที่แม่รู้นิสัยว่าเรื่องกินข้าวนี่บังคับลูกสาวไม่ได้เลยจึงไม่มีใครเตือน และด้วยความที่เปิดตู้เย็นที่ไรก็กระดกน้ำผลไม้้ นมเปรี้ยว นมสด เรากลับไม่รู้สึกหิวหรือเหนื่อยใดๆ เลยเมื่ออยู่ในราชดำเนิน มีคนฝั่งแดงหลายคนถาม "ไม่เหนื่อยบ้างหรอไง" อืม..นั่นซิ ทำไมเราไม่เหนื่อย ไม่หิว หรือเราเป็นคนประเภทที่พี่เขียวเล่าว่า คน 2 ชนิดที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยคือ คนบ้า กับ คนที่ไม่กลัวตาย เราว่าเราเ้ข้าข่ายทั้งคู่เลย คิคิ
เราอาจเข้าข่ายคนบ้าที่ไม่กลัวตาย แถมมีพลังงานเหลือเฟือ แต่เราดันมีจุดอ่อนที่ แคร์กลุ่ม nonแดง มากเหลือเกิน เมื่อบางระจันฯ แต่งเรื่องเสียดสี ล้อเลียน เหยีดหยามนอนแดงและสมาชิก เราทนไม่ได้เราแจ้งลบ เราแจ้งลบก็ไม่ลบเราจึงชวนพี่ๆ 14 คน (วาเลนไทน์) ช่วยกันลบเผื่อจะมีผล เพราะพี่ๆ ทุกคนก็เข้าข่ายผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเรื่องล้อเลียนเสียดสีนั้น แต่เมื่อลบไม่ได้เราก็ไอเดียที่จะตอบโต้เพื่อให้มอดได้รู้ว่าการปล่อยปละละเลยก็จะเกิดพฤติกรรมเลียนแบบกัน แต่เมื่อ เรื่องที่พวกเราช่วยกันแต่ง ยังไม่ทันจะตรวจทาน คัดกรอง ก็ถูกนำมานำมาเผยแพร่อย่างเอิกเกริก เราก็ยิ่งกังวลมากที่พี่ๆ ต้องพลอยโดนเสียดสี พาดพิง เหมารวม แถมยังมีการโยงใย จับแพะชนแกะว่าพวกเราสุมหัวกันลบกระทู้อื่นๆ ทั้งที่ไม่เป็นความจริงเลย และถ้ามันจริง มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ผิด เราถึงได้ต่อสู้ เอาความจริงมาแสดง ลำดับเหตุการณ์ แสดงความเห็น เพื่อให้ให้สังคมได้ตัดสิน และได้ทำไปจนครบถ้วนจบหมดทุกประเด็นแล้ว คิดว่าน่าจะมีผลต่อคนที่ยังไม่มีธงในใจ และน้ำยังไม่เต็มแก้ว ได้เข้าใจแน่นอน
จากพลังงานที่เหลือเฟือในตัวเรา จึงได้เสนอขอให้คู่กรณีทั้งหลายในราชดำเนิน ที่เรารังเกียจที่สุด 3 คน คือ
*ทองรำไร ได้ยุติการเสียดสี พาดพิง มีอะไรขอให้เคลียร์จบกันซึ่งหน้า ให้สังคมเป็นพยาน แต่ไมไ่ด้ผลค่ะ ทองรำไรฉีกสัญญาโดยบอกว่าฉันอยากทำฉันก็ทำ ในขณะที่เราเฝ้ารักษาคำพูดมาเสมอจนวันที่ทนไม่ไหวอีกต่อไป
*สาวเหลือน้อย ที่่ตั้งกระทู้ แต่ทุกวันนี้ฉันยังไม่รู้ว่าเธอไปสรุปไว้ตรงไหนบ้าง ไม่รู้ว่าตรงไหนคือข้อสรุปจริงๆ มันวนเวียนไปทั่วกระทู้เธอเลย
*จำปูน เธอเลือกจะหนี หนีการแลกเปลี่ยนซึ่งหน้า คือต้องไปหากองเชียร์มาช่วยเชียร์ แล้วก็เลือกจะใส่ร้ายป้ายสี ด่าทอ เพิ่มอีก
สรุปว่า ข้อเสนอแนวทางสันติวิธีไม่มีใครยอมรับ เราก็งงว่าเพราะอะไร ในเมื่อเรากลับอยู่ในราชดำเนินได้โดยไม่ต้องเริ่มต้น เสียดสี พาดพิงสมาชิกคนใดเลย ทำไมเราทำได้ แปลกดีที่มีคนปฏิเสธที่จะทำมัน ทั้งที่มันจะทำให้บอร์ดราชดำเนินวุ่นวายน้อยลง ทำไมคนเราจึงมีความคิดที่จะปฏิเสธข้อเสนอดีๆ ใครลองคิดเล่นๆ ที ไม่ต้องตอบเรา
เมื่อโดนปฏิเสธ (ยกเว้นสาวเหลือน้อยถึงตอนนี้เรายังมืนๆ กับสำนวนของเธอว่าเธอจะสื่ออะไรว๊า รับหรือไม่รับ) ก็เอาหล่ะ ในเมื่อเราพลังงานเหลือเฟือ และคนอีกฝั่งไม่ได้มีจิตสำนึกสาธารณะ งั้นเราก็แลกหมัดกันนะ ถ้าเธอพาดพิงฉันสวนกลับ แค่เพียงฉันไม่เป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน แต่จะไม่ยอมให้เหมือนเดิมอีกต่อไป เรื่องอะไรเราต้องทน ก็เรามีทั้งพลังงานแถมมีลูกบ้าบิ่นไม่กลัวความจริงอีกด้วย
ที่ผ่านมาเราได้ทำชุดข้อมูลเพื่อแก้ไขความเชื่อว่า พวกเราในหลังไมค์ช่วยกันลบทุกกระทู้ที่หายไป นอนแดงกลายเป็นแกงค์ลบกระทู้ ทั้งที่มันไม่จริง เรานำความจริงมาแสดงจนหมดแล้ว เราปกป้องนอนแดงเรียบร้อย ไม่มีอะไรที่เราจะทำได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว เหลือแค่เรื่องที่เราจะราวีกับคนที่ใส่ร้ายป้ายสี เสียดสีพาดพิงเรา สู้แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน เพราะเราไม่กลัวแถมพลังงานเหลือเฟือ
แต่เกิดจุดเปลี่ยนพลิกผันเมื่อคืนนี้กับเมื่อเช้านี้...เราตัดสินใจใหม่เลือกที่จะจบ ออกจากกระทู้นี้ไป ไม่เอาอีกแล้ว พราะคุณป้าที่หลังไมค์พูดใหุ้ฉุกคิด พร้อมๆ กัับพี่เขียวที่หน้าไมค์ตั้งกระทู้ บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความเป็นตัวเรา ทั้งที่พี่เขียวเองก็เวลาน้อย แถมมีปัญหาสุขภาพเหมือนคุณป้าที่หลังไมค์ เช้ามายังเจอดวงใจฯ เจอพี่เกี๊ยก และใครๆ พยายามปกป้องเราอีกแล้ว เพียงเพราะเราพยายามจะปกป้องตัวเองจนทำให้หลายคนต้องเหนื่อย
หลังจากกระทู้นี้ไปเราขอประกาศยุติการตอบโต้แบบแรงมาแรงไป
ต่อกระทู้เรียกชื่อ ความเห็นเสียดสี ใส่ร้าย พาดพิงต่างๆ นาๆ
เรายอมแพ้ต่อความรักของกลุ่มคนที่เรารักและรักเราทุกคน เอ่ยชื่อก็คงไม่หมด
ทั้งหน้าไมค์ หลังไมค์ คนเสื้อแดง นอนแดง และคนนอกราชดำเนินที่เพียงผ่านมาแวะให้กำลัใจ
เราจะยอมให้อีกฝ่ายเค้าได้กระทำต่อเราตามใจปรารถนา เราอาจชี้แจง แต่จะไม่มีกระทู้ตอบโต้ตาต่อตา
เขาจะไม่อายเราก็ให้รู้ไป
ปล.แนะนำให้อ่านเฉพาะในภาพก็พอค่ะ สิ่งเหล่านี้เขียนไว้ให้เฉพาะคนที่สนใจจริงๆ และเอาไว้ปิดปากตัวเองว่าเคยลั่นวาจาอะไรไว้
**ยอมแพ้ค่ะ กระทู้สุดท้ายแล้ว ใครคิดว่าเป็นคู่กรณีเราขอเชิญแสดงตนด้วยค่ะ อ่านก่อนนะคะเรามีไอเดียมานำเสนอ
หลังจากกระทู้นี้ไปเราขอประกาศยุติการตอบโต้แบบแรงมาแรงไป
ต่อกระทู้เรียกชื่อ ความเห็นเสียดสี ใส่ร้าย พาดพิงต่างๆ นาๆ
เรายอมแพ้ต่อความรักของกลุ่มคนที่เรารักและรักเราทุกคน เอ่ยชื่อก็คงไม่หมด
ทั้งหน้าไมค์ หลังไมค์ คนเสื้อแดง นอนแดง และคนนอกราชดำเนินที่เพียงผ่านมาแวะให้กำลัใจ
เราจะยอมให้อีกฝ่ายเค้าได้กระทำต่อเราตามใจปรารถนา เราอาจชี้แจง แต่จะไม่มีกระทู้ตอบโต้ตาต่อตา
เขาจะไม่อายเราก็ให้รู้ไป
นี่เป็นเงื่อนไขกติกาสำหรับคู่กรณีค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ปล.แนะนำให้อ่านเฉพาะในภาพก็พอค่ะ ส่วนเนื้อหาเหล่านี้เขียนไว้ให้เฉพาะคนที่สนใจจริงๆ และเอาไว้ปิดปากตัวเองว่าเคยลั่นวาจาอะไรไว้
กระทู้นี้มีแรงบันดาลใจมาจากเหตุการณ์หลายวันที่ผ่านมา เราได้เสนอแนวทางสันติวิธี
เจรจาปรองดองงดพาดพิง เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาตามมา เี่ราดิ้นรน ทำทุกวิถีทาง หาหลักฐาน ทบทวนเรื่องราว และนำออกมาเปิดอก คุยกันให้จบ แต่เราคิดผิดค่ะ บัดนี้เราได้สัจธรรมแล้วว่า เหตุผล ความจริง หลักฐาน ไม่สามารถเอาชนะปริมาณและการป่วนกระทู้ได้เลยเราพยายามอย่างยิ่งแล้วที่จะกันคนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อน เพราะเรามีความเชื่อว่า มนุษย์มีศักดิ์ศรี มนุษย์จะละอายถ้าต้องไปกุ้มรุมใครอย่างไม่ยุติธรรม แต่เราคิดผิดค่ะ มีคำตอกย้ำบางประโยคว่า เสื้อแดงเขารักกัน เขาจะช่วยกันทุกกรณี ในขณะที่นอนแดงจะคิดว่า เราไม่ใช่พวกมากลากไป แต่เราจะให้กำลังใจกัน เราจะให้คู่กรณีเขาได้เคลียร์กันก่อน
เพราะความเข้าใจที่ผิดของเรา เราจึงปักหลักสู้ ตอบโต้ด้วยหลักฐาน และ ความจริง ซึ่งๆ หน้าต่อสาธารณชน เพื่อให้สังคมได้ตัดสิน และจะได้จบกันไปเพื่อเดินหน้าต่อ ก็ในเมื่อแนวคิดเรามันผิด เพราะดันเลือกวิธีที่ถูกต้องมาใช้อย่างไม่เหมาะสมกับจริตและวัฒนธรรมราชดำเนิน
เรายังมีพลังอีกมากมายจนน่าแปลกใจ เมื่อวานเย็นเราผละจากหน้าจอระหว่างรอบางล๊อคอินบอกว่าจะมาจัดชุดใหญ่ให้ ไปว่ายน้ำก็นึกขึ้นได้เสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมาเราไม่ได้กินข้าวหรืออะไรที่ต้องเคี้ยวเลยสองวัน ด้วยความที่แม่รู้นิสัยว่าเรื่องกินข้าวนี่บังคับลูกสาวไม่ได้เลยจึงไม่มีใครเตือน และด้วยความที่เปิดตู้เย็นที่ไรก็กระดกน้ำผลไม้้ นมเปรี้ยว นมสด เรากลับไม่รู้สึกหิวหรือเหนื่อยใดๆ เลยเมื่ออยู่ในราชดำเนิน มีคนฝั่งแดงหลายคนถาม "ไม่เหนื่อยบ้างหรอไง" อืม..นั่นซิ ทำไมเราไม่เหนื่อย ไม่หิว หรือเราเป็นคนประเภทที่พี่เขียวเล่าว่า คน 2 ชนิดที่ไม่ควรมีเรื่องด้วยคือ คนบ้า กับ คนที่ไม่กลัวตาย เราว่าเราเ้ข้าข่ายทั้งคู่เลย คิคิ
เราอาจเข้าข่ายคนบ้าที่ไม่กลัวตาย แถมมีพลังงานเหลือเฟือ แต่เราดันมีจุดอ่อนที่ แคร์กลุ่ม nonแดง มากเหลือเกิน เมื่อบางระจันฯ แต่งเรื่องเสียดสี ล้อเลียน เหยีดหยามนอนแดงและสมาชิก เราทนไม่ได้เราแจ้งลบ เราแจ้งลบก็ไม่ลบเราจึงชวนพี่ๆ 14 คน (วาเลนไทน์) ช่วยกันลบเผื่อจะมีผล เพราะพี่ๆ ทุกคนก็เข้าข่ายผู้ที่ได้รับผลกระทบจากเรื่องล้อเลียนเสียดสีนั้น แต่เมื่อลบไม่ได้เราก็ไอเดียที่จะตอบโต้เพื่อให้มอดได้รู้ว่าการปล่อยปละละเลยก็จะเกิดพฤติกรรมเลียนแบบกัน แต่เมื่อ เรื่องที่พวกเราช่วยกันแต่ง ยังไม่ทันจะตรวจทาน คัดกรอง ก็ถูกนำมานำมาเผยแพร่อย่างเอิกเกริก เราก็ยิ่งกังวลมากที่พี่ๆ ต้องพลอยโดนเสียดสี พาดพิง เหมารวม แถมยังมีการโยงใย จับแพะชนแกะว่าพวกเราสุมหัวกันลบกระทู้อื่นๆ ทั้งที่ไม่เป็นความจริงเลย และถ้ามันจริง มันก็ไม่ใช่สิ่งที่ผิด เราถึงได้ต่อสู้ เอาความจริงมาแสดง ลำดับเหตุการณ์ แสดงความเห็น เพื่อให้ให้สังคมได้ตัดสิน และได้ทำไปจนครบถ้วนจบหมดทุกประเด็นแล้ว คิดว่าน่าจะมีผลต่อคนที่ยังไม่มีธงในใจ และน้ำยังไม่เต็มแก้ว ได้เข้าใจแน่นอน
จากพลังงานที่เหลือเฟือในตัวเรา จึงได้เสนอขอให้คู่กรณีทั้งหลายในราชดำเนิน ที่เรารังเกียจที่สุด 3 คน คือ
*ทองรำไร ได้ยุติการเสียดสี พาดพิง มีอะไรขอให้เคลียร์จบกันซึ่งหน้า ให้สังคมเป็นพยาน แต่ไมไ่ด้ผลค่ะ ทองรำไรฉีกสัญญาโดยบอกว่าฉันอยากทำฉันก็ทำ ในขณะที่เราเฝ้ารักษาคำพูดมาเสมอจนวันที่ทนไม่ไหวอีกต่อไป
*สาวเหลือน้อย ที่่ตั้งกระทู้ แต่ทุกวันนี้ฉันยังไม่รู้ว่าเธอไปสรุปไว้ตรงไหนบ้าง ไม่รู้ว่าตรงไหนคือข้อสรุปจริงๆ มันวนเวียนไปทั่วกระทู้เธอเลย
*จำปูน เธอเลือกจะหนี หนีการแลกเปลี่ยนซึ่งหน้า คือต้องไปหากองเชียร์มาช่วยเชียร์ แล้วก็เลือกจะใส่ร้ายป้ายสี ด่าทอ เพิ่มอีก
สรุปว่า ข้อเสนอแนวทางสันติวิธีไม่มีใครยอมรับ เราก็งงว่าเพราะอะไร ในเมื่อเรากลับอยู่ในราชดำเนินได้โดยไม่ต้องเริ่มต้น เสียดสี พาดพิงสมาชิกคนใดเลย ทำไมเราทำได้ แปลกดีที่มีคนปฏิเสธที่จะทำมัน ทั้งที่มันจะทำให้บอร์ดราชดำเนินวุ่นวายน้อยลง ทำไมคนเราจึงมีความคิดที่จะปฏิเสธข้อเสนอดีๆ ใครลองคิดเล่นๆ ที ไม่ต้องตอบเรา
เมื่อโดนปฏิเสธ (ยกเว้นสาวเหลือน้อยถึงตอนนี้เรายังมืนๆ กับสำนวนของเธอว่าเธอจะสื่ออะไรว๊า รับหรือไม่รับ) ก็เอาหล่ะ ในเมื่อเราพลังงานเหลือเฟือ และคนอีกฝั่งไม่ได้มีจิตสำนึกสาธารณะ งั้นเราก็แลกหมัดกันนะ ถ้าเธอพาดพิงฉันสวนกลับ แค่เพียงฉันไม่เป็นฝ่ายเริ่มต้นก่อน แต่จะไม่ยอมให้เหมือนเดิมอีกต่อไป เรื่องอะไรเราต้องทน ก็เรามีทั้งพลังงานแถมมีลูกบ้าบิ่นไม่กลัวความจริงอีกด้วย
ที่ผ่านมาเราได้ทำชุดข้อมูลเพื่อแก้ไขความเชื่อว่า พวกเราในหลังไมค์ช่วยกันลบทุกกระทู้ที่หายไป นอนแดงกลายเป็นแกงค์ลบกระทู้ ทั้งที่มันไม่จริง เรานำความจริงมาแสดงจนหมดแล้ว เราปกป้องนอนแดงเรียบร้อย ไม่มีอะไรที่เราจะทำได้มากไปกว่านี้อีกแล้ว เหลือแค่เรื่องที่เราจะราวีกับคนที่ใส่ร้ายป้ายสี เสียดสีพาดพิงเรา สู้แบบตาต่อตาฟันต่อฟัน เพราะเราไม่กลัวแถมพลังงานเหลือเฟือ
แต่เกิดจุดเปลี่ยนพลิกผันเมื่อคืนนี้กับเมื่อเช้านี้...เราตัดสินใจใหม่เลือกที่จะจบ ออกจากกระทู้นี้ไป ไม่เอาอีกแล้ว พราะคุณป้าที่หลังไมค์พูดใหุ้ฉุกคิด พร้อมๆ กัับพี่เขียวที่หน้าไมค์ตั้งกระทู้ บอกเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับความเป็นตัวเรา ทั้งที่พี่เขียวเองก็เวลาน้อย แถมมีปัญหาสุขภาพเหมือนคุณป้าที่หลังไมค์ เช้ามายังเจอดวงใจฯ เจอพี่เกี๊ยก และใครๆ พยายามปกป้องเราอีกแล้ว เพียงเพราะเราพยายามจะปกป้องตัวเองจนทำให้หลายคนต้องเหนื่อย
หลังจากกระทู้นี้ไปเราขอประกาศยุติการตอบโต้แบบแรงมาแรงไป
ต่อกระทู้เรียกชื่อ ความเห็นเสียดสี ใส่ร้าย พาดพิงต่างๆ นาๆ
เรายอมแพ้ต่อความรักของกลุ่มคนที่เรารักและรักเราทุกคน เอ่ยชื่อก็คงไม่หมด
ทั้งหน้าไมค์ หลังไมค์ คนเสื้อแดง นอนแดง และคนนอกราชดำเนินที่เพียงผ่านมาแวะให้กำลัใจ
เราจะยอมให้อีกฝ่ายเค้าได้กระทำต่อเราตามใจปรารถนา เราอาจชี้แจง แต่จะไม่มีกระทู้ตอบโต้ตาต่อตา
เขาจะไม่อายเราก็ให้รู้ไป
ปล.แนะนำให้อ่านเฉพาะในภาพก็พอค่ะ สิ่งเหล่านี้เขียนไว้ให้เฉพาะคนที่สนใจจริงๆ และเอาไว้ปิดปากตัวเองว่าเคยลั่นวาจาอะไรไว้