กินไม่ได้มันไม่เข้ากัน

เสียงพ่อบอกลูกสาววัย 9 ขวบ
ฉันคิด ทำไม ไม่ปล่อยให้เค้ามีความคิดเป็นของตัวเอง ไปตีกรอบความคิดเค้าทำไม


ฉันเป็นแม่ค้าขายอาหารตามสั่งค่ะ
ครอบครัวนี้มี พ่อแม่และลูกสาวสองคน เค้าเป็นลูกค้าประจำร้านฉัน

ลูกสาวคนโต ประมาฌ 9 ขวบ ส่วนคนเล็ก ประมาณ 6 ขวบ
เด็กสองคนเป็นเด็กน่ารัก พูดเพราะ

วันนี้ พ่อแม่และน้องสั่งข้าวผัดกุ้ง ส่วนลูกสาวคนโตกินผัดกระเพราหมูสับ

เมื่อฉันปรุงเสร็จนำไปเสริฟพร้อมกับแตงกวาและต้นหอม
ทุกคนกินอย่างอร่อย(อิอิ)ฉันได้ยินเสียงพ่อดุลูกสาวว่า

ใครเค้ากินกันล่ะ ต้นหอมกับข้าวผัดกระเพรา
เสียงคนเป็นแม่บอกว่า กินต้นหอมดีนะป๊า มันขึ้นจมูก ทำให้ไม่เป็นหวัด
(ตอนที่ลูกฉันยังเล็กแบเบาะฉันทุบหัวหอมวางบนหัวนอนลูกทุกวัน)

เสียงคนเป็นพ่อพูดต่อ  กินได้ที่ไหนล่ะ มันไม่เข้ากัน




ฉันนิ่งฟังแล้วก็คิด  เออเน๊าะแทนที่จะให้ลูกคิดเอง ว่าจะกินหรือไม่กิน ชอบหรือไม่ชอบให้ลูกเลือกเองว่าชอบแบบไหน
แล้วให้เค้าตัดสินใจเอง (เป็นการฝึกให้ลูกคิดเองและคิดเป็นและตัดสินใจได้ไปในตัวตั้งแต่เล็กๆ)

ทั้งๆที่ต้นหอมก็ไม่ได้ซื้อไม่ได้หา(ฉันบริการฟรี)


ถ้าเรื่องเล็กๆแบบนี้ ยังตีกรอบความคิดลูก

ฉันไม่อยากคิดถึงวันข้างหน้า เลยค่ะ