เหตุเกิดจากเราโทรไปถามเรื่องแมวตัวใหม่ที่รับดูแลไว้ที่บ้าน เมื่อวันเสาร์
แม่บอกว่าจะขอหมาข้างบ้านมาเลี้ยง
เพราะเจ้าของหมานั้นไปๆมาๆระหว่างอำเภอ
แล้วหมาก็พิการขาหลังเดินไม่ได้ รู้สึกว่าจะถูกยิงมา
เหตุที่มาไว้บ้านเพราะมันขับถ่ายเลอะเทอะ
มันไม่ได้กินข้าวทุกวันหรอก 2-3วันได้กินทีคือกลับมาให้อาหารบ้าง
แล้วมันก็หากินเองไม่ได้อยู่แล้ว บ้านมีรั้ว แม่ต้องเอาไปให้กิน
แม่เขาเลยคิดว่าจะขอมาเลี้ยงเอง แม่บอกว่าผอมมาก
ตอนลูบหัวมันก็จะร้องอี๊ดๆตลอด มันจำแม่ได้
จะเอามาเลยก็กลัวเจ้าของหมาโกรธ
แต่คงไม่ได้รักษาขามันหรอก พามันไปหาหมอหรอก เพราะพ่อไม่ชอบอยู่แล้วเรื่องหาภาระ แล้วก็ไม่ชอบสัตว์โดยเฉพาะสัตว์ที่เป็นภาระแน่
ไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกัน
เลี้ยงให้ข้าวให้น้ำ ให้ความรักความเมตตา คือสิ่งที่ทำได้ ณ ตอนนี้
น้องไม่ยอมไปดูเพราะทำใจไม่ได้ เพราะเคยเห็นมันวิ่งเล่นได้
แต่ใจเราก็อยากให้มันวิ่งเล่นได้เหมือนเดิม แต่ก็คงทำไรไม่ได้
แล้วไม่รู้ว่าเจ้าของหมาจะยกหมาให้รึป่าว หรือมีข้อแม้อะไรไหม
อยากได้หมาแต่คงทุ่มเทเรื่องเงินไม่ได้เต็มที่แบบหลายคนเป็นหรอก
ต้องเอาชีวิตคนให้รอดก่อน เพราะไม่อยากสร้างความขัดอย่างในครอบครัว
จะให้รักมากกมายยอมทำทุกอย่างไม่ใช่
แต่บ้านเราก็รับเลี้ยงสัตว์ที่ไม่ต้องการหรือมาขออยู่เอง มาหลายตัว
ขอแค่อยู่อย่ามีความสุขพอแล้ว
เงินอาจไม่ใช่สิ่งที่สำคัญของชีวิต แต่ชีวิตก็ดำรงอยู่ได้เพราะเงิน
ปล. หมาตัวนี้เป็น1ใน8ตัวลูกของแม่หมาบ้านนั้น ตัวแม่มันมาขออาหารบ้านเรากินตลอด แถมทุกเช้าแม่มันจะเอาลูกทั้ง8ตัวมาส่งไว้ที่บ้านเรา ให้แม่กะน้องเราเลี้ยง ตอนเย็นแม่หมาจะรับลูกๆกลับ เป็นอย่างนี้ทุกวัน
แต่เจ้าของหมาไม่รู้หรอกเพราะไม่ค่อยมาอยู่บ้านนี้ บ้านเราเลี้ยงจนมันโต สักพักเจ้าของหมาก็เอามันไปไว้อีกที่ ทั้งแม่ทั้งลูก เป็นเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้วนู้น
** วันนี้โทรไปเจ้าของหมาก็ยังไม่มา
*******แล้วก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่อีกคนที่รู้จักและรักหมาว่าทำไมไม่ยกให้โครงการมูลนิธิ ไปดูแล แม่กลับน้องคงไม่ยอมหรอก เขาผูกพันกัน แล้วไม่อยากผลักภาระให้ใคร เราคิดแบบนี้ คนอื่นคิดยังไงกัน?*****
อยากขอหมามาเลี้ยง แต่คงไม่มีปัญญารักษามันหรอก
แม่บอกว่าจะขอหมาข้างบ้านมาเลี้ยง
เพราะเจ้าของหมานั้นไปๆมาๆระหว่างอำเภอ
แล้วหมาก็พิการขาหลังเดินไม่ได้ รู้สึกว่าจะถูกยิงมา
เหตุที่มาไว้บ้านเพราะมันขับถ่ายเลอะเทอะ
มันไม่ได้กินข้าวทุกวันหรอก 2-3วันได้กินทีคือกลับมาให้อาหารบ้าง
แล้วมันก็หากินเองไม่ได้อยู่แล้ว บ้านมีรั้ว แม่ต้องเอาไปให้กิน
แม่เขาเลยคิดว่าจะขอมาเลี้ยงเอง แม่บอกว่าผอมมาก
ตอนลูบหัวมันก็จะร้องอี๊ดๆตลอด มันจำแม่ได้
จะเอามาเลยก็กลัวเจ้าของหมาโกรธ
แต่คงไม่ได้รักษาขามันหรอก พามันไปหาหมอหรอก เพราะพ่อไม่ชอบอยู่แล้วเรื่องหาภาระ แล้วก็ไม่ชอบสัตว์โดยเฉพาะสัตว์ที่เป็นภาระแน่
ไม่อยากมีปัญหาทะเลาะกัน
เลี้ยงให้ข้าวให้น้ำ ให้ความรักความเมตตา คือสิ่งที่ทำได้ ณ ตอนนี้
น้องไม่ยอมไปดูเพราะทำใจไม่ได้ เพราะเคยเห็นมันวิ่งเล่นได้
แต่ใจเราก็อยากให้มันวิ่งเล่นได้เหมือนเดิม แต่ก็คงทำไรไม่ได้
แล้วไม่รู้ว่าเจ้าของหมาจะยกหมาให้รึป่าว หรือมีข้อแม้อะไรไหม
อยากได้หมาแต่คงทุ่มเทเรื่องเงินไม่ได้เต็มที่แบบหลายคนเป็นหรอก
ต้องเอาชีวิตคนให้รอดก่อน เพราะไม่อยากสร้างความขัดอย่างในครอบครัว
จะให้รักมากกมายยอมทำทุกอย่างไม่ใช่
แต่บ้านเราก็รับเลี้ยงสัตว์ที่ไม่ต้องการหรือมาขออยู่เอง มาหลายตัว
ขอแค่อยู่อย่ามีความสุขพอแล้ว
เงินอาจไม่ใช่สิ่งที่สำคัญของชีวิต แต่ชีวิตก็ดำรงอยู่ได้เพราะเงิน
ปล. หมาตัวนี้เป็น1ใน8ตัวลูกของแม่หมาบ้านนั้น ตัวแม่มันมาขออาหารบ้านเรากินตลอด แถมทุกเช้าแม่มันจะเอาลูกทั้ง8ตัวมาส่งไว้ที่บ้านเรา ให้แม่กะน้องเราเลี้ยง ตอนเย็นแม่หมาจะรับลูกๆกลับ เป็นอย่างนี้ทุกวัน
แต่เจ้าของหมาไม่รู้หรอกเพราะไม่ค่อยมาอยู่บ้านนี้ บ้านเราเลี้ยงจนมันโต สักพักเจ้าของหมาก็เอามันไปไว้อีกที่ ทั้งแม่ทั้งลูก เป็นเรื่องตั้งแต่ปีที่แล้วนู้น
** วันนี้โทรไปเจ้าของหมาก็ยังไม่มา
*******แล้วก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่อีกคนที่รู้จักและรักหมาว่าทำไมไม่ยกให้โครงการมูลนิธิ ไปดูแล แม่กลับน้องคงไม่ยอมหรอก เขาผูกพันกัน แล้วไม่อยากผลักภาระให้ใคร เราคิดแบบนี้ คนอื่นคิดยังไงกัน?*****