เกิดมาเป็นเกย์ชอบเกย์ด้วยกันก็ว่าพอแรงแล้วไหนจะเป็นลูกคนโตอีกแล้วมาเป็นโรคประสาทมีอาการซึมเศร้าอีก
อาภัพรักอีกเกิดมาจนเข้าสู่วัยเลขสามแล้วยังไม่เคยมีอะไรกับใครสักครั้งได้แต่ใช้หนังสือเว็บโป๊ช่วย
แฟนก็มีเหมือนฉาบฉวยสุดท้ายก็หนีไปหาของใหญ่ๆมโหฬารไอ้เราก็แค่ของมาตรฐานเคยมากสุดก็ท่า69
แล้วต้องเจอความผิดหวังซ้ำๆจนฟิวส์ขาดเข้ากับเพื่อนคนไหนไม่ค่อยได้ไม่มั่นใจตัวเอง
หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเรียนไม่สูงจนก็จนพ่อก็ตัดพ่อตัดลูกเพราะทำใจลูกชายคนโตเป็นประสาทอาละวาดไม่ได้
น้องชายก็ทำใจพี่ชายคนโตไม่ได้ที่ปกป้องอะไรน้องไม่ได้
เคยคิดจะฆ่าตัวตายให้หนีชีวิตบัดซบนี้เสียทีจนเพื่อนที่เคยตัดขาดไปเข้ามาคบต่อเพราะสงสาร ครอบครัวผมและเพื่อนๆเขาทราบดีว่าผมเป็นเช่นไรเขารอฟังจากปากผมเท่านั้นแต่ผมมีอะไรติดหลังตามมาพอควรจึงเปิดเผยตัวตนของตัวเองไม่ได้
อึดอัดถึงเปิดเผยตัวตนได้แต่ไม่มีแฟนก็เท่านั้น
มีเพื่อนเกย์ด้วยกันสมัยเด็กก็อิจฉาเขาเขามีแฟนเด็กหน้าตาดีทั้งๆที่เราดูดีกว่าเพื่อนเรามากเพื่อนเราเคยบอกเสมอว่าเราไม่ยอมกระโจนเข้าหาเอง
พอจะมีแฟนคนล่าสุดเขาก็ทิ้งไปหาคนหน้าตาดีกว่าของใหญ่กว่าอีกแล้วทำไมพวกนี้ต้องคำนึงถึงแต่ขนาดกันด้วยนะเราอยากมีคู่คิดคู่คุยแล้วเราจะเรียกร้องไปทำไมยังเอาแน่เอานอนกับชีวิตและจิตใจตัวเองไม่ได้เลย
กะว่าถ้าไม่มีแฟนก็ช่างหัวคนมันเลิกเป็นเกย์ไม่ได้นี่จะให้ฝืนใจไปชอบผู้หญิงได้ยังไง
ตอนนี้รู้สึกเกลียดตัวเองมากๆที่เกิดมาทั้งทีกลับกดชีวิตตัวเองให้อับเฉาปิดกั้นไปเองอยากเลือกชีวิตแบบไหนตนเองน่าจะเป็นคนที่เลือกทางเดินแต่ประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาไม่อยากทนกับชีวิตแบบนี้อีกแล้ว
ชาติหน้าขอให้เป็นคนปกติแต่จะขอเกิดเป็นผู้ชายทุกชาติ
เกิดมาเป็นเกย์ก็บาปกรรมพอแรงแล้วยังจะเป็นโรคประสาทซึมเศร้าอีกมีอะไรเอาให้พอเลยชีวิต
เกิดมาเป็นเกย์ชอบเกย์ด้วยกันก็ว่าพอแรงแล้วไหนจะเป็นลูกคนโตอีกแล้วมาเป็นโรคประสาทมีอาการซึมเศร้าอีก
อาภัพรักอีกเกิดมาจนเข้าสู่วัยเลขสามแล้วยังไม่เคยมีอะไรกับใครสักครั้งได้แต่ใช้หนังสือเว็บโป๊ช่วย
แฟนก็มีเหมือนฉาบฉวยสุดท้ายก็หนีไปหาของใหญ่ๆมโหฬารไอ้เราก็แค่ของมาตรฐานเคยมากสุดก็ท่า69
แล้วต้องเจอความผิดหวังซ้ำๆจนฟิวส์ขาดเข้ากับเพื่อนคนไหนไม่ค่อยได้ไม่มั่นใจตัวเอง
หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเรียนไม่สูงจนก็จนพ่อก็ตัดพ่อตัดลูกเพราะทำใจลูกชายคนโตเป็นประสาทอาละวาดไม่ได้
น้องชายก็ทำใจพี่ชายคนโตไม่ได้ที่ปกป้องอะไรน้องไม่ได้
เคยคิดจะฆ่าตัวตายให้หนีชีวิตบัดซบนี้เสียทีจนเพื่อนที่เคยตัดขาดไปเข้ามาคบต่อเพราะสงสาร ครอบครัวผมและเพื่อนๆเขาทราบดีว่าผมเป็นเช่นไรเขารอฟังจากปากผมเท่านั้นแต่ผมมีอะไรติดหลังตามมาพอควรจึงเปิดเผยตัวตนของตัวเองไม่ได้
อึดอัดถึงเปิดเผยตัวตนได้แต่ไม่มีแฟนก็เท่านั้น
มีเพื่อนเกย์ด้วยกันสมัยเด็กก็อิจฉาเขาเขามีแฟนเด็กหน้าตาดีทั้งๆที่เราดูดีกว่าเพื่อนเรามากเพื่อนเราเคยบอกเสมอว่าเราไม่ยอมกระโจนเข้าหาเอง
พอจะมีแฟนคนล่าสุดเขาก็ทิ้งไปหาคนหน้าตาดีกว่าของใหญ่กว่าอีกแล้วทำไมพวกนี้ต้องคำนึงถึงแต่ขนาดกันด้วยนะเราอยากมีคู่คิดคู่คุยแล้วเราจะเรียกร้องไปทำไมยังเอาแน่เอานอนกับชีวิตและจิตใจตัวเองไม่ได้เลย
กะว่าถ้าไม่มีแฟนก็ช่างหัวคนมันเลิกเป็นเกย์ไม่ได้นี่จะให้ฝืนใจไปชอบผู้หญิงได้ยังไง
ตอนนี้รู้สึกเกลียดตัวเองมากๆที่เกิดมาทั้งทีกลับกดชีวิตตัวเองให้อับเฉาปิดกั้นไปเองอยากเลือกชีวิตแบบไหนตนเองน่าจะเป็นคนที่เลือกทางเดินแต่ประสบการณ์ชีวิตที่ผ่านมาไม่อยากทนกับชีวิตแบบนี้อีกแล้ว
ชาติหน้าขอให้เป็นคนปกติแต่จะขอเกิดเป็นผู้ชายทุกชาติ