Chronicle of My Mother
นักแสดง : โคจิ ยากุโช
คิริน คิคิ(คุณแม่จาก Tokyo Tower)
อาโออิ มิยาซากิ(สาวน้อยจากหนัง NaNa)
กำกับ : มาซาโตะ ฮาราดะ
เรื่องย่อ
เป็นหนังญี่ปุ่นที่ดัดแปลงมาจากนิยายกึ่งชีวประวัติของ ยาสุชิ อิโนะอุเอะ นักเขียนที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง
ที่มีความผูกพันกับคุณพ่อมากกว่าแม่ และเมื่อแม่เริ่มแก่ชรา ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม อิงามิต้องดูแลแม่ของเขา
พลอตหลักๆที่สำคัญของเรื่องอยู่ที่การประสานรอยร้าว ปมในใจที่คลาดเคลื่อน ระหว่างอิงามิ และแม่ผู้ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม..

ได้รับข่าวถึงการเข้าฉายของหนังเรื่องนี้จากเพื่อนล็อคอินท่านหนึ่ง (คุณแฟนlinkinpark ^^)
ตอนได้ยินชื่อเรื่อง ยังไม่เข้าตามากนัก แต่พอเห็นโปสเตอร์ประกอบหนัง ถึงกับร้อง อ๋อออ เรื่องนี้นี่เอง
เพราะเหมือนโนบุเคยอ่านรีวิว มาแล้ว ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แค่เห็นภาพประกอบ ก็นึกอยากจะดูขึ้นมาทันที
พออ่านพลอตเรื่องคร่าวๆ เราก็ว่าเราต้องรักเรื่องนี้ เพราะเป็นหนังที่เกี่ยวกับความรักความผูกพันในครอบครัว
จะเสียน้ำตาได้ง่ายมากกว่า
ทีแรกโนบุตั้งใจจะรีวิวโดยใช้วิธีแท็ก ไปตามแท็กในห้องรวม
แต่มาชั่งใจดู
ขอเป็นรีวิวลงบ้านซากุระ ก่อนดีกว่า
ถึงไม่มีคนมาเม้นท์ ก็ยังไม่รู้สึกเหงาเท่าไหร่ค่ะ เพราะโนบุจะสิงอยู่ในบ้านนี่ล่ะ (ฮา)
เหตุผลคือ ไม่มีเหตุผลอื่นค่ะ ^^
..เหมือนๆกับ อารมณ์ที่เวลาเราดูหนัง หรือเจอ หนังดีดีสักเรื่อง แล้วอยากแนะนำให้เพื่อนดู ,มันเป็นฟีลนั้นค่ะ
ที่นี่ คือบ้านแรก ที่นึกถึง เป็นโลกใบเล็ก หลังที่สอง ของโนบุเอง (คิดเองเออเอง^.^ )
เพิ่งไปดูมาวันนี้ค่ะ ที่โรงลิโด รอบที่ดู มีคนดู ไม่มากและไม่น้อย (น่าจะประมาณ 20 คน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อย่าเพิ่งตกใจกับตัวเลข นะคะ ถ้าพูดในแง่ของคนที่ไปดู เป็นกลุ่มคนที่รักการดูหนัง และตั้งใจไปดูเรื่องนั้นอย่างแท้จริง
โนบุว่า เป็นจำนวนคนไม่น้อยเลยทีเดียวค่ะ กำลังดีนั่งได้สบาย และไม่มีเรื่องอย่างการคุยมือถือหรือการโดนถีบเบาะหลังให้เราลำบากใจในโรงนี้แน่นอน โนบุคอนเฟิร์มค่ะ ^^
ตอนที่ไปดู ยังแอบคิดว่า จะเจอเพื่อนล็อคอินท่านอื่นๆ ที่ชอบดูหนังด้วยกันบ้างไหม มาดูรอบเดียวกันรึเปล่า
ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ (น่าจะมีโนบุแค่คนเดียวนะ^^)
อย่างถ้าเจอ คุณผู้ชายที่มีอายุสักหน่อย หุ่นน่าจะออกท้วมๆ โนบุจะเดินเข้าไปทักเลย
เช่น คุณอาล็อคอิน คนขับช้า รึเปล่าคะ ? (ได้แค่คิดนะคะ จริงๆ โนบุคงไม่กล้านะ นอกจากจะมีใครมาทักก่อน^^)
นี่มันคงเป็นรีวิวที่เวิ่นเว้อมากกว่าถ้าโนบุไม่รีบเข้าประเด็น : )
เรื่องนี้ คนที่ได้ไปดู โนบุว่ามีสองกลุ่มใหญ่ๆ หนึ่งคือ ดูเพราะอยากดู และสองคือดูเพราะอยาก(ลอง)ดู
แต่สุดท้าย ไม่ว่าคนดูจะอยู่ในกลุ่มไหน โนบุว่าคนที่จะได้รับประโยชน์ และรู้สึกอินและรักหนังเรื่องนี้ไปได้อย่างง่ายๆเลย
คือ
1 .คนที่มีคุณแม่ คุณย่า คุณยาย หรือคนที่เรารัก ป่วยเป็นโรคนี้
2. คนที่สูญเสีย คนที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ
3.คนที่มีเรื่องฝั่งใจ และไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้อีกตลอดกาล
Chronicle of My Mother คือหนังที่ค่อนข้างไม่มีบทที่ชัดเจน ว่าเรื่องจะดำเนินไปในทิศทางใด ผ่านเหตุการณฺสำคัญใด
หนังเดินเรื่องผ่านตัวละครหลักๆ สามคน คุณยาย คุณพ่อ และลูกสาว รวมถึงคนในครอบครัวที่เกี่ยวโยงกันด้วยความรักและความผูกพัน
ในหนังมีบุคคลที่ได้กล่าวอ้างถึง มีความสำคัญต่อการดำเนินของเรื่อง แต่ไม่มีแม้แต่บทพูดหรือบทแสดงเลย คือบทของคุณย่านุอิ
คนที่คุณแม่ของอิงามิ พาไปอยู่ด้วยในตอนเด็ก
และอิงามิเข้าใจผิดแม่มาโดยตลอดว่าถูกทอดทิ้งจากผู้เป็นแม่...
แต่ไม่ว่าคนที่ไปดูจะชอบหรือไม่ชอบมัน
โนบุก็ยินดีมากๆที่อยากจะนำเสนอหนังเรื่องนี้ ให้คนที่สนใจได้เลือกเข้าไปดู (ส่วนจะชอบหรือไม่ชอบ โนบุไม่ขอรับผิดชอบ อ้าวว )
เพราะโนบุรู้สึกซาบซึ้งไปกับมันค่ะ เราว่ามันเป็นหนังที่งดงาม
บางทีการกระทำอย่างเดียวไม่เพียงพอต่อชีวิต คำพูดที่แสดงความรัก ความห่วงใยให้กันก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน
สิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจของอิงามิ เกือบครึ่งค่อนชีวิต จะไม่มีโอกาสได้เปิดเผยออกมาเลย
ถ้าแม่ไม่ได้พูดมันออกมาในวันที่แม่ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม และอิงามิไม่คิดที่จะเป็นคนดูแลแม่ด้วยตนเอง
ฉากตอนใกล้จบของหนัง ตอนที่คุณแม่อ่านกลอนและหยิบจม.เก่าๆของลูกชายที่เก็บไว้อย่างดี คลี่ออกมาอ่านดู
ทำให้อิงามิ หมดข้อข้องใจทั้งหมดในชีวิตที่ผ่านมา (โนบุเสียน้ำตาไปตามระเบียบค่ะ คนข้างๆก็ฟืดฟาดเสียงดังเหมือนกัน โนบุได้ยิน
แต่ในชีวิตจริงจะมีสักกี่คนนะคะ ที่จะได้รับโอกาสที่จะได้รับรู้ความจริงแบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ปล. จากที่เคยชื่นชมนักแสดงสูงอายุท่านนี้มาหลายๆเรื่อง ตอนนี้ถึงขั้นเป็นแฟนคลับคุณ ยาย คิคิ คิรินแล้วค่ะ
คุณ คิคิ คิริน เล่นได้ดีมากๆ ดีมากจริงๆ สายตา ท่าทาง ขอชื่นชมด้วยใจเลยค่ะ



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อาจจะเป็นรีวิวที่ไม่ได้มีเนื้อหาและข้อมูลที่ดีเพียงพอสักเท่าไหร่นะคะ
แต่เรารู้สึกดูจบแล้ว อยากบอกต่อจัง โนบุเป็นคนอวยเวอร์อยู่แล้วค่ะ
ถ้าหนังเรื่องไหนที่ชอบ และดี โนบุก็จะบอกว่าดีมากๆ
ถ้าไม่ดี ก็จะบอกว่าดีมากๆเช่นกันค่ะ ..เอ๊..^^

รูปมุไคนี่ อยากเอามาใส่ไว้เฉยๆค่ะ ไม่ได้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเนื้อเรื่องที่รีวิวแต่อย่างใด ^^ เอิ๊กๆ
[CR] ชวนดูหนังญี่ปุ่นเรื่อง "Chronicle of My Mother" (กระทู้นี้ไม่ฮา แต่โนบุอยากแนะนำค่ะ^^)
Chronicle of My Mother
นักแสดง : โคจิ ยากุโช
คิริน คิคิ(คุณแม่จาก Tokyo Tower)
อาโออิ มิยาซากิ(สาวน้อยจากหนัง NaNa)
กำกับ : มาซาโตะ ฮาราดะ
เรื่องย่อ
เป็นหนังญี่ปุ่นที่ดัดแปลงมาจากนิยายกึ่งชีวประวัติของ ยาสุชิ อิโนะอุเอะ นักเขียนที่ประสบความสำเร็จอย่างสูง
ที่มีความผูกพันกับคุณพ่อมากกว่าแม่ และเมื่อแม่เริ่มแก่ชรา ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม อิงามิต้องดูแลแม่ของเขา
พลอตหลักๆที่สำคัญของเรื่องอยู่ที่การประสานรอยร้าว ปมในใจที่คลาดเคลื่อน ระหว่างอิงามิ และแม่ผู้ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม..
ได้รับข่าวถึงการเข้าฉายของหนังเรื่องนี้จากเพื่อนล็อคอินท่านหนึ่ง (คุณแฟนlinkinpark ^^)
ทีแรกโนบุตั้งใจจะรีวิวโดยใช้วิธีแท็ก ไปตามแท็กในห้องรวมตอนได้ยินชื่อเรื่อง ยังไม่เข้าตามากนัก แต่พอเห็นโปสเตอร์ประกอบหนัง ถึงกับร้อง อ๋อออ เรื่องนี้นี่เอง
เพราะเหมือนโนบุเคยอ่านรีวิว มาแล้ว ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แค่เห็นภาพประกอบ ก็นึกอยากจะดูขึ้นมาทันที
พออ่านพลอตเรื่องคร่าวๆ เราก็ว่าเราต้องรักเรื่องนี้ เพราะเป็นหนังที่เกี่ยวกับความรักความผูกพันในครอบครัว
จะเสียน้ำตาได้ง่ายมากกว่า
แต่มาชั่งใจดู
ขอเป็นรีวิวลงบ้านซากุระ ก่อนดีกว่า
ถึงไม่มีคนมาเม้นท์ ก็ยังไม่รู้สึกเหงาเท่าไหร่ค่ะ เพราะโนบุจะสิงอยู่ในบ้านนี่ล่ะ (ฮา)
เหตุผลคือ ไม่มีเหตุผลอื่นค่ะ ^^
..เหมือนๆกับ อารมณ์ที่เวลาเราดูหนัง หรือเจอ หนังดีดีสักเรื่อง แล้วอยากแนะนำให้เพื่อนดู ,มันเป็นฟีลนั้นค่ะ
ที่นี่ คือบ้านแรก ที่นึกถึง เป็นโลกใบเล็ก หลังที่สอง ของโนบุเอง (คิดเองเออเอง^.^ )
เพิ่งไปดูมาวันนี้ค่ะ ที่โรงลิโด รอบที่ดู มีคนดู ไม่มากและไม่น้อย (น่าจะประมาณ 20 คน)
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ตอนที่ไปดู ยังแอบคิดว่า จะเจอเพื่อนล็อคอินท่านอื่นๆ ที่ชอบดูหนังด้วยกันบ้างไหม มาดูรอบเดียวกันรึเปล่า
ไม่รู้มีใครเป็นเหมือนกันไหมคะ (น่าจะมีโนบุแค่คนเดียวนะ^^)
อย่างถ้าเจอ คุณผู้ชายที่มีอายุสักหน่อย หุ่นน่าจะออกท้วมๆ โนบุจะเดินเข้าไปทักเลย
เช่น คุณอาล็อคอิน คนขับช้า รึเปล่าคะ ? (ได้แค่คิดนะคะ จริงๆ โนบุคงไม่กล้านะ นอกจากจะมีใครมาทักก่อน^^)
นี่มันคงเป็นรีวิวที่เวิ่นเว้อมากกว่าถ้าโนบุไม่รีบเข้าประเด็น : )
เรื่องนี้ คนที่ได้ไปดู โนบุว่ามีสองกลุ่มใหญ่ๆ หนึ่งคือ ดูเพราะอยากดู และสองคือดูเพราะอยาก(ลอง)ดู

แต่สุดท้าย ไม่ว่าคนดูจะอยู่ในกลุ่มไหน โนบุว่าคนที่จะได้รับประโยชน์ และรู้สึกอินและรักหนังเรื่องนี้ไปได้อย่างง่ายๆเลย
คือ
1 .คนที่มีคุณแม่ คุณย่า คุณยาย หรือคนที่เรารัก ป่วยเป็นโรคนี้
2. คนที่สูญเสีย คนที่รักไปอย่างไม่มีวันกลับ
3.คนที่มีเรื่องฝั่งใจ และไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขอดีตได้อีกตลอดกาล
Chronicle of My Mother คือหนังที่ค่อนข้างไม่มีบทที่ชัดเจน ว่าเรื่องจะดำเนินไปในทิศทางใด ผ่านเหตุการณฺสำคัญใด
หนังเดินเรื่องผ่านตัวละครหลักๆ สามคน คุณยาย คุณพ่อ และลูกสาว รวมถึงคนในครอบครัวที่เกี่ยวโยงกันด้วยความรักและความผูกพัน
ในหนังมีบุคคลที่ได้กล่าวอ้างถึง มีความสำคัญต่อการดำเนินของเรื่อง แต่ไม่มีแม้แต่บทพูดหรือบทแสดงเลย คือบทของคุณย่านุอิ
คนที่คุณแม่ของอิงามิ พาไปอยู่ด้วยในตอนเด็ก
และอิงามิเข้าใจผิดแม่มาโดยตลอดว่าถูกทอดทิ้งจากผู้เป็นแม่...
แต่ไม่ว่าคนที่ไปดูจะชอบหรือไม่ชอบมัน
โนบุก็ยินดีมากๆที่อยากจะนำเสนอหนังเรื่องนี้ ให้คนที่สนใจได้เลือกเข้าไปดู (ส่วนจะชอบหรือไม่ชอบ โนบุไม่ขอรับผิดชอบ อ้าวว )
เพราะโนบุรู้สึกซาบซึ้งไปกับมันค่ะ เราว่ามันเป็นหนังที่งดงาม
บางทีการกระทำอย่างเดียวไม่เพียงพอต่อชีวิต คำพูดที่แสดงความรัก ความห่วงใยให้กันก็สำคัญไม่น้อยไปกว่ากัน
สิ่งที่ค้างคาอยู่ในใจของอิงามิ เกือบครึ่งค่อนชีวิต จะไม่มีโอกาสได้เปิดเผยออกมาเลย
ถ้าแม่ไม่ได้พูดมันออกมาในวันที่แม่ป่วยด้วยโรคความจำเสื่อม และอิงามิไม่คิดที่จะเป็นคนดูแลแม่ด้วยตนเอง
ฉากตอนใกล้จบของหนัง ตอนที่คุณแม่อ่านกลอนและหยิบจม.เก่าๆของลูกชายที่เก็บไว้อย่างดี คลี่ออกมาอ่านดู
ทำให้อิงามิ หมดข้อข้องใจทั้งหมดในชีวิตที่ผ่านมา (โนบุเสียน้ำตาไปตามระเบียบค่ะ คนข้างๆก็ฟืดฟาดเสียงดังเหมือนกัน โนบุได้ยิน
แต่ในชีวิตจริงจะมีสักกี่คนนะคะ ที่จะได้รับโอกาสที่จะได้รับรู้ความจริงแบบนี้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น