ตอนนี้เรากำลังท้องลูกคนที่ 2 ได้ 6 สัปดาห์ค่ะ คนโต 1.7 ปี เรารับราชการ สามีทำธุรกิจส่วนตัวเล็ก ๆ จะเจอกันวันศุกร์ ถึง อาทิตย์ เพราะเราทำงาน ตจว. ยายเลยต้องอยู่กับสามี
ความรู้สึกเราตอนนี้แย่มาก เสียใจ ยาย (แม่เรา) ไม่เห็นด้วยเลยที่จะมีอีกคน ว่าเรากับสามีว่าไม่รู้จักคุมกำเนิดถ้ามีตอนนี้เค้าเลี้ยงไม่ไหว
จะไปไหนก็ไม่ได้ไป (ยายอายุ 62 ปี ชอบเที่ยว ชอบเข้าวัด) ต่อไปเรากับสามีต้องทะเลาะกันเรื่องเงินแน่นอน แม่สามีก็ไม่มาช่วย
แถมบอกกับสามีว่าต่อไปคงอยู่บ้านเดียวกันอีกไม่ได้ เพราะเราไม่เชื่อฟังเค้า
ปัญหาหลัก ๆ คือเค้าเหนื่อย เค้าอยากไปเที่ยว อยากไปวัด ไม่อยากอยู่บ้าน แต่เราก็ให้เค้าไปนะ เสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เคยว่าไปส่งตลอด ไปไหนก็ตามใจ ไม่เคยขัด
จะไปประมาณ 1 อาทิตย์ก็ยังไม่ว่า แต่จะไปเป็นเดือนครึ่งเดือน เราจะขอให้เค้าอยู่เพราะไม่มีใครจริง ๆ (จะจ้างคนเลี้ยงก็ไม่ยอม)
พอเราโทรไปบอกว่าท้อง ยายไม่เคยถามสักคำว่าเป็นไงบ้าง ฝากท้องที่ไหน แพ้ท้องไหม พูดอย่างเดียวว่าไม่เอา ไม่สน เลี้ยงกันเองเหอะ
ทั้ง ๆ ที่ลูกคนแรก ยายก็ไม่ค่อยได้เลี้ยง สามีเราทำทุกอย่าง ยายจะค่อยดูตอนที่สามีเข้าห้องน้ำ หรือไกวเปลกลางวัน กับตอนกลางคืน 3 ทุ่ม ถึง 4 ทุ่ม
ล้างขวดนม อาบน้ำ ป้อนข้าว เล่น กล่อมนอน สามีเราหมด เพราะเรารู้ว่ายายแก่แล้ว และเหนื่อยต้องมารอสามีเราปิดร้าน (ให้เข้าไปนั่งในห้องก็ไม่เอาจะนั่งไกวอย่างเดียว)
ที่สำคัญเค้าเป็นลูกเราต้องเลี้ยงเองอยู่แล้ว
เครียดมากค่ะ สามีพยายามบอกว่าไม่ต้องคิดมาก แต่เราทำไม่ได้เลย พอยายพูดแบบนี้ มันท้อมาก พาลคิดไปไกล ว่าทำไมยายต้องพูดแบบนี้ น่าจะพูดให้กำลังใจมากกว่าไม่ใช่ว่าต่อไปจะมีแต่เรื่องร้าย ๆ
มีลูกคนที่ 2 แต่ยายไม่เห็นด้วย
ความรู้สึกเราตอนนี้แย่มาก เสียใจ ยาย (แม่เรา) ไม่เห็นด้วยเลยที่จะมีอีกคน ว่าเรากับสามีว่าไม่รู้จักคุมกำเนิดถ้ามีตอนนี้เค้าเลี้ยงไม่ไหว
จะไปไหนก็ไม่ได้ไป (ยายอายุ 62 ปี ชอบเที่ยว ชอบเข้าวัด) ต่อไปเรากับสามีต้องทะเลาะกันเรื่องเงินแน่นอน แม่สามีก็ไม่มาช่วย
แถมบอกกับสามีว่าต่อไปคงอยู่บ้านเดียวกันอีกไม่ได้ เพราะเราไม่เชื่อฟังเค้า
ปัญหาหลัก ๆ คือเค้าเหนื่อย เค้าอยากไปเที่ยว อยากไปวัด ไม่อยากอยู่บ้าน แต่เราก็ให้เค้าไปนะ เสาร์ อาทิตย์ ก็ไม่เคยว่าไปส่งตลอด ไปไหนก็ตามใจ ไม่เคยขัด
จะไปประมาณ 1 อาทิตย์ก็ยังไม่ว่า แต่จะไปเป็นเดือนครึ่งเดือน เราจะขอให้เค้าอยู่เพราะไม่มีใครจริง ๆ (จะจ้างคนเลี้ยงก็ไม่ยอม)
พอเราโทรไปบอกว่าท้อง ยายไม่เคยถามสักคำว่าเป็นไงบ้าง ฝากท้องที่ไหน แพ้ท้องไหม พูดอย่างเดียวว่าไม่เอา ไม่สน เลี้ยงกันเองเหอะ
ทั้ง ๆ ที่ลูกคนแรก ยายก็ไม่ค่อยได้เลี้ยง สามีเราทำทุกอย่าง ยายจะค่อยดูตอนที่สามีเข้าห้องน้ำ หรือไกวเปลกลางวัน กับตอนกลางคืน 3 ทุ่ม ถึง 4 ทุ่ม
ล้างขวดนม อาบน้ำ ป้อนข้าว เล่น กล่อมนอน สามีเราหมด เพราะเรารู้ว่ายายแก่แล้ว และเหนื่อยต้องมารอสามีเราปิดร้าน (ให้เข้าไปนั่งในห้องก็ไม่เอาจะนั่งไกวอย่างเดียว)
ที่สำคัญเค้าเป็นลูกเราต้องเลี้ยงเองอยู่แล้ว
เครียดมากค่ะ สามีพยายามบอกว่าไม่ต้องคิดมาก แต่เราทำไม่ได้เลย พอยายพูดแบบนี้ มันท้อมาก พาลคิดไปไกล ว่าทำไมยายต้องพูดแบบนี้ น่าจะพูดให้กำลังใจมากกว่าไม่ใช่ว่าต่อไปจะมีแต่เรื่องร้าย ๆ