Fanfic : นิยายฉบับ THE STAR 9 ตอนที่ ๒

กลับมาต่อกันในตอนที่ ๒ ครับ คราวนี้จะเป็นเรื่องของคู่ไหนบ้าง มาลองอ่านกันนะครับ

ตอนที่ ๑ ครับผม http://pantip.com/topic/30200565

บอกกล่าว : นิยายฉบับนี้เกิดจากจินตนาการของผู้แต่ง ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตัวตนจริงๆของ THE STAR 9 ทั้ง ๘ คนแต่อย่างใด...กรุณารับชม(อ่าน) เพื่อความบันเทิงเท่านั้นนะครับ

--------------
ตอนที่ ๒
--------------

อาหารเย็นมื้อแรกของทั้งแปดคนในบ้าน THE STAR ผ่านไปด้วยความอิ่มหมีพีมัน และวันนี้ก็เป็นหน้าที่ของอ้นและเชอรีนที่จะทำความสะอาดจานชามดังกล่าว โดยที่มีดิวและบูรณ์ช่วยเก็บและยกเข้ามายังห้องครัวด้วย
"พี่อ้นนน อย่าเพิ่งเล่นสิ ช่วยกันทำให้เสร็จก่อน" เชอรีนดุเมื่ออ้นเอามือดีดน้ำใสหน้าของเธอ
"แหม เล่นแค่นี้เองทำเป็นบ่นเป็นยายแก่ไปได้" พูดจบอ้นก็ดีดน้ำใน่เชอรีนอีกรอบ ทำให้เชอรีนเหลืออด เลยจัดการเอาฟองน้ำยาล้างจานที่อยู่บนมือของเธอไปแปะที่แก้มของอ้นทั้งสองข้าง
"ถ้าัยังเล่นอีก คราวนี้จะป้ายที่ตาเลยด้วย" เชอรีนทำหน้าขู่ใส่อ้นที่ทำท่าจะโวยวายกลับมา อ้นจึงได้แต่ทำหน้าจ๋อยก่อนจะใช้มือปัดฟองบนหน้าออกไป

"สองคนนี้เค้าสวีตกันจังเลยเนอะดิว" บูรณ์พูดขณะที่ยืนดูสองคนนั้นอยู่ที่หน้าประตู
"ก็คงงั้นมั้งครับพี่" ดิวตอบด้วยน้ำเสียงขุ่นๆก่อนจะเดินออกจากครัวไป ทำให้บูรณ์สงสัยจึงรีบเดินตามไปแล้วเอ่ยถามว่า
"ทำไมทำเสียงแบบนั้นอ่ะ หึงเหรอดิว?" บูรณ์พูดพร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ใส่ดิว
"เปล่าซะหน่อยพี่ ผมจะไปหึงอ้นทำไมอ่ะ" ดิวตอบปฏิเสธ แต่นั่นกลับทำให้บูรณ์ยิ่งสงสัย
"แน่ะๆๆ พี่ไม่ได้พูดนะ....หึงอ้นเหรอเรา?" บูรณ์พูดแล้วก็ใช้นิ้วแตะๆที่จมูกของดิว
"บ้าเหรอพี่!! ผมไม่..." ดิวยังไม่ทันจะพูดจบ ก็ถูกคริสที่วิ่งมาจากไหนไม่รู้ชนเข้าเต็มๆ

"โครม!!" คริสวิ่งเข้าประสา่นงากับบูรณ์และดิวที่ไม่ทันได้ตั้งตัวจนทำให้ทั้งสองคนล้มลงไปกองกับพื้นโดยมีคริสล้มทับอยู่ข้างบนอีกที
"พี่บูรณ์ พี่ดิว เจ็บตรงไหนรึเ้ปล่าครับ" คริสถามด้วยน้ำเสียงตกใจเมื่อเห็นทั้งสองคนทำหน้าเหยเก แถมยังมีเสียงโอดโอยดังลอดไรฟันออกมาด้วย
"ไม่เจ็บเท่าไหร่หรอก แต่หนักอ่ะสิ" ดิวทำเสียงแบบคนอึดอึดเพราะถูกคริสทับแบบเต็มๆ คริสเองเมื่อรู้ตัวก็รีบยันตัวขึ้นมาทันที บูรณ์และดิวถึงได้ยันตัวขึ้นนั่งบ้าง

"ผมขอโืทษนะพี่...เจ็บตรงไหนบ้างเปล่าครับ" คริสที่ยังตกใจไม่หายรีบสำรวจอาการของพี่ๆด้วยการจับที่หน้าคนโน้น เอียงแก้มคนนี้ เพื่อดูว่ามีแผลหรืออะไรบ้างรึเปล่า
"พี่ไม่เป็นไรๆ ไม่ต้องดูใกล้ชิดขนาดนี้ก็ได้นะคริส" ดิวตอบก่อนที่จะลุกขึ้นพร้อมๆกับบูรณ์ ก่อนจะตามด้วยคริส
"ให้ผมช่วยพี่" คริสจะเข้าไปช่วยดิว แต่ดิวก็โบกมือห้ามไว้ คริสจึงชะงักอยู่กับที่และปล่อยให้ดิวเดินจากไปโดยมีบูรณ์หันมามองคริสนิดหนึ่งก่อนจะเดินตามดิวไป

คริสทำหน้าเศร้ายืนนิ่งอยู่ที่เ้ดิม ทำให้ิ้อ้นที่อออกมาดูเหตุการณ์ต้องเข้ามาคุยด้วย
"เฮ้ย คริส ไม่ต้องคิดมาก ดิวมันไม่ได้อะไรหรอก หน้าปกติดิวมันก็เป็นแบบนั้นอยู่แล้ว" อ้นพูดพร้อมกับตบไหล่คริสเบาๆ
"ครับพี่อ้น" คริสตอบไปยังงั้น แต่สีหน้ายังแสดงความกังวลออกมาให้เห็น


"เฮ้ ตั้ม เห็นคริสมั่งป่ะ?" อ้นถามถึงเ้พื่อนร่วมเตียงของเขาที่ดึกป่านนี้แล้วยังไม่ขึ้นมาที่ห้อง
"ไม่เห็นอ่ะพี่...สงสัยไม่กล้าเจอหน้าดิวเปล่าเลยยังไม่กลับห้อง" ตั้มตอบแถมยังเิปิดประเด็นให้ดิว
"เฮ้ย มันเกี่ยวไรกับดิวด้วยอ่ะ" ดิวที่ถูกพาดพิงผุดขึ้นนั่งอย่างสงสัย
"ก็ที่คริสมันเล่นกับน้องดีเมื่อเย็นไง แล้วไปชนดิวกับพี่บูรณ์อ่ะ เหมือนคริสมันจะกลัวว่าดิวจะโกรธมันอ่ะ" ตั้มอธิบาย
"ดิวไปเคลียร์หน่อยดิ๊ น้องมันจะได้เลิกคิดมาก" อ้นแนะนำขึ้นมา โดยที่บูรณ์และตั้มก็เห็นด้วย ดิวเลยต้องออกมาเดินตามหาคริส และได้พบว่าคริสยืนอยู่ตรงชานบันไดข้างล่างนี่้เอง

"มายืนทำไรอยู่เนี่ย คนอื่นเค้่าเข้าห้องกันหมดแล้วนะ" ดิงส่งเสียงเข้มๆลงมาทักทาย พร้อมกับเดินเข้ามาหาคริส
"ครับพี่...เดี๋ยวจะขึ้นละครับ" คริสตอบโดยที่มีอาการเ้กรงๆดิวให้เห็น
"คราวหลังเล่นอะไรก็ระวังด้วยละกัน ดีนะที่พี่กับพี่บูรณ์ไม่ได้หัวร้างข้างแตกไปน่ะ ไม่งั้นละซวยแน่" ดิวทำหน้านิ่งๆพูดย้ำเรื่องเมื่อตอนเย็นไปอีกที
"ครับพี่ คราวหน้าผมจะระวังครับ ขอโทษนะครับพี่ดิว" พูดจบคริสก็ทำท่าจะเดินขึ้นไปข้างบน แต่ดิวที่เหลือบเห็นว่าคริสตาแดงๆจึงได้คว้าข้อมือของคริสเอาไว้เสียก่อน

"คริส เป็นอะไร" ดิวถามพร้อมกับดึงคริสเข้ามา ทำให้เห็นว่าตาสีฟ้าของคริสกำลังแดงระเรื่อเหมือนคนกำลังจะร้องไห้
"เฮ้ย คริส พี่แค่ล้อเล้นนะ อย่าร้องไห้ดิ" ดิวรีบเฉลยความจริง แต่คำเฉลยของดิวทำให้คริสน้ำตาร่วงออกมาซะิอย่างงั้น ดิวจึงรีบคว้าตัวของคริสเข้ามากอดแล้วบอกว่า
"พี่ขอโทษๆ พี่ไม่คิดว่านายจะคิดมากจริงๆ...พี่ไม่ได้โกรธอะไีรเรื่องเมื่อเย็นเลยจริงๆนะๆ" ดิวอธิบายพร้อมกับตบบ่าของคริสเบาๆเพื่อให้กำลังใจ
"ขอบคุณครับพี่" คริสตอบด้วยน้ำเสียงสั่นๆแถมยังกอดดิวแน่นยิ่งขึ้นกว่าเดิม และดิวเองก็ยังกอดคริสอยู่อย่างนั้นพร้อมกับมีรอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้า จนกระทั่งคริสเป็นฝ่ายปล่อยมือออกเอง

"คริสเอ้่ย ขี้แยแบบนี้จะไหวมั้ยเนี่ย ต้องหาใครมาดูแลแล้วมั้ง" ดิวเอ่ยแซวแบบขำๆเมื่อเห็นคริสยิ้มออกแล้ว
"พี่ดิวไง ดูแลผมหน่อยสิ" คริสตอบด้วยนัยน์ตาสีฟ้าซื่อๆที่เป็นประกาย ทำให้ดิวอดที่จะยิ้มอย่างเอ็นดูไม่ได้
"ได้สิคร้าบบบบ พ่อคนตัวใหญ่ใจเล็ก" ดิวพูดพร้อมกับบีบจมูกของคริสอย่างหมั่นเขี้ยว

คริสและดิวยิ้มให้กันอย่างมีความสุข ท่ามกลางความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้น...อ้นที่ไม่รู้มองดูอยู่นานเท่าไหร่แล้วก็หันหลังแล้วเดินกลับเข้าห้องนอนไป
-----------------------------------------------------------------------

จบตอนสองแล้วนะครับ คิดเห็นอย่างไรอย่าลืมบอกกล่าวกันนะครับ...
...ตอนนี้น่าจะเปิดประเด็นให้เพื่อนๆคิดต่อไ้่ด้อีกน้าว่าตอนหน้าจะได้เห็นฉากอะไรของใครบ้าง (หรืออยากเห็นอะไรก็ลองบอกได้น้า) ^^


...(แก้ไขคำผิด)