จบแล้วสำหรับเพื่อนคนนึง(เสียคนเพราะไอโฟน)

เจ็บมากๆเลยกับเพื่อนที่เรียนมหาลัยด้วยกันมาถึงสี่ปี นับต้ิงแต่ไม่มีไอโฟนทุกสิ่งทุกอย่างดีมาตลอด ผมไม่ใช่คนที่อะไรมากมาย แซวเล่นก็กับเพื่อน(แรงแน่ถ้าเป็นเพื่อน)ให้เพื่อนได้เต็มร้อย(เว้นเงิน ที่มีให้ไม่ได้) แต่เมื่อถึงคราวเรียนจบทุกคนแยกย้าย ใกล้บ้างไกลบาง ธรรมดาเรายังเที่ยวด้วยกันเหมือนเดิม แต่ที่เริ่มเปลี่ยนไปคือนิสัย จากที่เพื่อน(คนนั้น)ดีมาตลอด ก็เริ่มเอาแต่ใจ สันดรคุณนายเริ่มโผล่ อยากไปนู่นไปนี่ เราจัดให้ไม่มีรถเราจัดให้ ไปรับถึงหอ ไปส่งถึงหอ เรียกว่าเพื่อนให้เพื่อนเต็มร้อย แต่เมื่อมันเริ่มนานขึ้น จนถึงจุดแตกหักที่อยู่ๆเราก็โดนโพสขึ้นเฟสด่า เพียงเพราะถูกหาว่า"งอนไม่มีเหตุผล" ผมงอนไม่มีเหตุผลอย่างไร เรื่องมันมีอยู่ตอนนี้ล่ะครับ คราวก่อนไปเที่ยวทะเลใกล้ภาคใต้ เราก็ไปกันสี่คน ชายสองหญิงสองเพื่อนเรียนมหาลัยกันทั้งนั้น คราวนี้เราเคลียงาน ยืมรถ เก็บเงินเพื่องานนี้ พอถึงเวลา ลงทุนขับไปรับถึงที่ คุณนายก็ไม่ยอมแม้จะลากกระเป๋ามาที่รถอ้างว่าหนัก ทั้งๆที่รถกับหอมันห่างกันไม่กี่ร้อยเมตร (ทีเมื่อก่อนลากอ้อมมหาลัยยังทำได้) เราก็ไม่ว่าไร ขับรถออกไปรับถึงหอเข้าซอยก็ยากถอยก็ยาก ก็ยังตามใจ พอไปถึงที่เที่ยวที่แรก ก็เริ่มเลย ชี้นิ้วสั่งจะถ่ายแบบนั้น จะถ่ายตรงนี้ แล้วก็หันไปกดไอโฟน เอ้าตามใจอีก จากนั้นพอมาถึงที่พัก เอ้าไม่ว่าไรทำกับข้าวไปเราก็เอารูปลงคอม(คอมเก่าๆห่วยๆ ลงรูปเป็นร้อยๆมันก็นานอยู่ละ เราย่อมต้องบ่นตามสันดร) ดึกๆกินกันเสร็จ แพลนจะออกไปเที่ยวเป็นต้องล่มเพราะแม่คุณติดละครช่องสาม จะทิ้งคุณเธอไว้ก็กลัวจะอันตราย จะไปคนเดียวก็หาว่าทิ้งเพื่อนก็เลยต้องนั่งเฝ้ามันดูหนังไปจิ้มไอโฟนไป วันที่2 คราวนี้หนักแล้ว เพื่อนผู้ชายอีกคนไม่สบาย แล้วคุณนายดันอยากไปเที่ยวถ้ำ เอ้าเพื่อนให้เกินร้อยพาไป ถึงอุทยาน เขาต้องเสียค่าบำรุง(ถูกไหมครับ) คุณเธอก็บ่นอีกว่า เสียให้ทำไมกลัวเขาไม่เอาไปบำรุงจริงๆ เอ้าบ่นไปไม่แคร์ไม่ฟัง ก็ล่วงหน้าไปก่อน พอไปถึงผมก็แยกออกไปถ่ายรูป ช็อตนั้นซึ้งเลยครับ ผมอยู่บนเนิน เห็นคุณเธอนั่งกดไอโฟน ว่าจะลงไปหาแต่พลาดมือผมโดนหินบาด พอลงไปก็บอกว่าจะไปล้างแผลก่อน คุณนายก็ยังไม่สนใจจิ้มไอโฟนต่อไป ผมก็ออกมาหาน้ำล้างแผล ก็รออยู่นาน กว่าจะเจอ คราวนี้คุณเธอออกอาการนิดๆละ จนวันกลับ ผมเป็นคนขับ(ทั้งไปและกลับและตลอดทริป) คราวนี้ผมไข้ขึ้นก็นอนพักในรถ ไม่ลงไปกินข้าวด้วย ก็ไม่มีอะไรเพราะเพื่อนผู้ชายเดินมาถามว่าทำไมไม่ไปกินข้าว แต่คุณเธอก็กดไอโฟนไม่สนใจผม พอระหว่างขับกลับก็รู้สึกไข้ขึ้นๆลงอยู่เป็นพักๆ พอไปส่งมันที่หอ มันเดินกลับเฉยไม่อะไรผมซักคำ ก็ไม่ว่าอะไร คงจะเหนื่อย แต่ผมเกือบจะตกทางด่วนตายเพราะไข้ป่า กลับถึงบ้าน ไข้ก็ขึ้นๆลงๆเรื่อยๆ คุณนายก็เร่งมาทางเฟส"เมื่อไหร่รูปจะลง เมื่อไหร่รูปจะได้"แต่ผมไม่บอกซักคำว่า "กรูจะตาย") จนวันนี้ ผมนั่งทำรูปทั้งที่ยังไม่หายดี คุณเธอก็โพสในเฟสว่า ผมเรื่องมากเรื่องเยอะ ทำเล่นตัว คือถ้าใครถ่ายรูปด้วยdslr จะรู้ว่าไม่ค่อยจะถ่ายด้วยไฟล์jpegอยู่แล้ว บวกกับคอมเก่าๆรูปเป็นร้อยเกือบพัน กว่าจะแปลงไฟล์ กว่าจะย่อมันลงเพื่อส่งให้คุณนาย นั่งทำไข้ขึ้นๆลงๆเช้ายันเย็นก็ยังไม่เสร็จ คุณนายก็เร่ง ส่งทางนั้นทางนี้สิ (ส่งให้อะส่งได้ แต่จะเปิดไม่ได้ ก็ด่ากรูอีกว่าส่งไรมาดูไม่ได้) แล้วมันก็เกิดเรื่องเมื่อคุณเธอทะเลาะกับว่าที่แฟนมาหรือไงไม่รู้ มาลงที่ผมเต็มๆ ว่าผมเรื่องมากเล่นตัว นู่นนี่นั่น แต่ที่กรูอยากจะบอกคือ กรูตามใจยิ่งกว่าแฟน ให้เต็มร้อย อยากไปไหนชี้นิ้วกรูพาไป อยากกินไรชี้นิ้วกรูพากิน แต่มาหาว่าติดบุญคุณ ด่าสารพัดจะไร้เหตุผล รีบทำไมไม่เอาที่มีในไอโฟนนั่นล่ะ ทีหลังไปเที่ยวก็ไปกับไอโฟนนั่นซะไป วันๆดีแต่กดไอโฟนเผาเพื่อนให้คนอื่นฟัง เพื่อนผู้ชายที่ไปด้วยกันกับผมยังบอกเลยว่าคราวหน้าไม่ไปแล้วถ้านั่งกดแต่ไอโฟน ถามจะกินไรไม่ตอบจิ้มไอโฟน จะไปไหนไม่ตอบจิ้มแต่ไอโฟน ไปไหนต่อไม่ตอบกดไอโฟน วันจบแล้วหล่ะครับสำหรับEเวรนางนี้ สีปีที่เป็นเพื่อนกันมาเสียคนเพราะไอโฟนอีกแล้วแล้วก็มาบ่นมีปัญหากับนายมีปัญหากับเพื่อน(ก็มัวแต่จิ้มไอโฟนไงเขาถึงมีปัญหากับ)