เมื่อวานรถคุณพ่อคุณแม่เราประสบอุบัติเหตุที่ชะอำค่ะ แต่ว่ามันผ่านไปแล้วและมีเืรื่องขำ ๆ เกิดขึ้นด้วย

จริง ๆ ก็ไม่รู้จะเริ่มเรื่องยังไงดีนะคะ แต่ว่าอยากมาแชร์บ้าง

เหตุเกิดเมื่อวันที่ 1 มีนาคม ตอนเวลาประมาณหลังเที่ยง

เนื่องจากว่าเรามาพักอยู่ที่หัวหิน เพื่อทำงานสองเดือนแล้ววันที่ 1 มีนาคม ที่ผ่านมาเป็นวันที่เราจะกลับบ้าน

ด้วยความที่กระเป๋าเสื้อผ้าเราใหญ่มาก ๆ ทางบ้านก็เลยต้องมารับเรา นัดกันไว้ประมาณบ่ายสอง

เราเห็นว่าเหลือเวลา เราเลยเช็คเอาท์ออกมาตอน 10 โมงเช้าแล้วก็ไปเที่ยวตลาดน้ำหัวหิน

เรากลับมาในตัวเมืองหัวหินประมาณเที่ยง ๆ ไม่รู้ว่าคิดยังไงเลยไปบริจาคเลือดที่สภากาชาดตรงใกล้ ๆ สถานีรถไฟหัวหิน

ประมาณว่าเราอยากทำบุญมาก ๆ อยากได้บุญที่มากกว่าไปวัดทำบุญเลยนึกขึ้นได้่ว่าบริจาคเลือดนี่แหละ โอเคสุดล่ะ

พอเราบริจาคเสร็จ เราก็ไปทานโกโก้ปั่นที่ร้านกาแฟตรงข้าง ๆ สถานีรถไฟ ราคาโกโก้ปั่น 70 บาท

เราจ่ายแบงค์ 100 แต่น้องแคชเชียร์ทอนเงินเรามา 70 บาท เราก็งง แต่ก็คืนเงินไป 40 บาท น้องเค้ายังจะทอนเงินให้เราอีก 10 บาท

- -* น้องพยายามจะยัดเยียดเงินให้เราจริง  จากนั้นเราก็นั่ง ๆ เล่น ๆ ในร้านกาแฟ กะว่าพอพ่อกะแม่มาก็รับเราแล้วค่อยเข้าไปรับกระเป๋า

ที่ฝากไว้  ประมาณเกือบ ๆ บ่ายสองแม่เราโทรมาบอกว่า ใกล้จะถึงหัวหินล่ะอยู่ชะอำ  เราก็โอเค รออีกสักห้านาที

แม่โทรมาอีก แม่บอกว่า รถชนกับรถบรรทุกปูน รถพังหมดแล้ว ตอนนั้นเรางงมาก เฮ้ยไรวะ! แต่พยายามตั้งสติให้ดีที่สุด

ถามพิกัดที่ถูกชน บอกแม่ใจเย็น ๆ เดี๋ยวไปหา แม่บอกว่าอยู่ตรงหน้าโรงแรมรีเจ้นท์ เราเลยรีบนั่งมอเตอร์ไซต์รับจ้างไป

ตอนแรกก็ต่อรองราคานะ ไม่รู้ว่าแพงมั้ย 200 บาท จากสถานีรถไฟหัวหินไปหน้าโรงแรมรีเจนท์ชะอำ

จากนั้นแม่ก็โทรมาอีก บอกว่าไปโรงพยาบาลชะอำ โอเค เราบอกมอไซต์รับจ้างว่าไปโรงพยาบาลชะอำแทน

พี่แกบอกว่างั้น 250 บาท - -* เราไม่มีอารมณ์ต่อราคาล่ะ เอออะไรก็ได้วะ ขอให้ถึงพอ

พอเราถึงที่โรงพยาบาล เราก็เห็นว่าพ่อ กับแม่เราปลอดภัยดีแล้ว ตรวจแล้วเอ็กซ์เรย์แล้ว ทุกอย่างโอเค

แค่เจ็บที่หน้าอกกันทั้งคู่ ทางแม่เราเสาเอตรงขอกระจกด้าานซ้ายหลุดมาแทงอก - -* เอิ่ม

มันหลุดง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่าเพราะมันคือรถญี่ปุ่น ส่วนพ่อเราหน้าอกกระแทกพวงมาลัย

ตรงลิ้นปี่งี้บวมเชียว แต่ไอ หรือกลืนน้ำลายก็เจ็บล่ะ แต่ยังดีไม่เลือดตกยางออก

พอตรวจเสร็จ ทางประกันของอาคเนย์ประกันภัย ก็ขับรถพาพวกเราไปที่ สภอ.ชะอำ

ขอชมตัวแทนอาคเนย์มาก ๆ มาไว บริการดี เคลียร์เร็ว เพราะว่าตอนที่พ่อเรามาถึงโรงพยาบาล พ่อยังไม่ได้ติดต่อประกัน

เราเลยโทรให้ประมาณสิบกว่านาทีก็มาถึง ถือว่าไวใช้ได้  

โชคดีมากที่คนขับรถบรรทุกปูนรับผิดทุกอย่าง เรื่องมันประมาณว่า พอเราขับเลนขวาสุด มาประมาณเก้าสิบ - ร้อย

จู่ ๆ รถบรรทุกปูน เลี้ยวออกมาจากโรงแรมรีเจนท์ แ้ล้วเข้ามาในเลนขวาสุดมาปาดหน้ารถพ่อเราพอดี ระยะที่มาอยู่หน้ารถพ่อเราจากแม่บอก

ประมาณไม่ถึงสิบเมตร  แล้วพอเข้ามาในเลน ก็ชะลอรถ ถ้ามันไม่ชะลอขับไม่เลยคงไม่ต้องมาชนแบบนี้

พ่อเรามีเวลาตัดสินใจไม่ถึงสิบวินาทีว่า

1. ออกซ้าย  ถ้าออกซ้ายรถข้างหลังก็จะเบรคไม่ทันเหมือนกัน จะชนรถพ่อเราแล้วคราวนี้จะอัดก็อปปี้โอกาสรอดแทบไม่มี

2. ปีนเกาะกลาง ถ้าออกขวาปีนเกาะกลางอาจจะทำให้รถคว่ำได้ คราวนี้โอกาสรอดก็ไม่มี

3. เบี่ยงขวาสุดพร้อมเหยียบเบรค ดึงเบรคมือ อันนี้ต้องมีความเสียหาย แต่อาจจะเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดที่จะรักษาชีวิตคน

สุดท้ายก็เปรี้ยงในด้านซ้ายซึ่งเป็นด้านที่แม่เรานั่งอยู่ ด้วยบุญบารมีที่เราบริจาคเลือด และการไปทำบุญที่วัด สวดมนต์ที่ผ่านมา

หรือตัวถังรถฮอนด้า ซีวิคที่แกร่งพอทานการกระแทกไม่ได้ถึงตัวพ่อกับแม่มากนัก

หรืออะไรก็ตามแต่ แต่มันทำให้เรายังหัวเราะกับพ่อและแม่เราได้ถึงตอนนี้ พวกเราเพิ่งจะได้ทานข้าวร่วมกัน

ซึ่งโชคก็เข้าข้างพวกเราอีกที่รถบรรทุกมีประกันชั้นสาม ไม่อย่างงั้นก็ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่เราจะได้รถคืน

เพราะตอนนี้รถของเราอยู่ที่อู่ตรงปรานบุรี แถมตอนโทรไปเมื่อเช้า ทางอู่ก็บอกว่าสัปดาห์หน้าถึงได้ซ่อม เพราะตามคิว

ตอนแรกเราเองก็ไม่รู้ว่าคนขับรถบรรทุกจะรับผิดมั้ย เพราะพ่อเป็นฝ่ายขับไปชนเอง แต่สุดท้ายก็จบลงด้วยดี

สภาพรถของเราที่ สภอ.ชะอำ ตอนแรกนี่เห็นพ่อกับแม่ไม่เป็นไรมากไม่นึกนะว่าจะขนาดนี้



ท่าน ๆ อาจจะสงสัยว่าเราขีดเส้นใต้ทะเบียนรถไว้ทำไม เพราะเนื่องจากวันนี้เราได้รับรู้ว่า



จริง ๆ นี่เค้ากะจะให้โชคเราใช่มั้ย แต่เราดันนนนน ไ่ม่มีบุญมารับโชคซะนี่ เซ็งสุด ๆ

สุดท้ายนี้เราอยากบอกว่า ทุกนาทีมีค่าค่ะ จงใช้เวลาอยู่กับคนที่คุณรักให้มากที่สุด เพราะคุณไม่รู้หรอกว่าอะไรจะเกิดขึ้นบ้าง