ทำไมสัตว์เดรัจฉานบางตัวถึงสุขสบายกว่ามนุษย์บางคน?

แท้จริงแล้ว การที่จะบอกว่าเดรัจฉานนั้นอยู่ในภพภูมิที่ต่ำกว่ามันุษย์นั้น
คำว่าต่ำกว่า แย่กว่า เลวกว่า ท่านไม่ได้วัดกันที่การกินการอยู่ แต่วัดกันด้วยโอกาศ

มนุษย์ที่ชื่อว่าอยู่ภพภูมิที่ประเสริฐกว่า หมายถึง มีโอกาศ หรือ มีความเป็นไปได้ที่จะทำความดี
มีโอกาศที่จะบรรลุธรรม อย่างน้อยไม่รู้จักศาสนาใดๆเลยก็ตาม แต่ก็มีโอกาศทำความดีตามความ
คิดของกลุ่มชนที่อยู่ อาจจะไม่ดีตามศาสนาทั้งหมดในศาสนาใดศาสนาหนึ่ง แต่ต้องมีบ้างที่ดีจริงๆ
และมีโอกาศสูงที่จะรู้จักทำสิ่งดีงามเพื่อต่อบุญกุศลในภายหน้าได้ ข้อนี้ในสัตว์เดรัจฉานไม่มี หรือ ทำได้ยากยิ่ง

สัตว์เดรัจฉาน แม้จะอยู่ดีกินดีขนาดไหน แทบจะไม่มีโอกาศทำความดีอะไรเลย สุนัข แม้จะเฝ้าบ้านได้
ก็ไม่ได้จัดว่าทำความดีอันมาจากหลักธรรม แต่มาจากสัญชาตญาณของเผ่าพันธุ์ แมวก็เช่นกัน แม้จะจับ
หนูอันเป็นบ่อเกิดของโรคสารพัด ก็ออกมาจากสัญชาตญาณ ฯลฯ

แยก ดีเลว ละเอียดประณีต สูงต่ำ แยกกันตรงนี้ต่างหากครับ