เราสับสนไม่รู้ว่าสิ่งที่คนที่เรารักเป็นอยู่มันคืออะไร...
เราอยู่ต่างประเทศ แฟนเราอยู่เมืองไทย รู้จักกันผ่านโปรแกรมออนไลน์ แต่ก็ศึกษานิสัยกันมาพอสมควร คุยกัน ปรึกษากัน ช่วยเหลือกันมาตลอด จนเรามั่นใจว่าคนนี้เราอยากจะรักและดูแลเค้า หลังจากนั้นก้อคบกันมาประมาณเกือบครึ่งปี เค้าก็มาหาเราที่ต่างประเทศ มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ซึ่งทำให้เรายิ่งมั่นใจว่าคนนี้แหละที่เรารักเข้าไปแล้วจริงๆ เราสองคนตั้งแต่คบกันมารู้จักกันมาไม่เคยทะเลาะกันเลยซักครั้ง อาจจะมีงอแงกันไปบ้างตามประสาคนดื้อ หลังจากที่เค้ากลับไปอยู่ไทยแล้ว เรื่องราวทุกอย่างก็เป็นปกติ คุยกันเหมือนเดิม อาจจะรักกันมากขึ้น คิดถึงกันมากขึ้น รู้จักตัวจนของกันมากขึ้นและต่างคนต่างรับได้ทั้งด้านดีและด้านไม่ดีของกันและกัน จนวันนึงเค้าไปเรียนภาษาที่สถาบันแห่งนึง เพราะว่าเราคิดกันไว้ว่าจะต้องขอวีซ่ามาหาเราที่ต่างประเทศอีก อยากให้ภาษาแน่นกว่านี้ เค้ามีเพื่อนใหม่ที่มากหน้าหลายตา จนเค้ารู้จักกับเพื่อนเค้า2คนที่เป็นแฟนกัน ก็ค่อนข้างสนิทกันพอสมควร แล้วเพื่อนเค้าทั้งสองคนก็แนะนำเพื่อนเค้าให้รู้จักกับแฟนเรา ซึ่งคนนี้แหละที่เข้ามาจีบแฟนเรา ทั้งๆที่แฟนเราก็บอกว่ามีแฟนแล้ว แต่คนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งๆที่เพื่อนก็เตือนแล้วอะไรก็แล้ว คนนั้นพยายามเข้าหาแฟนเราตลอด รุกตลอด เทคแคร์ทุกอย่าง ไปรับไปส่ง ไปทานข้าว พาไปเที่ยวต่างจังหวัด (เพราะว่าคนนั้นทำงานในกองถ่ายไปดูlocationถ่ายหนังบ่อยๆ) จนทั้งสองคนมีความรู้สึกดีๆต่อกันเพียงแค่ระยะเวลา1เดือน และแฟนเราก็ตีตัวห่างจากเรา คุยกันน้อยลง เราสงสัยมาตั้งแต่แรกๆแล้วว่าคนนั้นต้องเข้ามาไม่ดีแน่ๆ แต่เราไม่อยากปักใจเชื่ออะไรเพราะเรายังไม่มีหลักฐานมากพอที่เราจะพูดอะไรได้ จนสุดท้ายเราบังเอิญไปเจอข้อความที่เค้าสองคนคุยกัน หวานกันมากๆ เราเลยโทรไปคุยกับแฟนว่าสรุปแล้วเรื่องคนนั้นมันหมายความว่ายังไง ทำไมถึงไม่คิดจะบอกเราตั้งแต่แรก เค้าบอกกับเราว่าไม่รุ้ว่าจะอธิบายหรือจะบอกยังไง เราเสียใจนะว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ทั้งๆที่เราไม่เคยทะเลาะหรือว่ามีปัญหาอะไรกันเลย เค้าบอกกับเราว่าคนนั้นเข้าใจเค้า ไม่ต้องอธิบายอะไรมากก็เข้าใจ ไม่ตามใจเค้าไม่คล้อยตามเค้า ซึ่งเค้าบอกว่าคนนั้นเหมือนกับเรา แต่แค่คนนั้นอยุ่ใกล้เรามากกว่า เราเลยถามแฟนเราว่าถ้างั้นเราจะออกไปจากชีวิตเค้าเอง แต่ถ้าเค้ายังรักเรา เราก็พร้อมที่จะจับมือและเริ่มต้นใหม่กับเค้า ช่วยกันแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น เค้าบอกว่าเค้าไปบวชมาเค้าพยายามที่จะตัดคนนั้นออกไปแล้วแต่เค้าทำไม่ได้ เค้าปวดใจมาก แล้วเราก็บอกว่าแล้วถ้าเราเดินจากไปเค้าจะปวดใจไหม เค้าก็บอกว่าเค้าอยู่กับทั้งสองคนด็มีความสุขทั้งคู่ กับเราเค้าไม่เคยคิดเลยว่าจะเลิกกัน เพราะเค้าก้อวางอนาคตกับเราไว้เยอะเหมือนกัน ซึ่งกับคนนั้นเค้าไม่มั่นใจอะไรเลยซักอย่าง แต่เค้าก็รู้สึกดีๆที่อยู่ด้วยและคนนั้นก็เข้าใจเค้า
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เค้าก็ขอโทษเราตลอด ขอโทษที่เค้าผิดเองที่ทำให้เป็นแบบนี้ ถ้าให้เค้าเลือก เค้าเลือกไม่ได้ เค้าไม่อยากเสียใครทั้งสองคนไป เราพยายามที่จะไม่ติดต่อ ไม่คุยกับเค้า เพราะเราทำใจไม่ได้ บรรดาเพื่อนๆเค้าก็มาคุยกับเราว่าไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะว่าแฟนเราเหงาแล้วมีคนมาดีด้วยทุกอย่างแถมอยู่ใกล้ด้วยเค้าเรยหวั่นไหว ช่วงตอนนี้เหมือนหลงๆกันอยู่อะไรๆก็ดูดีกันไปหมด ใครจะพูดอะไรก็ไม่ฟัง เพราะเราเคยพูดไปแล้วว่า คำว่ารักกับคำว่าหลงมันมีเส้นบางๆกั้นอยุ่ เวลาจะทำให้เราแยกแยะออกว่าอะไรคือรักอะไรคือหลง แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าถามว่าตอนนี้เรารักไหม รักนะ เสียใจก็เสียใจ แต่ก้อพร้อมจะให้อภัยเค้า เพราะเราคิดแค่ว่าถ้าเค้ารู้ตัวเองว่าใจเค้ารักใคร เราก็พร้อมที่จะแก้ปัญหาและเดินไปด้วยกัน เราบอกเค้าว่าถ้าเค้ายังเลือกไม่ได้ในตอนนี้ไม่เป็นไร แต่อยากให้ถอยออกมาทั้งตัวเราและมือที่3เพื่อให้เวลาอยู่กับตัวเองได้คิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง แต่มือที่3ไม่ถอยออกไปไหนเลย ก็ยังไปมาหาสู่กันตลอด ยังเข้าหาตลอด แล้วอย่างนี้แฟนเราจะมีเวลาได้คิดอะไรรึเปล่าล่ะ
สุดท้ายนี้เราอยากถามเพื่อนๆนะว่าถ้าเป็นคนที่มองมาคิดว่าแฟนเราตอนนี้รู้สึกยังไงกับเราและมือที่3 เราเชื่ออยู่อย่างนึงว่า ถ้ามันคือความรัก มันจะไม่ต้องการครอบครองคนที่เรารักเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ถ้ารักด้วยความต้องการครอบครองทั้งๆที่เค้าก็มีแฟนแล้ว มันคือความต้องการของใจและร่างกายของตัวเอง โดยที่ไม่นึกถึงหรือสนใจถึงความถูกต้อง ...
ปอ.ลอ. เรายังรักเทอเหมือนเดิมนะ หัวใจเราเต้นแรงทุกครั้งที่นึกถึงเทอ แล้วเราก็เชื่อว่าเทอรับรู้มันได้ เพราะไม่งั้นวันที่เราตัดสินใจเดินออกมาจากเทอ เทอคงไม่รุสึกเศร้าในใจแล้วถามเราอย่างแน่นอน
ยาวไปหน่อยนะ ขอโทษด้วยจ้า ^___^
ความรัก กับ ความเหงา
เราอยู่ต่างประเทศ แฟนเราอยู่เมืองไทย รู้จักกันผ่านโปรแกรมออนไลน์ แต่ก็ศึกษานิสัยกันมาพอสมควร คุยกัน ปรึกษากัน ช่วยเหลือกันมาตลอด จนเรามั่นใจว่าคนนี้เราอยากจะรักและดูแลเค้า หลังจากนั้นก้อคบกันมาประมาณเกือบครึ่งปี เค้าก็มาหาเราที่ต่างประเทศ มาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน ซึ่งทำให้เรายิ่งมั่นใจว่าคนนี้แหละที่เรารักเข้าไปแล้วจริงๆ เราสองคนตั้งแต่คบกันมารู้จักกันมาไม่เคยทะเลาะกันเลยซักครั้ง อาจจะมีงอแงกันไปบ้างตามประสาคนดื้อ หลังจากที่เค้ากลับไปอยู่ไทยแล้ว เรื่องราวทุกอย่างก็เป็นปกติ คุยกันเหมือนเดิม อาจจะรักกันมากขึ้น คิดถึงกันมากขึ้น รู้จักตัวจนของกันมากขึ้นและต่างคนต่างรับได้ทั้งด้านดีและด้านไม่ดีของกันและกัน จนวันนึงเค้าไปเรียนภาษาที่สถาบันแห่งนึง เพราะว่าเราคิดกันไว้ว่าจะต้องขอวีซ่ามาหาเราที่ต่างประเทศอีก อยากให้ภาษาแน่นกว่านี้ เค้ามีเพื่อนใหม่ที่มากหน้าหลายตา จนเค้ารู้จักกับเพื่อนเค้า2คนที่เป็นแฟนกัน ก็ค่อนข้างสนิทกันพอสมควร แล้วเพื่อนเค้าทั้งสองคนก็แนะนำเพื่อนเค้าให้รู้จักกับแฟนเรา ซึ่งคนนี้แหละที่เข้ามาจีบแฟนเรา ทั้งๆที่แฟนเราก็บอกว่ามีแฟนแล้ว แต่คนนั้นก็ไม่ได้สนใจอะไรทั้งๆที่เพื่อนก็เตือนแล้วอะไรก็แล้ว คนนั้นพยายามเข้าหาแฟนเราตลอด รุกตลอด เทคแคร์ทุกอย่าง ไปรับไปส่ง ไปทานข้าว พาไปเที่ยวต่างจังหวัด (เพราะว่าคนนั้นทำงานในกองถ่ายไปดูlocationถ่ายหนังบ่อยๆ) จนทั้งสองคนมีความรู้สึกดีๆต่อกันเพียงแค่ระยะเวลา1เดือน และแฟนเราก็ตีตัวห่างจากเรา คุยกันน้อยลง เราสงสัยมาตั้งแต่แรกๆแล้วว่าคนนั้นต้องเข้ามาไม่ดีแน่ๆ แต่เราไม่อยากปักใจเชื่ออะไรเพราะเรายังไม่มีหลักฐานมากพอที่เราจะพูดอะไรได้ จนสุดท้ายเราบังเอิญไปเจอข้อความที่เค้าสองคนคุยกัน หวานกันมากๆ เราเลยโทรไปคุยกับแฟนว่าสรุปแล้วเรื่องคนนั้นมันหมายความว่ายังไง ทำไมถึงไม่คิดจะบอกเราตั้งแต่แรก เค้าบอกกับเราว่าไม่รุ้ว่าจะอธิบายหรือจะบอกยังไง เราเสียใจนะว่าทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ทั้งๆที่เราไม่เคยทะเลาะหรือว่ามีปัญหาอะไรกันเลย เค้าบอกกับเราว่าคนนั้นเข้าใจเค้า ไม่ต้องอธิบายอะไรมากก็เข้าใจ ไม่ตามใจเค้าไม่คล้อยตามเค้า ซึ่งเค้าบอกว่าคนนั้นเหมือนกับเรา แต่แค่คนนั้นอยุ่ใกล้เรามากกว่า เราเลยถามแฟนเราว่าถ้างั้นเราจะออกไปจากชีวิตเค้าเอง แต่ถ้าเค้ายังรักเรา เราก็พร้อมที่จะจับมือและเริ่มต้นใหม่กับเค้า ช่วยกันแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น เค้าบอกว่าเค้าไปบวชมาเค้าพยายามที่จะตัดคนนั้นออกไปแล้วแต่เค้าทำไม่ได้ เค้าปวดใจมาก แล้วเราก็บอกว่าแล้วถ้าเราเดินจากไปเค้าจะปวดใจไหม เค้าก็บอกว่าเค้าอยู่กับทั้งสองคนด็มีความสุขทั้งคู่ กับเราเค้าไม่เคยคิดเลยว่าจะเลิกกัน เพราะเค้าก้อวางอนาคตกับเราไว้เยอะเหมือนกัน ซึ่งกับคนนั้นเค้าไม่มั่นใจอะไรเลยซักอย่าง แต่เค้าก็รู้สึกดีๆที่อยู่ด้วยและคนนั้นก็เข้าใจเค้า
ตอนนี้เราไม่รู้ว่าจะทำยังไง เค้าก็ขอโทษเราตลอด ขอโทษที่เค้าผิดเองที่ทำให้เป็นแบบนี้ ถ้าให้เค้าเลือก เค้าเลือกไม่ได้ เค้าไม่อยากเสียใครทั้งสองคนไป เราพยายามที่จะไม่ติดต่อ ไม่คุยกับเค้า เพราะเราทำใจไม่ได้ บรรดาเพื่อนๆเค้าก็มาคุยกับเราว่าไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเหมือนกัน อาจจะเป็นเพราะว่าแฟนเราเหงาแล้วมีคนมาดีด้วยทุกอย่างแถมอยู่ใกล้ด้วยเค้าเรยหวั่นไหว ช่วงตอนนี้เหมือนหลงๆกันอยู่อะไรๆก็ดูดีกันไปหมด ใครจะพูดอะไรก็ไม่ฟัง เพราะเราเคยพูดไปแล้วว่า คำว่ารักกับคำว่าหลงมันมีเส้นบางๆกั้นอยุ่ เวลาจะทำให้เราแยกแยะออกว่าอะไรคือรักอะไรคือหลง แต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไร ถ้าถามว่าตอนนี้เรารักไหม รักนะ เสียใจก็เสียใจ แต่ก้อพร้อมจะให้อภัยเค้า เพราะเราคิดแค่ว่าถ้าเค้ารู้ตัวเองว่าใจเค้ารักใคร เราก็พร้อมที่จะแก้ปัญหาและเดินไปด้วยกัน เราบอกเค้าว่าถ้าเค้ายังเลือกไม่ได้ในตอนนี้ไม่เป็นไร แต่อยากให้ถอยออกมาทั้งตัวเราและมือที่3เพื่อให้เวลาอยู่กับตัวเองได้คิดทบทวนเรื่องราวทุกอย่าง แต่มือที่3ไม่ถอยออกไปไหนเลย ก็ยังไปมาหาสู่กันตลอด ยังเข้าหาตลอด แล้วอย่างนี้แฟนเราจะมีเวลาได้คิดอะไรรึเปล่าล่ะ
สุดท้ายนี้เราอยากถามเพื่อนๆนะว่าถ้าเป็นคนที่มองมาคิดว่าแฟนเราตอนนี้รู้สึกยังไงกับเราและมือที่3 เราเชื่ออยู่อย่างนึงว่า ถ้ามันคือความรัก มันจะไม่ต้องการครอบครองคนที่เรารักเพราะเค้ามีแฟนอยู่แล้ว แต่ถ้ารักด้วยความต้องการครอบครองทั้งๆที่เค้าก็มีแฟนแล้ว มันคือความต้องการของใจและร่างกายของตัวเอง โดยที่ไม่นึกถึงหรือสนใจถึงความถูกต้อง ...
ปอ.ลอ. เรายังรักเทอเหมือนเดิมนะ หัวใจเราเต้นแรงทุกครั้งที่นึกถึงเทอ แล้วเราก็เชื่อว่าเทอรับรู้มันได้ เพราะไม่งั้นวันที่เราตัดสินใจเดินออกมาจากเทอ เทอคงไม่รุสึกเศร้าในใจแล้วถามเราอย่างแน่นอน
ยาวไปหน่อยนะ ขอโทษด้วยจ้า ^___^