เรื่องของเรื่อง คือ เราเลิกกันมาได้สักสามสี่เดือนเห็นจะได้ครับ โดยเธอเป็นคนบอกเลิกกับผม เพราะความเข้ากันไม่ได้
โดยส่วนตัว ตอนนี้ผมเริ่มทำใจได้แล้ว จิตใจไม่ว้าวุ่นเหมือนช่วงแรกๆ แล้วล่ะครับ ถ้าผมจดจ่ออยู่กับงานหรือเพื่อนๆ และพยายามไม่รับรู้เรื่องราวของเธอ ไม่โทร ไม่ติดต่อ และถ้าเลี่ยงที่จะไม่เจอกันได้ ก็จะทำ แต่ปัญหา คือ ด้วยความที่มาเรียนต่อต่างประเทศทั้งคู่ ในบางครั้ง เราจึงอาจจะเจอกันโดยบังเอิญ หรือต้องทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง (เพราะมีเพื่อนหรือคนรู้จักกลุ่มเดียวกัน) และการแสดงออกของเธอก็เป็นเหมือนว่าเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน สิ่งที่ผ่านมาเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
คือ การเป็นเพื่อนกันนั้น ผมว่าเป็นได้ แต่มันต้องใช้เวลามากกว่านี้น่ะครับ เพราะทุกครั้งที่เจอ ผมก็ยังรู้สึกรักเธออยู่ แต่ก็พยายามไม่แสดงออกมาก เพราะกลัวเธอจะอึดอัด แต่ผลที่ตามมา คือ การเป็นว่าผมต้องฝืนตัวเอง
อยากขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆ ในที่นี้ด้วยครับ ว่าผมควรจะวางตัวหรือควรจะทำอย่างไรดี
หลังจากเลิกกันแล้ว ผมควรจะวางตัวอย่างไร
โดยส่วนตัว ตอนนี้ผมเริ่มทำใจได้แล้ว จิตใจไม่ว้าวุ่นเหมือนช่วงแรกๆ แล้วล่ะครับ ถ้าผมจดจ่ออยู่กับงานหรือเพื่อนๆ และพยายามไม่รับรู้เรื่องราวของเธอ ไม่โทร ไม่ติดต่อ และถ้าเลี่ยงที่จะไม่เจอกันได้ ก็จะทำ แต่ปัญหา คือ ด้วยความที่มาเรียนต่อต่างประเทศทั้งคู่ ในบางครั้ง เราจึงอาจจะเจอกันโดยบังเอิญ หรือต้องทำกิจกรรมร่วมกันบ้าง (เพราะมีเพื่อนหรือคนรู้จักกลุ่มเดียวกัน) และการแสดงออกของเธอก็เป็นเหมือนว่าเราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน สิ่งที่ผ่านมาเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้น
คือ การเป็นเพื่อนกันนั้น ผมว่าเป็นได้ แต่มันต้องใช้เวลามากกว่านี้น่ะครับ เพราะทุกครั้งที่เจอ ผมก็ยังรู้สึกรักเธออยู่ แต่ก็พยายามไม่แสดงออกมาก เพราะกลัวเธอจะอึดอัด แต่ผลที่ตามมา คือ การเป็นว่าผมต้องฝืนตัวเอง
อยากขอคำปรึกษาจากเพื่อนๆ ในที่นี้ด้วยครับ ว่าผมควรจะวางตัวหรือควรจะทำอย่างไรดี