เรื่องเล็กๆที่ทำให้ยิ้มออก

ตามปกติทุกวันๆผมก็ปั่นไปเรื่อยทุกเย็น พอดีหิว เจอตลาดนัดแวะไปหา ลูกชิ้นปิ้ง น้ำส้มปั่นกิน   ขณะนั้นเอง

ก็เจอ ฝรั่งครับ ในชุดทำงานแบบเต็มยศ เสื้อเชิ้ต กางเกงขายาว เนกไท  รองเท้าหนัง  หล่อมาเชียว  กำลังปั่นจักรยาน

trek 4900 (ละมั้ง มองไม่ชัด) สีดำแดง  หมวกพร้อมดีมาก  เข้ามาที่ตลาดนัด พอใกล้ถึงก็ลงเข็นและก็มาจอดข้างๆ

ร้านขายผัก  แถมยังพูดไทยอีกตะหาก " ม๊าเขือนี๊ท้าาวรายยคร๊าบ" (นึกถึงสำเนียงฝรั่งพูดไม่ชัด)  แล้วเขาก็ซื้อผักอีก

2-3 อย่าง พอแม่ค้าทอนตังก็ เขายกมือไหว้บอกขอบคุณอีกตะหาก    เห็นแล้วยิ้มจริงๆ เสียดายที่ผมไม่ได้เข้าไปทัก เพราะ

ลูกชิ้นและน้ำส้มเต็มปาก  



ขณะที่บางคนบอกเมืองไทยเมืองร้อน จักรยานเหรอลืมไปได้เลย  ก็มีคนต่างชาติที่เขาน่าจะร้อนกว่าเราอีกเพราะความไม่ชิน

กับสภาพอากาศ   ก็ปั่นจักรยานไปทำงาน    โดยไม่ได้แคร์กับสายตาเลยว่าใครมองเป็นตัวประหลาด    ก็เลยอยากมาเล่าสู่กันฟังเฉยๆ


อยากให้ใช้พาหนะทางเลือกกันมากขึ้น สลับใช้ทั้งรถ ทั้งระบบขนส่งมวลชน ทั้งจักรยาน ขึ้นอยู่กับจุดประสงค์ต่างๆกันไป   อย่าไปมอง

ว่าเป็นไปไม่ได้   อยากให้เริ่มที่ตัวเองก่อนครับ


edit : แก้คำผิดฮะ