สุดยอดนวัตกรรมที่เปลี่ยนแปลงมวลมนุษย์ชาติที่แม้แต่ลูกเด็กเล็กแดงก็รู้จัก
ซึ่ง...เขาผู้นี้ เป็นผู้รู้ลึกและรู้จริงเสียยิ่งกว่าใครในใต้หล้า แผ่นฟ้านี้
ถามอะไรตอบได้ยิ่งกว่า
“อับดุล” เพราะรู้ไปหมด ใครๆก็เรียก เขาว่า
จารย์ ’ กรู(เกิ้ล) (Google)
สมัยผมยังเป็นหนุ่มวัยใส เมื่อใดที่ได้การบ้านมา เมื่อนั่นต้องท่องโลกอินเตอร์เน็ตไปถาม
จารย์ ’ กรู ทันที
เมื่อครั้งยังเด็กๆ ผมเองก็ตกเป็น
“ศิษย์” ของ
จารย์ ’ กรู สาย
Copy & Paste
หรือ แปลเป็นไทยคือศิษย์สาย
“ลอกมาทั้งดุ้น” เพียงแค่ถาม แล้วรอเพียงเสี้ยววินาที
ก็จะได้คำตอบ จากนั้นก็เราก็ใช้ท่าไม้ตาย
อันลือลั่น Copy แล้ว Paste บันลือโลก ลอกไปส่ง
เฮ้ย!!! ... ง่ายสุดๆ ... หมูมั๊กๆ ... ได้คะแนนเฉย
ตอนนั้น ... ก็หวังเพียงแค่ให้มันเสร็จๆไป มันก็ไดเผลเพราะได้คำตอบที่ต้องการ
แต่แท้จริงแล้ว ไม่รู้ไม่เข้าใจในคำถามและคำตอบ ... นำไปต่อยอดไม่ได้ไปต่อไม่เป็น
“รู้คำตอบก็จริง แต่ ไม่รู้เรื่อง”
คล้อยหลังไม่นานเมื่อจบการศึกษาเวรกรรมที่ Copy & Pasteไว้ตามมาออกฤทธิ์และสำแดงเดช
ผมรู้สึกกว่าตัวเองได้ทำงานบรมห่วยมาก ทำงานงุนงงหัวหมุนไม่ได้ความไปหมด
ราวกับว่าเหมือนมีวิญญาณ
“เขาฟาย” ติดอยู่บนหัวตลอดเวลา สลัดไม่ออกสักที
พึ่งรู้สำนึก ...
สักแต่ว่าลอกเป็นเช่นนี้เอง ไม่รู้และไม่เข้าใจอย่างท่องแท้ในสิ่งที่เรียนตลอดมา
ไม่กี่ปีต่อมา ... ผมเริ่มรู้สึกอยากจะเปิดกิจการเป็นของตัวเองเล็กๆ หาเงินน้อยๆ เป็นอาชีพเสริม
อยากทำอะไร อยากรู้อะไร เพียงคลิ๊กสามทีก็รู้เรื่อง ทำเป็น
แน่นอน ทำธุรกิจต้องมีแผน ... ผมนั่งตั้งใจเขียนอย่างขะมักเขม้น และจริงจัง
ผลสุดท้าย ... เจ๊งไม่เป็นท่า หัวคะมำกลางอากาศ โดนไปหลาย เอาเงินไปละลายซะงั้น
โทษหมดทุกอย่าง โทษลม โทษฟ้า โทษอากาศ โทษมันหมดทุกอย่าง และโทษอยู่นาน
แต่ไม่เคยโทษตัวเอง .... ผ่านมาหลายปีค่อยสำนึกได้ ว่าเพราะอะไร???
ลมฟ้าอากาศคงไม่เกี่ยวแต่ประการใด เพราะสิ่งที่พลาดคือ
“สติของตัวเอง”
เพราะผมเล่น
“นั่งเทียนเขียนแผนธุรกิจ” จากหน้าจอคอมฯอยู่กับกระดาษอย่างเดียว
ประมาณว่าแผนใครดี แผนใครเจ๋ง กลยุทธ์ใครแจ๋วตรูแม่มลอกหมดยำใหญ่ใส่รวมกัน
ลอกโดยไม่ใช้สมอง ไม่นำข้อมูลมาวิเคราะห์ให้ถี่ถ้วน ไร้วิจารณญาณในการนำไปปรับใช้
... แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่เหมาะกับเราและไม่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่นำมาใช้
ผมจึงขอ ... ฝากถึง น้องๆนักเรียนนักศึกษา
อยากให้ระมัดระวังเรื่อง
“ลอกเนื้อหามาทั้งดุ้น” ให้มากเข้าไว้ ใช้ Google ให้เหมาะสม
ใช้เพื่อรวบรวม
“ข้อมูล (Data)” แล้วใช้สมองประมวลผลออกมาเป็น
“ความรู้ (Information)”
อ่านข้อมูลๆ มากๆ ค้นคว้ามาก สอบถามอาจารย์ที่เป็นคนบ้างนะครับเพราะจะได้ความรู้ที่ตรงจุด
อย่าได้ทำผิดพลาดอย่างผมเลย ...
ผมจึงขอ ... ฝากถึง เพื่อนๆผู้ประกอบการ
อยากให้ระมัดระวัง โดยเฉพาะที่
“คนที่กำลังคิดที่จะเปิดกิจการ”
ข้อมูลดิบ ในอินเตอร์เน็ตนั้นมีมากมายแต่ข้อมูลเหล่านี้ อาจจะไม่เหมาะสมกับเรา
เพราะ ข้อมูลเหล่านี้มาจากสถานการณ์ที่แตกต่าง ปัจจัยพื้นฐานที่ไม่เหมือนกัน
ดั้งนั้นแล้วเราควรที่จะต้องออกไปสำรวจตลาดของจริง ไปดูสภาพแวดล้อมด้วยตัวเอง
เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นได้
อินเตอร์เน็ต จะมีประโยชน์มากมายมหาศาล ถ้างานอย่างถูกวิธีและเหมาะสม
ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน
ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน
…[^_^]…
จงใช้อินเตอร์เน็ตอย่างมีสติ ... อย่าให้ “เจ็บ” เหมือนผม
ซึ่ง...เขาผู้นี้ เป็นผู้รู้ลึกและรู้จริงเสียยิ่งกว่าใครในใต้หล้า แผ่นฟ้านี้
ถามอะไรตอบได้ยิ่งกว่า “อับดุล” เพราะรู้ไปหมด ใครๆก็เรียก เขาว่า จารย์ ’ กรู(เกิ้ล) (Google)
สมัยผมยังเป็นหนุ่มวัยใส เมื่อใดที่ได้การบ้านมา เมื่อนั่นต้องท่องโลกอินเตอร์เน็ตไปถาม จารย์ ’ กรู ทันที
เมื่อครั้งยังเด็กๆ ผมเองก็ตกเป็น “ศิษย์” ของ จารย์ ’ กรู สาย Copy & Paste
หรือ แปลเป็นไทยคือศิษย์สาย “ลอกมาทั้งดุ้น” เพียงแค่ถาม แล้วรอเพียงเสี้ยววินาที
ก็จะได้คำตอบ จากนั้นก็เราก็ใช้ท่าไม้ตาย อันลือลั่น Copy แล้ว Paste บันลือโลก ลอกไปส่ง
เฮ้ย!!! ... ง่ายสุดๆ ... หมูมั๊กๆ ... ได้คะแนนเฉย
ตอนนั้น ... ก็หวังเพียงแค่ให้มันเสร็จๆไป มันก็ไดเผลเพราะได้คำตอบที่ต้องการ
แต่แท้จริงแล้ว ไม่รู้ไม่เข้าใจในคำถามและคำตอบ ... นำไปต่อยอดไม่ได้ไปต่อไม่เป็น
“รู้คำตอบก็จริง แต่ ไม่รู้เรื่อง”
คล้อยหลังไม่นานเมื่อจบการศึกษาเวรกรรมที่ Copy & Pasteไว้ตามมาออกฤทธิ์และสำแดงเดช
ผมรู้สึกกว่าตัวเองได้ทำงานบรมห่วยมาก ทำงานงุนงงหัวหมุนไม่ได้ความไปหมด
ราวกับว่าเหมือนมีวิญญาณ “เขาฟาย” ติดอยู่บนหัวตลอดเวลา สลัดไม่ออกสักที
พึ่งรู้สำนึก ... สักแต่ว่าลอกเป็นเช่นนี้เอง ไม่รู้และไม่เข้าใจอย่างท่องแท้ในสิ่งที่เรียนตลอดมา
ไม่กี่ปีต่อมา ... ผมเริ่มรู้สึกอยากจะเปิดกิจการเป็นของตัวเองเล็กๆ หาเงินน้อยๆ เป็นอาชีพเสริม
อยากทำอะไร อยากรู้อะไร เพียงคลิ๊กสามทีก็รู้เรื่อง ทำเป็น
แน่นอน ทำธุรกิจต้องมีแผน ... ผมนั่งตั้งใจเขียนอย่างขะมักเขม้น และจริงจัง
ผลสุดท้าย ... เจ๊งไม่เป็นท่า หัวคะมำกลางอากาศ โดนไปหลาย เอาเงินไปละลายซะงั้น
โทษหมดทุกอย่าง โทษลม โทษฟ้า โทษอากาศ โทษมันหมดทุกอย่าง และโทษอยู่นาน
แต่ไม่เคยโทษตัวเอง .... ผ่านมาหลายปีค่อยสำนึกได้ ว่าเพราะอะไร???
ลมฟ้าอากาศคงไม่เกี่ยวแต่ประการใด เพราะสิ่งที่พลาดคือ “สติของตัวเอง”
เพราะผมเล่น “นั่งเทียนเขียนแผนธุรกิจ” จากหน้าจอคอมฯอยู่กับกระดาษอย่างเดียว
ประมาณว่าแผนใครดี แผนใครเจ๋ง กลยุทธ์ใครแจ๋วตรูแม่มลอกหมดยำใหญ่ใส่รวมกัน
ลอกโดยไม่ใช้สมอง ไม่นำข้อมูลมาวิเคราะห์ให้ถี่ถ้วน ไร้วิจารณญาณในการนำไปปรับใช้
... แต่หารู้ไม่ว่ามันไม่เหมาะกับเราและไม่สอดคล้องกับสภาพแวดล้อมที่นำมาใช้
ผมจึงขอ ... ฝากถึง น้องๆนักเรียนนักศึกษา
อยากให้ระมัดระวังเรื่อง “ลอกเนื้อหามาทั้งดุ้น” ให้มากเข้าไว้ ใช้ Google ให้เหมาะสม
ใช้เพื่อรวบรวม “ข้อมูล (Data)” แล้วใช้สมองประมวลผลออกมาเป็น “ความรู้ (Information)”
อ่านข้อมูลๆ มากๆ ค้นคว้ามาก สอบถามอาจารย์ที่เป็นคนบ้างนะครับเพราะจะได้ความรู้ที่ตรงจุด
อย่าได้ทำผิดพลาดอย่างผมเลย ...
ผมจึงขอ ... ฝากถึง เพื่อนๆผู้ประกอบการ
อยากให้ระมัดระวัง โดยเฉพาะที่ “คนที่กำลังคิดที่จะเปิดกิจการ”
ข้อมูลดิบ ในอินเตอร์เน็ตนั้นมีมากมายแต่ข้อมูลเหล่านี้ อาจจะไม่เหมาะสมกับเรา
เพราะ ข้อมูลเหล่านี้มาจากสถานการณ์ที่แตกต่าง ปัจจัยพื้นฐานที่ไม่เหมือนกัน
ดั้งนั้นแล้วเราควรที่จะต้องออกไปสำรวจตลาดของจริง ไปดูสภาพแวดล้อมด้วยตัวเอง
เพื่อป้องกันความเสี่ยงที่อาจจะเกิดขึ้นได้
อินเตอร์เน็ต จะมีประโยชน์มากมายมหาศาล ถ้างานอย่างถูกวิธีและเหมาะสม
ขอให้บทความชิ้นนี้จงได้สร้างประโยชน์ให้แก่ท่านผู้อ่านทุกท่าน
ขอให้ความร่ำรวยและความสุขสวัสดิ์จงมาสถิตแด่ท่าน
…[^_^]…