ลูก 4 ขวบ กว่า ดื้อมากๆ

กระทู้คำถาม
ตอนนี้เจ้าตัวเล็กดื้นมากๆ เวลาว่าหรือก็จะเถียงตลอดพูดเตือนไม่ยอมฟัง สุดท้ายจบด้วยการถูกตี
เวลาไปเจอผู้ใหญ่ บอกให้ไหว้ ก็ไม่ยอมทำ ทำแกล้งเฉไฉ ไปอย่างอื่น จะดัดกันอย่างไงดี กลัวแก้ไม่ทัน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 4
ปราบเด็กดื้อง่ายนิดเดียว

สี่ขวบใช่มะ เท่ากับอาตี๋เราตอนที่เราเอามาดัดนิสัยเลย ตั้งเเต่เล็กยันสี่ขวบ อาตี๋อยู่กับยาย ถูกเลี้ยงมาเเบบตามใจสุดๆ ถ้าไม่ได้อะไรงี้ลงไปชักดิ้นชักงอเลย ล้มทั้งยืน เอาหัวโขกข้างฝา  ลูกสาวเราไม่เป็นเเบบนั้นนะ เพราะเราเลี้ยงเเบบมีกฎมาตลอด  เเละนี่ก็คือปัญหาใหญ่ของเด็กดื้อ เค้าถูกเลี้ยงมาเเบบตามใจ อยากทำอะไร เมื่อไหร่ ได้หมด ไม่มีกฎ ไม่มีกติกา เพราะฉะนั้นถ้าจะเเก้ ต้องเเก้ให้ถูกจุด

ถ้าใครมาบอกเราว่า ค่อยๆพูดค่อยๆสอนนี่เราเถียงตายเลย เพราะทำเเบบนั้นมันมีเเค่ในหนังสือ เอามาใช้กับเด็กดื้อตัวจริงไม่ได้
เราเริ่มจากการสร้างกฎ อย่างเรื่องกินเนี่ย กินอะไร เมื่อไหร่ ต้องมีกฎ เราจะทำอาหารใส่จาน ปริมาณที่เราคิดว่าเค้าต้องการ ให้นั่งกินอยู่กับโต๊ะ ไม่หมด ไม่ต้องลุกไปไหน นั่งอยู่เเบบนั้นเเหละ สองชั่วโมงก็สองชั่วโมงซิ  จะพูดยังไงกับเค้าก็ได้ จะโอ๋ จะดุ จะขู่ หรืออะไรก็ทำไป เพราะเด็กเเต่ละคนอารมณ์ไม่เหมือนกัน อันไหนได้ผลเเม่น่าจะรู้ดี เเต่ผลลัพธ์คือ เด็กจะต้องนั่งกินอยู่กับที่ เเละข้าวจะต้องหมด  ยิ้ม

เวลาเล่น กำหนดให้ชัดเจน เล่นอะไร ที่ไหน เมื่อไหร่ หมายถึงอะไรที่เล่นได้ อะไรที่ห้ามเล่น เด็กวัยนี้มักจะเล่นข้างของที่ไม่ควรเล่น ถ้าเค้าจับอะไรที่เค้าไม่ควรเล่น หยุดเค้าในทันที บอกให้เค้าเข้าใจว่ามันไม่ใช่ของเล่น สถานที่บางที่เค้าไม่ควรไปเล่นไกล้ เราต้องชัดเจน เเละเมื่อไหร่ที่ควรหยุดเล่น ยกตัวอย่าง หลังอาบน้ำห้ามเปิดทีวี ต้องขึ้นเตียงอ่านหนังสือเท่านั้น

เวลานอน  เรื่องนี้สำคัญ เด็กวัยนี้เรื่องการนอนหลับพักผ่อนสำคัญที่สุด ทุ่มครึ่งอาบน้ำ สองทุ่มขึ้นเตียง สองทุ่มครึ่งปิดไฟนอน เเรกๆคุณอาจจะนั่งอยู่เป็นเพื่อนจนกว่าเค้าจะหลับ เเต่ที่เราต้องการก็คือ เค้าต้องหลับเองได้ เมื่อถึงเวลานอนจะง่วงหรือไม่ก็ช่าง เเต่ต้องขึ้นเตียง ปิดไฟ ปิดประตูห้อง อยู่เป็นเพื่อนเเค่ระยะเวลาสั้นๆพอ ต่อไปเค้าต้องหลับเองได้ โดยทีไม่มีเรานั่งอยู่ตรงนั้น

ถ้าเค้าไม่ทำตามที่เราบอก เอาเข้าจริงๆเราเเทบจะไม่เคยตีอาตี๋เราเลยนะ เเต่ลงโทษบ่อยมาก เวลาที่เค้าไม่ทำตามคำสั่ง เเรกๆเค้าจะต่อต้าน เด็กที่ถูกเลี้ยงเเบบตามใจมาเเบบนั้นเค้าก็จะไม่ยอมเราง่ายๆเหมือนกัน เราลงโทษเค้าด้วยการให้ยืนอยู่กับที่ ห้ามไปไหนทั้งนั้น หลายครั้งห้ามดูทีวี ห้ามเล่นเกมทุกชนิด จำกัดบริเวณ ยืดของหวง รวมไปถึงให้นอนเร็วกว่าเวลา

ก่อนที่จะสร้างกฎให้เค้า เราต้องสร้างกฎให้ตัวเองก่อนค่ะ ถ้าอะไรที่เราบอกว่าไม่ ก็ต้องยืนยันว่าไม่ จนถึงที่สุด อย่าให้เพียงเพราะเค้าร้องไห้หรือเซ้าซี้  ก็เหมือนกับเวลาที่พ่อเเม่บอกว่า เด็กเข้าเรียนเตรียมอนุบาลเเล้วเรียนรู้อะไรตั้งเยอะนั่นเเหล่ะค่ะ เพราะเค้ามีกฎที่ต้องทำตามไงค่ะ เค้าถึงรู้ เค้าไม่มีทางเลือก ที่โรงเรียนอนุบาลครูไม่ได้ปล่อยให้เค้าทำตามใจชอบเหมือนอย่างที่เเม่ปล่อย (เด็กเยอะขนาดนั้น ถ้าปล่อยให้เด็กทุกคนทำตามใจ ครูก็เหนื่อยตายกันพอดี) เเต่รู้ไหมค่ะ ทักษะการให้เค้าเชื่อฟังง่ายๆเเบบนี้ พ่อเเม่ก็สอนเองได้ เเละยังสอนได้ดีกว่าด้วย เพราะอย่างน้อย เราก็รู้ว่า ถ้าเค้าดื้อกับเรา เราจะลงโทษเค้ายังไง เเต่ถ้าเค้าดื้อกับพี่เลี้ยง คุณจะไม่มีทางรู้เลยว่า เค้าจะลงโทษลูกคุณยังไง

สอนให้เค้าเข้าใจกฎเสียตั้งเเต่วันนี้ด้วยตัวเองดีกว่าค่ะ เพราะคนอื่นจะไม่มีทางสอนเค้าด้วยความรักเท่ากับที่พ่อเเม่สอนหรอก ฟันธง!  หัวเราะ

วันนี้อาตึ๋เราเป็นเด็กที่น่ารักสุดๆ เข้าใจกฎกติกา เเถมยังเป็นคนสร้างกฎอีกด้วย (เป็นหัวหน้าห้องด้วยนะ ^_^)  ทุกครั้งที่เค้าเห็นรอยดินสอสีที่เค้าเขียนไว้บนฝาบ้าน เค้าบอกว่า ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า ครั้งนึงเค้าเลยทำเเบบนั้น (จะเก็บไว้เป็นที่ระลึกจนกว่าจะโตเป็นหนุ่มเลยหล่ะ)  ^L^
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่