ต่อจากตอนที่แล้ว อิอิฮิโกะย้ายมาร่างชิรานุอิเล่นงานเมดากะทีเผลอ เซ็นคิจิเองก็ไม่อยากจะเชื่อว่าชิรานุอิกลายเป็นอิอิฮิโกะไปแล้ว อิอิฮิโกะบอกแต่เดิมตั้งใจว่าอีก 4 ปีถึงจะย้ายร่าง แล้วอิอิฮิโกะก็ขอทดสอบร่างกายนี้ว่าจะใช้ได้ดีแค่ไหน อิอิฮิโกะก็เลยกำหมัดแตะที่พื้น
ทันทีนั้นทั้งพื้นทั้งโรงพยาบาลก็ถล่มทันที
อิอิฮิโกะเห็นแล้วว่าร่างกายไม่มีปัญหาแต่ยังสับสนกับความแตกต่างของพลังกับร่างก่อนอยู่ บอกตัวเขาเองก็ใช้ร่างนั้นมากว่า 100 ปีแล้วเมื่อเทียบกับร่างที่อายุยังน้อยร่างนี้ก็ว่าไม่ได้ เป็นธรรมดาที่ต้องต่างกันอยู่แล้ว เพื่อให้เคยชินเลยต้องพยายามควบคุมพลังของตัวเองก่อนจะทำอะไรกับขนาดของร่างนี้ก็ไม่ได้เลยคิดว่าไม่มีทางเลือกคงต้องปรับตัวกับร่างของชิรานุอินี้ จากนั้นอิอิฮิโกะก็หาตัวเมดากะ
ก็๋เห็นเมดากะอยู่ด้านหลังโดยพยายามปกป้องทุกคนจากตึกที่ถล่ม อิอิฮิโกะเห็นเมดากะรวมทุกคนไว้ด้วยกันเพื่อปกป้องทุกคนทั้งๆที่ท้องก็เป็นรู้ขนาดนั้นก็ชมเมดากะเลย บอกทำให้เขานึกถึงวันเก่าๆเลย เมดากะก็โวยใหญ่บอกเธอไม่เหมือนอิอิฮิโกะ อิอิฮิโกะผิดสัญญาที่จะไม่ยุ่งกับชิรานุอิ บอกเธอไม่อยากจะเป็นพวกประเภทที่ล้มเหลวต่อการเป็นฮีโร่
เมดากะบอกให้อิอิฮิโกะคืนชิรานุอิมา คืนเพื่อนเธอมาพร้อมตั้งท่าคุโรคามิแฟนท่อมอีกครั้ง เซ็นคิจิเห็นเมดากะจะใช้อีกครั้งแต่คาโมเมะบอกเมดากะเลยว่าไม่ไหวหรอก หัวใจเมดากะหยุดเต้นไปแล้วแถมท้องก็ยังมีรูขนาดนั้นอีก แถมท่านั้นใช่ว่าจะใช้ได้ผลถึงสองครั้ง อิอิฮิโกะพูดเลยว่าจะหยาบคายที่พูดแบบนั้นกับเขาที่ครอบครองร่างนี้ได้เหรอ อีกอย่างต่อให้เขาอยากจะกลับก็ทำไม่ได้แล้ว ร่างนี้ก็คือ ชิชิเมะ อิอิฮิโกะ ไปแล้ว เมดากะไม่สนบอกยังไงร่างนั้นก็คือ ชิรานุอิ ฮันโซเดะ พร้อมกับพุ่งโจมตีทันที
แต่อิอิฮิโกะหยุดเมดากะได้ด้วยนิ้วเดียว อิอิฮิโกะบอกเลยว่ายังไงเขาก็ตำหนิเมดากะไม่ได้เพราะก่อนหน้านี้เขาเองก็พึ่งพลาดท่าไปจนรู้สึกเสียใจตัวเองจริงๆที่ตัวเองพลาดท่าได้ทั้งๆที่ใช้การโจมตีที่เหมือนกันแท้ๆ
เมดากะก็ล้มลง อิอิฮิโกะบอกเลยว่าเมดากะไม่ไหวแล้วทำให้ท่าคุโรคามิไฟนอลไม่อาจโจมตีถึงตัวเขาได้ เพราะงั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องสะท้อนการโจมตีกลับเลยเลยหยุดอย่างกรุณาให้ด้วยนิ้วๆเดียว ตอนนี้เมดากะไม่อาจพูดได้เลยว่าจะเป็นศัตรูกับเขาได้ แล้วอิอิฮิโกะก็หันหลังเดินไปพร้อมกับพูดเลยว่านานแล้วที่จะมีใครสุ้กับเขาคนนี้ได้ขนาดนี้ บอกถ้าเมดากะรอดจากบาดแผลตอนนี้ได้เขาก็ยินดีจะเป็นคู่มือให้อีก บอกเลยว่าเป็นการต่อสู้ที่ดีจนทำให้เขารู้สึกสดชื่นขนาดนี้
แต่เมดากะไม่ยอมให้อิอิฮิโกะไป
พูดเลยให้รอก่อน อย่ามาทิ้งและพูดในแง่ดีกันแบบนี้ บอกให้สู้กับเธอจนถึงที่สุด อิอิฮิโกะคิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้อะไรกัน เขามองความสิ้นหวังไปมากจนมอบความหวังให้ ยอมรับในความสามารถ รักษาหน้าและชื่อเสียงให้แล้วๆทำไมยังคิดจะสู้ต่อ คิดว่าคงเพราะเป็นตัวเอกที่จะมายอมรับความพ่ายแพ้ที่นี่ไม่ได้ ทำไมถึงต้องร้องไห้เพราะสิ้นหวังต่อความอดสูงั้นเหรอ อิอิฮิโกะคิดว่าการที่เมดากะขยับแขนได้คงเพราะใช้วิชาและการกระตุ้นกล้ามเนื้อ เลยคิดว่าจะจัดการเมดากะไปซะ
แต่ก็หยุดมือคิดว่าเปล่าประโยชน์ เมดากะเป็นผู้หญิงที่สู้ต่อได้แม้หัวใจจะหยุดเต้นไปแล้ว บางทีทำร้ายร่างกายเมดากะไปก็คงเท่านั้น ถ้าจะทำร้ายก็ต้องเป็นด้านจิตใจ และสิ่งที่อิอิฮิโกะเล็งก็คือ... พวกเซ็นคิจิ ตอนนั้นพวกเซ็นคิจิก็เริ่มรู้ตัว เมดากะเองก็เช่นกันเลยถามทันทีว่าอิอิฮิโกะคิดจะทำอะไรบอกเลยว่าเธอไม่ยอมแน่ อิอิฮิโกะบอกเมดากะอาจจะคิดเรื่องของการชนเข้ากับกำแพงอากาศแต่เขาเะองก็สามารถชนกำแพงนั้นได้เหมือนกัน
อิอิฮิโกะก็แสดงให้ดูใช้แค่การฟาดมือลมอันรุนแรงก็เล่นงานพวกเซ็นคิจิ
เมดากะถึงกับสิ้นแรงจนปล่อยจากอิอิฮิโกะ อิอิฮิโกะคิดว่าแบบนั้นแหละ ให้เขาจากไปซะตอนนี้ ฮีโร่ก็คือฮีโร่ที่ต้องมีบางอย่างปกป้อง หลังจากที่เขาสูญเสียพรรคพวก เพื่อนและคนรัก สมบัติ โลก ความรักและความเชื่อใจ ยากที่จะทนได้สำหรับเขาที่จะสู้ต่อ ถ้าทำแบบนั้นเขาก็ไม่ใช่มนุษย์ จะเป็นเหมือนอันชินอิน เป็นเพียงแค่สัตว์ประหลาด อิอิฮิโกะเองก็รู้ว่าตัวเองตื่นเต้นพอแล้ว เขาเองก็ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นฮีโร่แต่แรกแล้ว เหตุผลเดียวในการมีชีวิตก็คือการมีชีวิต
พออิอิฮิโกะจะไปอีกแต่เมดากะก็ยังจับขาอิอิฮิโกะไว้บอกให้เอาชิรานุอิคืนมา อิอิฮิโกะเลยโมโหเตะใส่เมดากะตะคอกใส่เลยว่าหยุดทำอะไรน่าขยะแขยงสักที ทำไมไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเอง อย่ามาทำให้การต่อสู้นี้มีมลทิน แล้วก็พูดซ้ำๆว่าเมดากะเป็นสัตว์ประหลาด พ่ายไปแล้วๆ ให้ปล่อยมือซะ
ทางพวกคาเคกาเอะที่โดนอิอิฮิโกะอัดลมกระแทกใส่จนมานั่งนอนขยับตัวไม่ได้แต่ก็ยังไม่หมดสติ คาเคกาเอะถามโจโทว่าตายรึยังแต่โจโทก็ตอบทันทีและก็ขอบคุณคาเคกาเอะ คาเคกาเอะบอกชวนเจ็บจริงๆที่ขอบคุณเธอ เธอแค่คิดสร้างกำแพงตัวเองด้วยวิชาโกหก800ของเธอเอง ใช้799คนป้องกันตัวเองเท่านั้น โจโทบอกถึงจะใช้คำโกหกเป็นอาวุธแต่อิอิฮิโกะที่เป็นของจริงแค่คิดใช้อากาศยังได้ก็เหมือนใช้โลกนี้เป็นอาวุธได้แล้ว ส่วนพวกเซ็นคิจิที่สลบนอนกองกันไปแล้วโจโทก็ถามว่าได้ปกป้องพวกเซ็นคิจิรึเปล่า คาเคกาเอะบอกเปล่าเลยเพราะไม่มีเวลา ยังคิดเลยว่าตายกันไปหมดรึยัง โจโทบอกแย่จริงๆทั้งๆที่เป็นพวกที่น่าสนใจแท้ๆและบอกน่าจะโชคดีมากกว่าที่ตายทันทีที่โดนเล่นงานแบบนี้เข้า
โจโทมองทางเมดากะก็คิดว่าสุดท้ายเดี๋ยวเมดากะก็คงจะตายเหมือนกัน คงจะเป็นการแพ้อย่างสิ้นเชิงทั้งเมดากะและฟุคุโร่ คาเคกาเอะก็เห็นด้วยเลยบอกงั้นมาแกล้งตายกันดีกว่า โจโทบอกเธอพูดแบบนั้นไม่ได้เพราะคิดว่าตัวเองก็สู้ดีแล้วยังมีสนุกหน่อยเลย แต่คาเคกาเอะบอกเธอสิเบื่อมาก และบอกสุดท้ายก็เปล่าประโยชน์สินะ ยังเข้าใจเลยว่าทำไมอิอิฮิโกะถึงโกรธขนาดนั้น ที่เมดากะทำมันเกินกว่ามนุษย์ธรรมดาไปแล้ว ถ้าเมดากะยอมแพ้เรื่องชิรานุอิคงไม่เป็นแบบนี้
ก็เข้าใจว่าเพื่อนเป็นสิ่งสำคัญ แต่การที่คิดจะช่วยเพื่อนโดยยอมสูญเสียทุกอย่างนั้นคาเคกาเอะบอกเลยว่าไม่เข้าใจ เป็นเธอคงยอมแพ้ไปแล้วบอกเพื่อนก็เป็นอะไรที่จะว่าผ่านมาโดยบังเอิญก็ได้ ยอมแพ้ไปสักคนก็ได้นิ มันเหมือนพวกที่ติดการพนันที่อยากจะเอาคืนที่ตัวเองสุญเสียไปจนถึงกับยอมสูญเสียทุกอย่าง เป็นเพียงแค่ความกระหาย ใช้ชีวิตโดยเสี่ยงอันตรายบ้าบิ่นแบบนั้นเธอทำความเข้าใจไม่ได้เลย ไม่สำคัญว่าจะแลกหมัดหรือด้วยคำพูดที่สื่อมาแค่ไหนบอกเลยว่าจนถึงตอนนี้เธอก็ไม่เข้าใจเมดากะ ตอนนั้นคนที่ยังยืนอยู่ได้ที่เหลืออยู่อีกคนก็ตอบคาเคกาเอะให้ว่าแบบนั้นแสดงว่าคาเคกาเอะยังไม่เข้าใจ เพราะคาเคกาเอะยังไม่อาจเข้าใจได้ก็เลยแพ้ยังไงล่ะ
ด้านอิอิฮิโกะที่กระทืบใส่เมดากะไม่หยุดจนเริ่มเหนื่อยทำให้เมดากะปล่อยจนได้พูดเลยว่าทำให้เสียเวลาจริงๆซึ่งเมดากะตอนนี้ไม่ขยับตัวแล้ว อิอิฮิโกะคิดเลยว่าไม่น่าพอใจอะไรแบบนี้ ไม่รู้สึกเหมือนว่าตัวเองชนะเลย รู้สึกอยากจะหนีไปให้พ้นๆ ส่วนหนึ่งในตัวนั้นไม่อยากจะยุ่งกับเมดากะอีก ตอนนั้นเองที่อิอิฮิโกะได้ยินเสียงจากด้านหลังก็หันไปโวยวายเลยว่าคราวนี้เป็นใครอีก พวกเมดากะจะอีกสักกี่ครั้งกันที่ทำให้เขาต้องหันหลังกลับมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ อิอิฮิโกะถามเลยว่าคราวนี้ใครกันเพราะไม่เคยเห็นมาที่หมู่บ้านแต่แน่ใจเลยว่าเป็นพวกเดียวกับเมดากะแน่
แต่คนที่ว่าบอกเลยว่าไม่ได้เป็นพวกเดียวกันหรือแม้แต่เพื่อนด้วยซ้ำ ก็เหมือนอิอิฮิโกะที่ตัวเองก็ไม่มีอะไรจะต้องปกป้อง มีชีวิตเรียบง่ายไปงั้นๆ อิอิฮิโกะเลยถามแล้วทำไมถึงมายืนขวางทางต่อหน้าเขาถ้าเพื่อมีชีวิตที่เรียบง่าย มี*เจตนาอะไรกัน คนๆนั้นก็คือ นามานิเอะ ที่ชักดาบหันเข้าใส่อิอิฮิโกะและตอบอิอิฮิโกะว่าเพื่อ*เสียงหัวเราะ (ตรง*เป็นการเล่นคำออกเสียงคล้ายด้วย)
จบตอน
[Spoil] Medaka Box - 181
ทันทีนั้นทั้งพื้นทั้งโรงพยาบาลก็ถล่มทันที
อิอิฮิโกะเห็นแล้วว่าร่างกายไม่มีปัญหาแต่ยังสับสนกับความแตกต่างของพลังกับร่างก่อนอยู่ บอกตัวเขาเองก็ใช้ร่างนั้นมากว่า 100 ปีแล้วเมื่อเทียบกับร่างที่อายุยังน้อยร่างนี้ก็ว่าไม่ได้ เป็นธรรมดาที่ต้องต่างกันอยู่แล้ว เพื่อให้เคยชินเลยต้องพยายามควบคุมพลังของตัวเองก่อนจะทำอะไรกับขนาดของร่างนี้ก็ไม่ได้เลยคิดว่าไม่มีทางเลือกคงต้องปรับตัวกับร่างของชิรานุอินี้ จากนั้นอิอิฮิโกะก็หาตัวเมดากะ
ก็๋เห็นเมดากะอยู่ด้านหลังโดยพยายามปกป้องทุกคนจากตึกที่ถล่ม อิอิฮิโกะเห็นเมดากะรวมทุกคนไว้ด้วยกันเพื่อปกป้องทุกคนทั้งๆที่ท้องก็เป็นรู้ขนาดนั้นก็ชมเมดากะเลย บอกทำให้เขานึกถึงวันเก่าๆเลย เมดากะก็โวยใหญ่บอกเธอไม่เหมือนอิอิฮิโกะ อิอิฮิโกะผิดสัญญาที่จะไม่ยุ่งกับชิรานุอิ บอกเธอไม่อยากจะเป็นพวกประเภทที่ล้มเหลวต่อการเป็นฮีโร่
เมดากะบอกให้อิอิฮิโกะคืนชิรานุอิมา คืนเพื่อนเธอมาพร้อมตั้งท่าคุโรคามิแฟนท่อมอีกครั้ง เซ็นคิจิเห็นเมดากะจะใช้อีกครั้งแต่คาโมเมะบอกเมดากะเลยว่าไม่ไหวหรอก หัวใจเมดากะหยุดเต้นไปแล้วแถมท้องก็ยังมีรูขนาดนั้นอีก แถมท่านั้นใช่ว่าจะใช้ได้ผลถึงสองครั้ง อิอิฮิโกะพูดเลยว่าจะหยาบคายที่พูดแบบนั้นกับเขาที่ครอบครองร่างนี้ได้เหรอ อีกอย่างต่อให้เขาอยากจะกลับก็ทำไม่ได้แล้ว ร่างนี้ก็คือ ชิชิเมะ อิอิฮิโกะ ไปแล้ว เมดากะไม่สนบอกยังไงร่างนั้นก็คือ ชิรานุอิ ฮันโซเดะ พร้อมกับพุ่งโจมตีทันที
แต่อิอิฮิโกะหยุดเมดากะได้ด้วยนิ้วเดียว อิอิฮิโกะบอกเลยว่ายังไงเขาก็ตำหนิเมดากะไม่ได้เพราะก่อนหน้านี้เขาเองก็พึ่งพลาดท่าไปจนรู้สึกเสียใจตัวเองจริงๆที่ตัวเองพลาดท่าได้ทั้งๆที่ใช้การโจมตีที่เหมือนกันแท้ๆ
เมดากะก็ล้มลง อิอิฮิโกะบอกเลยว่าเมดากะไม่ไหวแล้วทำให้ท่าคุโรคามิไฟนอลไม่อาจโจมตีถึงตัวเขาได้ เพราะงั้นเขาก็ไม่จำเป็นต้องสะท้อนการโจมตีกลับเลยเลยหยุดอย่างกรุณาให้ด้วยนิ้วๆเดียว ตอนนี้เมดากะไม่อาจพูดได้เลยว่าจะเป็นศัตรูกับเขาได้ แล้วอิอิฮิโกะก็หันหลังเดินไปพร้อมกับพูดเลยว่านานแล้วที่จะมีใครสุ้กับเขาคนนี้ได้ขนาดนี้ บอกถ้าเมดากะรอดจากบาดแผลตอนนี้ได้เขาก็ยินดีจะเป็นคู่มือให้อีก บอกเลยว่าเป็นการต่อสู้ที่ดีจนทำให้เขารู้สึกสดชื่นขนาดนี้
แต่เมดากะไม่ยอมให้อิอิฮิโกะไป
พูดเลยให้รอก่อน อย่ามาทิ้งและพูดในแง่ดีกันแบบนี้ บอกให้สู้กับเธอจนถึงที่สุด อิอิฮิโกะคิดเลยว่าผู้หญิงคนนี้อะไรกัน เขามองความสิ้นหวังไปมากจนมอบความหวังให้ ยอมรับในความสามารถ รักษาหน้าและชื่อเสียงให้แล้วๆทำไมยังคิดจะสู้ต่อ คิดว่าคงเพราะเป็นตัวเอกที่จะมายอมรับความพ่ายแพ้ที่นี่ไม่ได้ ทำไมถึงต้องร้องไห้เพราะสิ้นหวังต่อความอดสูงั้นเหรอ อิอิฮิโกะคิดว่าการที่เมดากะขยับแขนได้คงเพราะใช้วิชาและการกระตุ้นกล้ามเนื้อ เลยคิดว่าจะจัดการเมดากะไปซะ
แต่ก็หยุดมือคิดว่าเปล่าประโยชน์ เมดากะเป็นผู้หญิงที่สู้ต่อได้แม้หัวใจจะหยุดเต้นไปแล้ว บางทีทำร้ายร่างกายเมดากะไปก็คงเท่านั้น ถ้าจะทำร้ายก็ต้องเป็นด้านจิตใจ และสิ่งที่อิอิฮิโกะเล็งก็คือ... พวกเซ็นคิจิ ตอนนั้นพวกเซ็นคิจิก็เริ่มรู้ตัว เมดากะเองก็เช่นกันเลยถามทันทีว่าอิอิฮิโกะคิดจะทำอะไรบอกเลยว่าเธอไม่ยอมแน่ อิอิฮิโกะบอกเมดากะอาจจะคิดเรื่องของการชนเข้ากับกำแพงอากาศแต่เขาเะองก็สามารถชนกำแพงนั้นได้เหมือนกัน
อิอิฮิโกะก็แสดงให้ดูใช้แค่การฟาดมือลมอันรุนแรงก็เล่นงานพวกเซ็นคิจิ
เมดากะถึงกับสิ้นแรงจนปล่อยจากอิอิฮิโกะ อิอิฮิโกะคิดว่าแบบนั้นแหละ ให้เขาจากไปซะตอนนี้ ฮีโร่ก็คือฮีโร่ที่ต้องมีบางอย่างปกป้อง หลังจากที่เขาสูญเสียพรรคพวก เพื่อนและคนรัก สมบัติ โลก ความรักและความเชื่อใจ ยากที่จะทนได้สำหรับเขาที่จะสู้ต่อ ถ้าทำแบบนั้นเขาก็ไม่ใช่มนุษย์ จะเป็นเหมือนอันชินอิน เป็นเพียงแค่สัตว์ประหลาด อิอิฮิโกะเองก็รู้ว่าตัวเองตื่นเต้นพอแล้ว เขาเองก็ไม่มีคุณสมบัติจะเป็นฮีโร่แต่แรกแล้ว เหตุผลเดียวในการมีชีวิตก็คือการมีชีวิต
พออิอิฮิโกะจะไปอีกแต่เมดากะก็ยังจับขาอิอิฮิโกะไว้บอกให้เอาชิรานุอิคืนมา อิอิฮิโกะเลยโมโหเตะใส่เมดากะตะคอกใส่เลยว่าหยุดทำอะไรน่าขยะแขยงสักที ทำไมไม่ยอมรับความพ่ายแพ้ของตัวเอง อย่ามาทำให้การต่อสู้นี้มีมลทิน แล้วก็พูดซ้ำๆว่าเมดากะเป็นสัตว์ประหลาด พ่ายไปแล้วๆ ให้ปล่อยมือซะ
ทางพวกคาเคกาเอะที่โดนอิอิฮิโกะอัดลมกระแทกใส่จนมานั่งนอนขยับตัวไม่ได้แต่ก็ยังไม่หมดสติ คาเคกาเอะถามโจโทว่าตายรึยังแต่โจโทก็ตอบทันทีและก็ขอบคุณคาเคกาเอะ คาเคกาเอะบอกชวนเจ็บจริงๆที่ขอบคุณเธอ เธอแค่คิดสร้างกำแพงตัวเองด้วยวิชาโกหก800ของเธอเอง ใช้799คนป้องกันตัวเองเท่านั้น โจโทบอกถึงจะใช้คำโกหกเป็นอาวุธแต่อิอิฮิโกะที่เป็นของจริงแค่คิดใช้อากาศยังได้ก็เหมือนใช้โลกนี้เป็นอาวุธได้แล้ว ส่วนพวกเซ็นคิจิที่สลบนอนกองกันไปแล้วโจโทก็ถามว่าได้ปกป้องพวกเซ็นคิจิรึเปล่า คาเคกาเอะบอกเปล่าเลยเพราะไม่มีเวลา ยังคิดเลยว่าตายกันไปหมดรึยัง โจโทบอกแย่จริงๆทั้งๆที่เป็นพวกที่น่าสนใจแท้ๆและบอกน่าจะโชคดีมากกว่าที่ตายทันทีที่โดนเล่นงานแบบนี้เข้า
โจโทมองทางเมดากะก็คิดว่าสุดท้ายเดี๋ยวเมดากะก็คงจะตายเหมือนกัน คงจะเป็นการแพ้อย่างสิ้นเชิงทั้งเมดากะและฟุคุโร่ คาเคกาเอะก็เห็นด้วยเลยบอกงั้นมาแกล้งตายกันดีกว่า โจโทบอกเธอพูดแบบนั้นไม่ได้เพราะคิดว่าตัวเองก็สู้ดีแล้วยังมีสนุกหน่อยเลย แต่คาเคกาเอะบอกเธอสิเบื่อมาก และบอกสุดท้ายก็เปล่าประโยชน์สินะ ยังเข้าใจเลยว่าทำไมอิอิฮิโกะถึงโกรธขนาดนั้น ที่เมดากะทำมันเกินกว่ามนุษย์ธรรมดาไปแล้ว ถ้าเมดากะยอมแพ้เรื่องชิรานุอิคงไม่เป็นแบบนี้
ก็เข้าใจว่าเพื่อนเป็นสิ่งสำคัญ แต่การที่คิดจะช่วยเพื่อนโดยยอมสูญเสียทุกอย่างนั้นคาเคกาเอะบอกเลยว่าไม่เข้าใจ เป็นเธอคงยอมแพ้ไปแล้วบอกเพื่อนก็เป็นอะไรที่จะว่าผ่านมาโดยบังเอิญก็ได้ ยอมแพ้ไปสักคนก็ได้นิ มันเหมือนพวกที่ติดการพนันที่อยากจะเอาคืนที่ตัวเองสุญเสียไปจนถึงกับยอมสูญเสียทุกอย่าง เป็นเพียงแค่ความกระหาย ใช้ชีวิตโดยเสี่ยงอันตรายบ้าบิ่นแบบนั้นเธอทำความเข้าใจไม่ได้เลย ไม่สำคัญว่าจะแลกหมัดหรือด้วยคำพูดที่สื่อมาแค่ไหนบอกเลยว่าจนถึงตอนนี้เธอก็ไม่เข้าใจเมดากะ ตอนนั้นคนที่ยังยืนอยู่ได้ที่เหลืออยู่อีกคนก็ตอบคาเคกาเอะให้ว่าแบบนั้นแสดงว่าคาเคกาเอะยังไม่เข้าใจ เพราะคาเคกาเอะยังไม่อาจเข้าใจได้ก็เลยแพ้ยังไงล่ะ
ด้านอิอิฮิโกะที่กระทืบใส่เมดากะไม่หยุดจนเริ่มเหนื่อยทำให้เมดากะปล่อยจนได้พูดเลยว่าทำให้เสียเวลาจริงๆซึ่งเมดากะตอนนี้ไม่ขยับตัวแล้ว อิอิฮิโกะคิดเลยว่าไม่น่าพอใจอะไรแบบนี้ ไม่รู้สึกเหมือนว่าตัวเองชนะเลย รู้สึกอยากจะหนีไปให้พ้นๆ ส่วนหนึ่งในตัวนั้นไม่อยากจะยุ่งกับเมดากะอีก ตอนนั้นเองที่อิอิฮิโกะได้ยินเสียงจากด้านหลังก็หันไปโวยวายเลยว่าคราวนี้เป็นใครอีก พวกเมดากะจะอีกสักกี่ครั้งกันที่ทำให้เขาต้องหันหลังกลับมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ อิอิฮิโกะถามเลยว่าคราวนี้ใครกันเพราะไม่เคยเห็นมาที่หมู่บ้านแต่แน่ใจเลยว่าเป็นพวกเดียวกับเมดากะแน่
แต่คนที่ว่าบอกเลยว่าไม่ได้เป็นพวกเดียวกันหรือแม้แต่เพื่อนด้วยซ้ำ ก็เหมือนอิอิฮิโกะที่ตัวเองก็ไม่มีอะไรจะต้องปกป้อง มีชีวิตเรียบง่ายไปงั้นๆ อิอิฮิโกะเลยถามแล้วทำไมถึงมายืนขวางทางต่อหน้าเขาถ้าเพื่อมีชีวิตที่เรียบง่าย มี*เจตนาอะไรกัน คนๆนั้นก็คือ นามานิเอะ ที่ชักดาบหันเข้าใส่อิอิฮิโกะและตอบอิอิฮิโกะว่าเพื่อ*เสียงหัวเราะ (ตรง*เป็นการเล่นคำออกเสียงคล้ายด้วย)
จบตอน