เมื่อกล่าวถึงการต่อต้านวัดพระธรรมกาย
ฝ่ายต่อต้านมักส่วนหนึ่ง มักนำหลักฐานสองชิ้นนี้มากล่าวอ้าง
นั่นคือพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช และ หนังสือกรณีธรรมกายของพระพรหมคุณาภรณ์
โดยรู้ที่มาและที่ไปของหลักฐานเพียงบางส่วน
หลักฐานเด็ดขนาดนี้ ทำไมจึงไม่สามารถล้มวัดพระธรรมกายได้เลย
ทำไมคนที่นำมาอ้างจึงไม่ฉุกคิดว่า ทำไม
แล้วบทสรุปของเรื่องคืออะไร
ผมขอลองเสี่ยงคุกเอามาให้ลองมาพิจารณากัน
เพื่อจะได้มีบทสรุปและความเข้าใจตรงกันเสียที...
หลักฐานชิ้นที่หนึ่ง คือ พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช
ความจริงหลักฐานนี้ ไม่สมควรที่ใครจะนำมากล่าวถึง
เพราะอาจเป็นที่ระคายเคืองพระยุคลบาท แต่เห็นฝ่ายต่อต้านนำมากล่าวถึงอ้างอิงบ่อยๆ
จึงขอประทานอภัยฝ่าพระบาทไว้ตรงนี้
หลักฐานชิ้นนี้ จะว่าไป มีความสำคัญที่สุดกว่าทุกหลักฐาน
เพราะเป็นพระบัญชาของสมเด็จพระสังฆราช สังฆบิดรแห่งสงฆมณฑลทั้งมวล
แต่เผอิญว่า หลักฐานชิ้นนี้ศาลสงฆ์ไม่นำมาเพื่อประกอบการพิจารณา
ส่วนเหตุผลจะเป็นเพราะอะไรนั้น ไม่สามารถที่จะคาดเดาได้
แต่ก่อนหน้านั้น มีพระบัญชาฉบับหนึ่งออกมา
แต่งตั้งให้พระราชาคณะชั้นราชรูปหนึ่ง เข้าไปดำรงตำแหน่งมหาเถรสมาคม(มส.)แทนตำแหน่งที่ว่าง
ซึ่งในประวัติศาสตร์ของคณะสงฆ์ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่พระราชาคณะชั้นราชจะได้รับแต่งตั้ง
จึงเป็นที่ผิดสังเกตและจับตามองของทั้งฝ่ายสงฆ์และบ้านเมือง
ท้ายสุดเรื่องนี้ก็ไม่มีผลและเงียบสงบไป
ต่อมามีพระบัญชาเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายออกมาอีกหลายฉบับ
แต่ฉบับที่กล่าวถึงมากที่สุดก็คือ
การปรับอาบัติปาราชิกพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (สมณศักดิ์ขณะนั้น)
ซึ่งเป็นที่กล่าวขานมาก
แต่ก็ขณะเดียวกันก็เป็นหลักฐานที่ทุกฝ่ายไม่อยากจะพูดถึงมากที่สุด
ท้ายสุดรัฐบาลสมัยนั้น
มอบหมายให้ ดร.วิษณุ ผู้ดูแลสนง.พุทธศาสนาแห่งชาติเข้าไปดู
ดร.วิษณุเคยพูดไว้ครั้งหนึ่งว่า
ได้เข้าไปกราบทูลถามถึงพระบัญชาสองเรื่องนี้กับสมเด็จท่านฯ แต่ไม่ทรงตรัสว่าอย่างไร
ดร.วิษณุก็กราบทูลลา ต่อมาก็มีการเสนอแต่งตั้งประธานและคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนสมเด็จพระสังฆราชออกมา
เรื่องพระบัญชาจึงเงียบสงบไป
บทสรุปเกี่ยวกับหลักฐานชิ้นนี้
วงในที่รู้ข้อมูลบางอย่าง จะไม่นำมาพูดถึง
ด้วยความเคารพในองค์สมเด็จท่านฯ ประการหนึ่ง
และอีกประการหนึ่ง เรื่องนี้ยากที่จะมาพิสูจน์ได้ในวงกว้างเพราะมีผลกระทบมากมาย
หลักฐานชิ้นนี้
จึงไม่เห็นมีใครนำมาใช้อีก
นอกจากผุ้อยู่วงนอกและรู้เท่าไม่ถึงการณ์เท่านั้น
จึงอยากขอร้องเพื่อนสมาชิกว่า
อย่านำสมเด็จท่านมาเกี่ยวข้องเลยครับ ท่านทรงอยู่เหนือความขัดแย้งทั้งปวง
เราท่านห้องศาสนา มาว่ากันตรงๆตามประสาปุถุชนจะดีกว่า ผิดถูกแก้กันได้แก้กันไป
แต่ถ้านำพระบัญชาอ้างถึงบ่อยๆ
แต่ไม่มีผลทางปฏิบัติออกมาทั้งจากฝ่ายคณะสงฆ์และบ้านเมือง
คนที่ไม่รู้ลึกตื้นหนาบาง ก็จะดูถูกพระเถระและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
ซึ่งไม่มีผลดีพุทธศาสนาหรือต่อใครทั้งสิ้น นอกจากสนองความสะใจของตนเท่านั้นเอง...
เรื่องวัดพระธรรมกาย กับ หลักฐานสองชิ้นที่นำมาอ้างด้วยความรู้เท่าไม่ถึงการณ์
ฝ่ายต่อต้านมักส่วนหนึ่ง มักนำหลักฐานสองชิ้นนี้มากล่าวอ้าง
นั่นคือพระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช และ หนังสือกรณีธรรมกายของพระพรหมคุณาภรณ์
โดยรู้ที่มาและที่ไปของหลักฐานเพียงบางส่วน
หลักฐานเด็ดขนาดนี้ ทำไมจึงไม่สามารถล้มวัดพระธรรมกายได้เลย
ทำไมคนที่นำมาอ้างจึงไม่ฉุกคิดว่า ทำไม
แล้วบทสรุปของเรื่องคืออะไร
ผมขอลองเสี่ยงคุกเอามาให้ลองมาพิจารณากัน
เพื่อจะได้มีบทสรุปและความเข้าใจตรงกันเสียที...
หลักฐานชิ้นที่หนึ่ง คือ พระบัญชาสมเด็จพระสังฆราช
ความจริงหลักฐานนี้ ไม่สมควรที่ใครจะนำมากล่าวถึง
เพราะอาจเป็นที่ระคายเคืองพระยุคลบาท แต่เห็นฝ่ายต่อต้านนำมากล่าวถึงอ้างอิงบ่อยๆ
จึงขอประทานอภัยฝ่าพระบาทไว้ตรงนี้
หลักฐานชิ้นนี้ จะว่าไป มีความสำคัญที่สุดกว่าทุกหลักฐาน
เพราะเป็นพระบัญชาของสมเด็จพระสังฆราช สังฆบิดรแห่งสงฆมณฑลทั้งมวล
แต่เผอิญว่า หลักฐานชิ้นนี้ศาลสงฆ์ไม่นำมาเพื่อประกอบการพิจารณา
ส่วนเหตุผลจะเป็นเพราะอะไรนั้น ไม่สามารถที่จะคาดเดาได้
แต่ก่อนหน้านั้น มีพระบัญชาฉบับหนึ่งออกมา
แต่งตั้งให้พระราชาคณะชั้นราชรูปหนึ่ง เข้าไปดำรงตำแหน่งมหาเถรสมาคม(มส.)แทนตำแหน่งที่ว่าง
ซึ่งในประวัติศาสตร์ของคณะสงฆ์ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน แต่พระราชาคณะชั้นราชจะได้รับแต่งตั้ง
จึงเป็นที่ผิดสังเกตและจับตามองของทั้งฝ่ายสงฆ์และบ้านเมือง
ท้ายสุดเรื่องนี้ก็ไม่มีผลและเงียบสงบไป
ต่อมามีพระบัญชาเกี่ยวกับวัดพระธรรมกายออกมาอีกหลายฉบับ
แต่ฉบับที่กล่าวถึงมากที่สุดก็คือ
การปรับอาบัติปาราชิกพระราชภาวนาวิสุทธิ์ (สมณศักดิ์ขณะนั้น)
ซึ่งเป็นที่กล่าวขานมาก
แต่ก็ขณะเดียวกันก็เป็นหลักฐานที่ทุกฝ่ายไม่อยากจะพูดถึงมากที่สุด
ท้ายสุดรัฐบาลสมัยนั้น
มอบหมายให้ ดร.วิษณุ ผู้ดูแลสนง.พุทธศาสนาแห่งชาติเข้าไปดู
ดร.วิษณุเคยพูดไว้ครั้งหนึ่งว่า
ได้เข้าไปกราบทูลถามถึงพระบัญชาสองเรื่องนี้กับสมเด็จท่านฯ แต่ไม่ทรงตรัสว่าอย่างไร
ดร.วิษณุก็กราบทูลลา ต่อมาก็มีการเสนอแต่งตั้งประธานและคณะผู้ปฏิบัติหน้าที่แทนสมเด็จพระสังฆราชออกมา
เรื่องพระบัญชาจึงเงียบสงบไป
บทสรุปเกี่ยวกับหลักฐานชิ้นนี้
วงในที่รู้ข้อมูลบางอย่าง จะไม่นำมาพูดถึง
ด้วยความเคารพในองค์สมเด็จท่านฯ ประการหนึ่ง
และอีกประการหนึ่ง เรื่องนี้ยากที่จะมาพิสูจน์ได้ในวงกว้างเพราะมีผลกระทบมากมาย
หลักฐานชิ้นนี้
จึงไม่เห็นมีใครนำมาใช้อีก
นอกจากผุ้อยู่วงนอกและรู้เท่าไม่ถึงการณ์เท่านั้น
จึงอยากขอร้องเพื่อนสมาชิกว่า
อย่านำสมเด็จท่านมาเกี่ยวข้องเลยครับ ท่านทรงอยู่เหนือความขัดแย้งทั้งปวง
เราท่านห้องศาสนา มาว่ากันตรงๆตามประสาปุถุชนจะดีกว่า ผิดถูกแก้กันได้แก้กันไป
แต่ถ้านำพระบัญชาอ้างถึงบ่อยๆ
แต่ไม่มีผลทางปฏิบัติออกมาทั้งจากฝ่ายคณะสงฆ์และบ้านเมือง
คนที่ไม่รู้ลึกตื้นหนาบาง ก็จะดูถูกพระเถระและหน่วยงานที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้
ซึ่งไม่มีผลดีพุทธศาสนาหรือต่อใครทั้งสิ้น นอกจากสนองความสะใจของตนเท่านั้นเอง...