วันนี้ไปงานแต่งงานมา ในงานมีทั้งผู้ใหญ่ที่รู้จักกันมานาน (เพื่อนพ่อเพื่อนแม่) เราไปในฐานะตัวแทนของคุณพ่อค่ะ พอบอกคนพิเศษ เขาก็ขอไปด้วย ซึ่งเราก็ปรึกษาพ่อแม่เรียบร้อย พ่อแม่ก็อนุญาต (เรากับคนพิเศษรู้จักกันมานานมาก และเขาก็รู้จักกับพ่อแม่เราตั้งแต่ยังเป็นเด็กชายอ่ะค่ะ คือพ่อแม่เรากับพ่อแม่เขาเป็นเพื่อนกัน กึ่งๆโดนเลี้ยงมาด้วยกัน) เราก็เลยไปด้วยกัน...
ในงานก็ตามปกตินะคะ แต่...มีผู้ใหญ่คู่หนึ่งที่สนิทกับคุณพ่อ ท่านเคยมาหาที่บ้าน กึ่งๆเป็นเจ้านายเก่าคุณพ่อ ภรรยาท่านก็เข้ามาคุยกับเราตามปกติ แบบว่าจำกันได้ และคนพิเศษคนนี้ก็ยืนอยู่ด้วย ท่านถามเราว่าใครเนี่ย แฟนเหรอ? เราก็ได้แต่ยิ้มๆนะคะ ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ท่านก็หัวเราะไม่ได้ว่าอะไร แต่บอกว่างั้นอีกไม่นานคงได้ข่าวดีรึเปล่าจ้ะ? เราเลยบอกท่านไปว่ายังหรอกค่ะ ยังเพิ่งเรียนจบ ^^ ท่านเลยกระซิบเราว่าอ้าว ไม่ใช่แฟนเหรอ? ทำนองแซวๆ คือรู้จักกับท่าน หยอกแหย่กันบ่อย ธรรมดามากเลยที่ถามแนวนี้ (ท่านมาเยี่ยมแม่เราวันคลอดเราด้วย) เราเลยเลือกจะบอกว่า ดูๆกันอยู่ค่ะ...ขำๆไปก่อน
แต่เรารู้สึกได้ว่า...เขาเซ็ง...หน้าเขานิ่งนะ ไม่แสดงออก แต่เรารู้ว่านิ่งเกินไป เกินจากปกติเวลาที่เขาอยู่กับเรา เขาจะขี้เล่นกว่าอยู่ต่อหน้าคนอื่น คือรู้สึกได้ว่าบรรยากาศมันมาคุ เราไม่รู้ว่าผู้ชายจะรู้สึกว่าโดนหักหน้าหรือไม่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่เราแบบ...บางทีก็ไม่รู้จะบอกผู้ใหญ่ยังไง ของแบบนี้มันยากนะที่จะพูดออกไปว่า คนนี้คนพิเศษค่ะ 55+ ตราบใดที่ยังไม่กำหนดวันแต่งงานหรืออะไรเป็นเรื่องเป็นราวใครจะไปกล้าพูด (แต่ไม่ได้หมายความว่าเราอยากแต่งงานตอนนี้นะคะ) ต้องเข้าใจว่า...เพราะท่านเป็นผู้ใหญ่ จะให้เราบอกว่าแฟน มันก็ไม่ใช่อ่ะ แฟนสำหรับเราคือคนที่แต่งงานกันไปแล้ว เฮ้อออ...พอตอนกลับต่างคนก็ต่างเงียบ เขาพูดว่า...เขาเสียความรู้สึกเพราะเขาชัดเจน แต่เหมือนเราไม่ชัดเจน เขาถามเราว่า...ทำไมความสัมพันธ์ของเราบอกใครไม่ได้เหรอ? ฟังแล้วก็อึ้งนะคะ แหะๆ...แม้ว่าตอนนี้เขาจะหายโกรธแล้วเพราะเราง้อ แต่เรารู้สึกว่าง้อแบบนี้มันคือการแก้ที่ปลายเหตุ เพราะหากมีคนอื่นมาถามว่าเขาคือใครเหรอ? เราก็คงจะตอบแบบเดิมคือดูๆกันอยู่ค่ะ ซึ่งถ้าเขาได้ยินเขาก็คงนะ...เหอๆๆ
อยากถาม...เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ไหมคะ? แล้วแก้ไขสถานการณ์ยังไงให้รู้สึกดีกันทุกฝ่าย หากเจอสถานการณ์เดียวกับเรา...คุณจะตอบผู้ใหญ่ที่ถามว่าอย่างไร? จะไม่ให้เขาไปตั้งแต่แรก...เขาก็ยืนกรานจะไปให้ได้ เพราะบางครั้งเราก็ต้องไปเป็นตัวแทนพ่อแม่คนเดียว ^^" เขาบอกเขาไม่อยากให้เราไปงานแต่งงานอะไรแบบนี้คนเดียว เราก็อืมๆ... -_-"
เคยเจอสถานการณ์กระอักกระอ่วนเวลาคนถามว่าคนที่ยืนข้างๆคือใครไหมคะ?
ในงานก็ตามปกตินะคะ แต่...มีผู้ใหญ่คู่หนึ่งที่สนิทกับคุณพ่อ ท่านเคยมาหาที่บ้าน กึ่งๆเป็นเจ้านายเก่าคุณพ่อ ภรรยาท่านก็เข้ามาคุยกับเราตามปกติ แบบว่าจำกันได้ และคนพิเศษคนนี้ก็ยืนอยู่ด้วย ท่านถามเราว่าใครเนี่ย แฟนเหรอ? เราก็ได้แต่ยิ้มๆนะคะ ไม่ได้ตอบรับหรือปฏิเสธ ท่านก็หัวเราะไม่ได้ว่าอะไร แต่บอกว่างั้นอีกไม่นานคงได้ข่าวดีรึเปล่าจ้ะ? เราเลยบอกท่านไปว่ายังหรอกค่ะ ยังเพิ่งเรียนจบ ^^ ท่านเลยกระซิบเราว่าอ้าว ไม่ใช่แฟนเหรอ? ทำนองแซวๆ คือรู้จักกับท่าน หยอกแหย่กันบ่อย ธรรมดามากเลยที่ถามแนวนี้ (ท่านมาเยี่ยมแม่เราวันคลอดเราด้วย) เราเลยเลือกจะบอกว่า ดูๆกันอยู่ค่ะ...ขำๆไปก่อน
แต่เรารู้สึกได้ว่า...เขาเซ็ง...หน้าเขานิ่งนะ ไม่แสดงออก แต่เรารู้ว่านิ่งเกินไป เกินจากปกติเวลาที่เขาอยู่กับเรา เขาจะขี้เล่นกว่าอยู่ต่อหน้าคนอื่น คือรู้สึกได้ว่าบรรยากาศมันมาคุ เราไม่รู้ว่าผู้ชายจะรู้สึกว่าโดนหักหน้าหรือไม่ในสถานการณ์แบบนี้ แต่เราแบบ...บางทีก็ไม่รู้จะบอกผู้ใหญ่ยังไง ของแบบนี้มันยากนะที่จะพูดออกไปว่า คนนี้คนพิเศษค่ะ 55+ ตราบใดที่ยังไม่กำหนดวันแต่งงานหรืออะไรเป็นเรื่องเป็นราวใครจะไปกล้าพูด (แต่ไม่ได้หมายความว่าเราอยากแต่งงานตอนนี้นะคะ) ต้องเข้าใจว่า...เพราะท่านเป็นผู้ใหญ่ จะให้เราบอกว่าแฟน มันก็ไม่ใช่อ่ะ แฟนสำหรับเราคือคนที่แต่งงานกันไปแล้ว เฮ้อออ...พอตอนกลับต่างคนก็ต่างเงียบ เขาพูดว่า...เขาเสียความรู้สึกเพราะเขาชัดเจน แต่เหมือนเราไม่ชัดเจน เขาถามเราว่า...ทำไมความสัมพันธ์ของเราบอกใครไม่ได้เหรอ? ฟังแล้วก็อึ้งนะคะ แหะๆ...แม้ว่าตอนนี้เขาจะหายโกรธแล้วเพราะเราง้อ แต่เรารู้สึกว่าง้อแบบนี้มันคือการแก้ที่ปลายเหตุ เพราะหากมีคนอื่นมาถามว่าเขาคือใครเหรอ? เราก็คงจะตอบแบบเดิมคือดูๆกันอยู่ค่ะ ซึ่งถ้าเขาได้ยินเขาก็คงนะ...เหอๆๆ
อยากถาม...เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ไหมคะ? แล้วแก้ไขสถานการณ์ยังไงให้รู้สึกดีกันทุกฝ่าย หากเจอสถานการณ์เดียวกับเรา...คุณจะตอบผู้ใหญ่ที่ถามว่าอย่างไร? จะไม่ให้เขาไปตั้งแต่แรก...เขาก็ยืนกรานจะไปให้ได้ เพราะบางครั้งเราก็ต้องไปเป็นตัวแทนพ่อแม่คนเดียว ^^" เขาบอกเขาไม่อยากให้เราไปงานแต่งงานอะไรแบบนี้คนเดียว เราก็อืมๆ... -_-"