ได้มีโอกาสเป็นหนึ่งในญาติผู้ใหญ่ ....ที่ไปนั่งปรึกษาหารือ เกี่ยวกับ สถานการณ์ที่ไม่ปกติของครอบครัว ญาติห่างๆครอบครัวหนึ่ง

เรื่องเกิดขึ้นเมื่อเดือนที่แล้ว  เมื่อแม่ของเด็ก สองคน ได้เสียชีวิต จากการเจ็บป่วย คนโต 10 ขวบ คนเล็ก 6 ขวบ และมติของครอบครัวและญาติสรุปว่า

ให้ "ณี" ซึ่งเป็นน้องของผู้ตาย (แม่ของเด็กๆ) ทำหน้าที่เป็นแม่แทนโดยให้อยู่กินกับพ่อของเด็ก เพื่อประคับประคองครอบครัวที่เปราะบาง และมีปัญหาถาโถมทั้งมิติเรื่องของการเลี้ยงดูและที่สำคัญคือเรื่องของทรัพย์สินเงินทองที่ดูเหมือนว่าจะ"มีปัญหา" ในระยะยาว

จากนั้นผมก็ได้เสวนา....นอกรอบกับ "ณี" หญิง วัย 24 ปี ..........เพิ่งเรียนจบและ ไม่เคยผ่านการแต่งงานมาเลย ถึงอารมณ์และความรู้สึก
ที่เหมือน สถานการณ์จะ "บังคับ" และต้องยอม "จำนน" ต่อ มิติของผู้ใหญ่ คือ "ต้องเป็นแม่" ของเด็กทั้งสอง

ในการสนทนาประมาณ 45 นาที ผมสังเกตได้ว่า "ณี"  กังวล กึ่งเสียใจ และร้องไห้ หยุดๆๆร้องๆ หลายครั้ง  ..........................

สำหรับผมในตอนนั้น.... มันเกิดคำถามขึ้นมามากมาย .....แต่บางคำถามก็หาคำตอบไม่ได้ ...........................

ถ้าคุณเป็น "ณี" คุณจะหาทางออกอย่างไร ?

ยอมเป็น "แม่" และทำหน้าที่ให้ดีที่สุดไหม ?

หรืออย่างไร ..............? เล่าสู่กันฟังหน่อยครับ..............................