อารมณ์ขันบนดอย 4 ตอน เดินหน้า ขาสั่น

การเดินทางอันรอนแรมบนเส้นทางสายตลาดทุนไทยของเม่าน้อย วัย 5 เดือนอย่างผม นับวันแต่ละก้าวที่เดิน ต้องพบกับความยากลำบากมากขึ้นทุกที ยิ่งเดินยิ่งสูงขึ้น ยิ่งสูงขึ้นยิ่งต้องระวัง เหลียวซ้ายแลขวา ก็พบเจอกับหมู่มวลเพื่อนร่วมทาง ที่ล้วนแต่หวาดระแวงต่อหนทางข้างหน้า  บางคนก็ถอดใจ ปลดปล่อยสัมภาระทิ้ง แล้วเดินจากไป  บางคนก็หยุดพิจารณาหนทางข้างหน้า และเตรียมพร้อมที่จะถอยหลังกลับ บางคนก็ยังคงเดินทางต่อไปให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการ บางคนตรงไปข้างหน้า บางคนเลี้ยวซ้าย บางคนเลี้ยวขวา  ภาพเหล่านี้สะท้อนออกมาให้เห็นผ่านทาง  ความเคลื่อนไหวของดัชนีหุ้นแต่ละวัน ในช่วงหลายวันที่ผ่านมา  ที่แกว่งตัวมากมายราวกับรถไฟเหาะตีลังกาเพราะทุกคนมีความหวาดระแวง ส่วนผมในฐานะเม่าน้อยมือใหม่วัย 5 เดือน เม่าลืมตาย ยังคงเดินหน้าขึ้นดอยต่อไป ชนิดเดินไป สั่นไป (กลัวจ้าว MAX จะตามมาเอาเรื่อง ดันไปว่าเขาไว้เมื่อตอนที่แล้ว)  สู้ต่อไป ทาเกชิ
         ต้องขออภัย วันนี้ผมไม่ค่อยมีความบันเทิงเท่าไหร่ ขัดข้องใจกับน้องเรียงเบอร์  ออกมามีแต่ หด หด  ผมเลยไม่ ฮา