รอนแรมมาเนิ่นนานเพียงหนึ่งใจ กับ set ที่โรยเอาไว้ตามใจเจ้า
สุดน่ากลัว ลากไป จนเม่าแทบจะทนไม่ไหว

set ไทยทำไมยากเย็นขนาดนั้น สองปีกจะมีเรี่ยวแรงขนาดไหน
แต่หัวใจของเม่า ยังยืนยันจะซื้อต่อไป

ในวันที่ set นั้นมีแต่แดง อยู่ตรงนี้ เม่ายังคงดอยไป
ยังคงมีดอยแท้ นัยว่าปอบนำไปในวันที่หลงทาง

ดัชนีไม่เคยจะหยุดลง ไม่ว่าอะไรเราคงต้องดอยไปกับมัน
เก็บทุกความหนาว สั่นเป็นคำเตือนให้เราเข้าใจ

ดอยเริ่มต้นที่คำว่ากำไร ขอเพียงใจเม่า เท่านั้นไม่หวั่นไหว
บทชีวิตของเม่า สักวันเราคงได้ลงดอยกัน

ในวันที่ set นั้นไม่ตาม dow อยู่ตรงนี้ เม่ายังคงดอยไป
ยังคงมีดอยแท้ นัยว่าปอบนำไปในวันที่หลงทาง

กับที่ๆความหนาวนั้นพร้อมเป็นเพื่อนตาย บนดอยนี้ เม่ายังมีความหวัง
ตราบใดที่ set ยังคงมีเขียวรำไร จะไปจนถึงดอยสุดท้าย